13 rozwiązań na zastraszanie, które można zastosować w szkole
Zastraszanie lub dokuczanie to rzeczywistość, która, choć nie jest nowa lub niedawna, tradycyjnie cieszyła się niewielką uwagą dopiero stosunkowo niedawno. Jest to zjawisko, które powoduje wielkie cierpienia i poważne reperkusje dla cierpiących, zarówno krótko- jak i długoterminowych .
Dlatego konieczne jest rozwijanie i generowanie mechanizmów zapobiegających, wykrywających i eliminujących je z naszych klas. W tym artykule zaproponujemy dwanaście rozwiązań lub strategii walki z przemocą, które można zastosować w szkole.
- Zalecany artykuł: "5 rodzajów nękania lub zastraszania"
Zastraszanie lub zastraszanie
Zastraszanie lub dokuczanie jest uważane za jakiekolwiek działanie lub sytuację, w której jeden lub więcej podmiotów przeprowadza różne rodzaje działań w celu zdominowania i spowodowania bólu lub cierpienia dla innych lub innych podmiotów, ustanawiając związek dominacji lub wyższości między Napadnięci i napastujący oraz wykonujący takie czynności dobrowolnie i uporczywie w miarę upływu czasu.
Rodzaj przeprowadzanych działań może być bardzo różny, zarówno bezpośredni, jak i pośredni: fizyczne agresje, obelgi, upokorzenia, rabunki, kradzież tożsamości, nagrywanie i publikacja jakiegoś elementu, który zakłada udrękę dotkniętego, stworzenie sieci do ośmieszenia go, a nawet wprowadzenia do przestępczości lub samobójstwa. Obecnie wszystkie tego rodzaju działania są karalne na mocy prawa, ponieważ są w stanie stawić czoła agresorowi lub prawnemu odpowiedzialnemu za to różne rodzaje kar.
Konsekwencje dla ofiar tego mogą być, jak powiedzieliśmy wcześniej, niszczące. Zwykle występują problemy adaptacyjne, zwiększony poziom lęku, percepcja nieefektywności lub bezradności, mniejsza koncentracja, utrata zainteresowania, obniżona samoocena i uczestnictwo w życiu społecznym. Także niepewność, nagła awaria szkolna (która sama w sobie jest wskaźnikiem), zaburzenia depresyjne, niższe postrzeganie wsparcia społecznego i trudności w nawiązywaniu relacji i zaufaniu innym.
W niektórych przypadkach mogą pojawić się próby samobójcze. Może się również zdarzyć, że uczą się zachowania, które mieli z sobą, a następnie powielają je innym osobom.
Dlatego powstrzymywanie tego typu zjawisk jest niezbędne, ponieważ generują one cierpienie i ograniczają rozwój dziecka lub nastolatka.
13 strategii rozwiązywania problemu zastraszania
Zapobieganie sytuacjom zastraszania i rozwiązywanie ich nie jest łatwym zadaniem: wymaga systematycznego badania różnych przypadków i mechanizmów, za pomocą których pojawia się, aby następnie opracować strategie zapobiegające występowaniu nękania lub eliminować je w przypadkach, w których istnieje , Konieczne jest dogłębne i stałe podejście do różnych aspektów .
Poniżej przedstawiamy trzynaście użytecznych rozwiązań i strategii walki z plagą szkolnego znęcania się.
1. Uwrażliwić, podnieść świadomość i wyposażyć instytucję szkolną i personel dydaktyczny w narzędzia
Konieczne jest uwrażliwienie samych instytucji edukacyjnych i nauczycieli , które w wielu przypadkach nie mają wystarczającej wiedzy na temat zastraszania, aby je wykryć. Ponadto, choć na szczęście zdarza się coraz rzadziej, w niektórych przypadkach sytuacje nękania są aktywnie ignorowane, pozwalając na ich wystąpienie bez reperkusji (z określeniem "dzieci są rzeczami dziecięcymi").
Prowadzenie spotkań szkoleniowych dla profesjonalistów ośrodka, uczenie ich, jak wykrywać przypadki i oznaki nadużycia oraz znaczenie działania wbrew tym zasadom i opracowywanie lub przestrzeganie protokołów w tym zakresie, jest fundamentalne
2. Zaangażuj grupę klasową
Grupa klasowa to kontekst, w którym zazwyczaj występują akty agresji istnieje duża liczba świadków aktu, którzy są świadkami lub nawet uczestniczą w agresji. W rzeczywistości agresor często powtarza nękanie, ponieważ daje mu to akceptację lub uwagę ze strony pozostałych jego rówieśników. Dlatego niezwykle ważna jest praca z grupą klasową jako całością, aby zapobiegać prześladowaniom, sprawiając, że reakcja na zastraszanie jest negatywna i nie rozwija się w agresywnych i nietolerancyjnych postawach.
3. Nie zmuszanie do znęcania się nad tabu
Powszechne jest prześladowanie jako nieprzyjemne zjawisko, o którym zazwyczaj nie mówi się otwarcie a to może się ukryć, może to spowodować, że sami uczniowie nie będą w stanie go rozpoznać. Aby walczyć z tą ciszą, trzeba otwarcie mówić o tym, co jest przedmiotem znęcania się, organizować zajęcia, na których ludzie mówią o tym, jego konsekwencje, zarówno w perspektywie krótko- jak i długoterminowej, i rozważać możliwe środki, aby tego uniknąć.
4. Edukacja emocjonalna i edukacja wartości
Jednym z najbardziej bezpośrednich sposobów zapobiegania aktom prześladowania jest stosowanie samouczących planów działań gdzie jest miejsce dla elementów skupionych na edukacji emocjonalnej i wartościach uczniów.Praca nad wartościami takimi jak tolerancja czy szacunek jest fundamentalna, a także nauczanie, jak zarządzać i wyrażać emocje (co z kolei ułatwia nabycie empatii). Przykładem działania, który może go faworyzować, jest teatralne przedstawienie różnych sytuacji, oglądanie filmów, które zajmują się tematem w całej jego surowości lub dyskusja wokół ważnych momentów lub tematów dla każdego dziecka.
5. Realizacja wspólnych działań
Aby obudzić empatię grupy i faworyzować, że prześladowanie nie kwitnie, bardzo przydatne jest prowadzenie działań grupowych, w których klasa jako całość musi współpracować, ustanawiając relacje między nimi, aby osiągnąć wspólny cel. Realizacja gier grupowych lub projektów, w których wszystkie elementy grupy muszą być skoordynowane To jest dobry przykład tego.
6. Unikaj pośrednictwa między nękaniem a nękaniem
Idea mediacji jest bardzo pożyteczną i bardzo pozytywną praktyką konfrontacji między dwoma stronami uznanymi za równorzędne. Jest to jednak przeciwwskazane w przypadku szkolnego znęcania się, ponieważ w tej sytuacji istnieje nierówny związek pomiędzy napastnikiem a agresorem, który nie pozwoli na prawidłowe działanie praktyki.
7. Współpracuj z poszkodowanym
Ofiara musi być traktowana w taki sposób, aby nie czuł się porzucony, ale wspierany i towarzyszył , zmuszając go do zobaczenia, że robi się wszystko, aby rozwiązać swoją sytuację. Istotne jest, aby wyrażać swoje emocje, uczucia, myśli i wątpliwości bez poddawania ich w wątpliwość, poprzez takie metody, jak puste krzesło lub gry fabularne.
8. Rodziny: komunikacja i uczestnictwo
Rodziny uczniów również odgrywają ważną rolę, jeśli chodzi o pomoc w wykrywaniu i leczeniu przypadków nękania , Istotne jest istnienie płynnej komunikacji między instytucją komunikacyjną i rodzinną, w taki sposób, aby oba jądra posiadały informacje dotyczące sytuacji małoletniego. Podobnie duże znaczenie ma doradzanie rodzinom i nauczanie ich różnych wytycznych edukacyjnych, które mogą poprawić sytuację nieletniego (czy to napaści, czy agresora). Konieczne może być również wszczęcie postępowania karnego w celu rozstrzygnięcia sprawy.
9. Weź pod uwagę agresora
Jednym z najczęstszych błędów popełnianych podczas interwencji w przypadku nękania jest fakt, że skupia się on wyłącznie na stronie zaatakowanej. Chociaż jest to element, który otrzyma największą uwagę po ustaleniu nękania, Konieczna jest również praca z agresorem, jeśli chcemy rozwiązać przypadek zastraszania i powstrzymać agresję , Konieczne jest, aby zobaczył możliwe konsekwencje swoich działań (na przykład, aby zrozumiał, jak ofiara się czuje) i starał się obudzić w nim empatię i zaangażowanie.
10. Tworzenie anonimowych metod raportowania
Często wiele dzieci nie odważy się lub nie chce zgłaszać przypadków, które widziały lub żyły z obawy przed represjami lub dlatego, że nie chcą, aby wiedziano, że je poinformowały. Należy uświadomić nieletnim, że osoby, które potępiają molestowanie, nie są kapusiami, ale współpracują aby jedna lub kilka osób przestało odczuwać skutki. W każdym razie bardzo przydatne jest tworzenie anonimowych metod raportowania w taki sposób, aby każdy mógł zgłosić przypadek bez jego identyfikacji. Przykładem jest anonimowa skrzynka pocztowa z anonimowym raportem.
11. Ustanowić protokoły i procedury oceny i interwencji oraz uwzględnić je w planie nauczania
Chociaż obecnie większość centrów już to robi, Istotne jest, aby dostępne były jasne i zwięzłe protokoły wyjaśniające, jakie procedury należy przeprowadzić w przypadku nękania , Zaleca się również stosowanie ankiet testowych i oceniających, takich jak CESC (Doświadczenie i doświadczenia społeczne w klasie).
12. Terapia psychologiczna
Korzystanie z terapii psychologicznej może mieć fundamentalne znaczenie dla przezwyciężenia skutków nękania, zwłaszcza w odniesieniu do ofiary. W ten sposób można wykonywać różne techniki, które pomogą podnieść samoocenę chorego, uczą umiejętności społecznych i mechanizmów radzenia sobie z konfliktami, pomagają wyrazić siebie i przyczyniają się do zniknięcia lub zmniejszenia apatii, lęku, poczucia bezradności i beznadziejności lub możliwego depresyjne lub zaburzenia osobowości wynikające z zastraszania.
13. Uzupełnienie
Nawet jeśli sprawa wydaje się być rozwiązana, konieczne jest przeprowadzenie ciągłej kontroli w celu zweryfikowania, czy nękanie całkowicie ustało i nie powtórzyło się , a także możliwe konsekwencje nękania w średnim i długim okresie. Ważne jest ustanowienie okresowych spotkań z agresorem i agresorem (oddzielnie) przynajmniej w ciągu trzech miesięcy po zakończeniu szykanowania i utrzymania komunikacji z rodzinami.
Bibliografia:
- Castillero, O. (2017). Cyberprzemoc: Nękanie w sieci. Analiza i propozycja interwencji. Uniwersytet w Barcelonie.
- Del Rey, R., Elipe, P. & Ortega-Ruiz, R. (2012). Zastraszanie i cyberbullying: nakładanie się i przewidywana wartość współwystępowania. Psicothema 24, 608-613.
