4 podstawowe umiejętności terapeutyczne w psychologii
Psychoterapia, według hiszpańskiej Federacji Stowarzyszeń Psychoterapeutów (1992), polega na naukowym leczeniu natury psychologicznej, która promuje osiągnięcie zmian w sposobie działania, zdrowia fizycznego i psychicznego, spójności i integralności tożsamości oraz dobro obu grup i osób.
Jego skuteczność polega na zmianie terapeutycznej, która pozwala pacjentowi przeżyć swoje życie w bardziej funkcjonalny i zdrowy sposób. Jakie czynniki zachęcają do tej zmiany?
Liczne badania wskazują, że jakość sojuszu terapeutycznego, który jestzwiązek między pacjentem a terapeutą w terapii, Jest to najsilniejszy czynnik prognostyczny leczenia, mniej istotny jest typ terapii, w której nie występują istotne różnice między nimi, ponieważ są one zasadniczo moderowane przez czynniki kontekstowe i relacyjne.
Tak więc Różne cechy, postawy i umiejętności terapeutyczne są szczególnie istotne w skuteczności interwencji. Jakie są najważniejsze?
Charakterystyka terapeuty
Wśród cech osobistych profesjonalisty, który sprzyja zmianom jego pacjentów, wyróżniają się następujące.
- Serdeczność : wyrażać (słownie i niewerbalnie) zainteresowanie, uznanie, zachętę i akceptację pacjenta.
- Konkurencja : umiejętność pomagania ludziom w rozwiązywaniu ich problemów i zwiększaniu ich pewności siebie.
- Zaufanie Pacjent postrzega, że terapeuta będzie pomagał mu, nie oszukując ani nie próbując mu zaszkodzić.
- Atrakcja Może być fizyczne lub interpersonalne. Pierwszy wpływa szczególnie na początkową fazę terapii, podczas gdy drugi jest znacznie ważniejszy w całym procesie.
- Kierunkowość : stopień, w jakim terapeuta udziela instrukcji, wyznacza zadania, zadaje pytania w celu uzyskania informacji, dostarcza informacji i informacji zwrotnych ... Zarówno nadmiar, jak i defekt kierunkowości są negatywne w terapii.
Niezbędne umiejętności terapeutyczne
Podstawowymi postawami dla ustanowienia przymierza terapeutycznego są aktywne słuchanie, empatia, bezwarunkowa akceptacja i autentyczność.
1. Aktywne słuchanie
Umiejętność słuchania jest fundamentalna w terapii, ponieważ zachęca pacjentów do mówienia o sobie i swoich problemach, zwiększając możliwość ich zrozumienia i zachęcając ich do bycia odpowiedzialnym za ich zmiany, widząc terapeuta jako współpracownik, a nie jako ekspert .
Aktywne słuchanie obejmuje trzy czynności: odbieranie wiadomości (poprzez komunikację i postawę werbalną, niewerbalną i głosową), przetwarzanie informacji (umiejętność rozróżniania tego, co jest ważne i ustalanie ich znaczenia) oraz wydawanie odpowiedzi słuchowych.
- Powiązany artykuł: "Aktywne słuchanie: klucz do komunikacji z innymi"
2. Empatia
Empatia polega na umiejętności zrozumienia myśli i uczuć ludzi z ich własnego układu odniesienia. Obejmuje uczestniczyć w manifestie, a także w utajonym , uchwycenie i zrozumienie znaczenia emocjonalnych, poznawczych i behawioralnych implikacji wykraczających poza to, co jest wyrażone. Ponadto wymaga wiedzy o tym, jak przekazać drugiej osobie, że ją rozumiemy.
Niektóre strategie empatii to: aktywne słuchanie (wcześniej zdefiniowane), wyjaśnienie (formułowanie pytań, aby wiedzieć, co pacjent wyraża), stosowanie parafrazy, syntezy i podsumowań (zbieranie i wyrażanie pomysłów wcześniej wyrażonych przez pacjenta) i refleks (zbieranie i przechwytywanie prezentowanego komponentu emocjonalnego).
3. Bezwarunkowa akceptacja
Akceptacja pacjenta tak, jak jest , ceniąc to bez osądzania go.
Wśród składników bezwarunkowej akceptacji znajdujemy: zaangażowanie na rzecz pacjenta (zainteresowanie i chęć udzielenia mu pomocy), wysiłek jego zrozumienia i postawę nieocencyjną.
4. Autentyczność
Autentyczność oznacza bycie sobą, przekazywanie własnych uczuć i wewnętrznych doświadczeń , Sytuacja terapeutyczna wymaga wiedzy, co powiedzieć lub wyrazić, jak i o której godzinie, aby nie zaszkodzić pacjentowi lub relacji terapeutycznej.
Niektóre z jego głównych elementów to: zachowania niewerbalne (takie jak uśmiechanie się, kontakt wzrokowy i orientacja ciała w stosunku do pacjenta), niewielki nacisk na rolę organu terapeuty, spontaniczność (umiejętność wyrażania siebie w sposób naturalny, bez zastanowienia). zwłaszcza to, co zostało powiedziane i zrobione) i samo-ujawnienie (kontrolowana oferta, przez terapeutę, informacji o sobie i jego reakcjach na sytuację w terapii).
- Powiązany artykuł: "Podstawowe umiejętności terapeutyczne w terapii Gestalt"
Bibliografia:
- Campbell, L. F., Norcross, J.C., Vasquez, M.J., i Kaslow, N.J. (2013).Rozpoznanie skuteczności psychoterapii: rozdzielczość APA. Psychoterapia, 50 (1), 98
- Corbella, S. i Botella, L. (2004). Badania w psychoterapii. Proces, wyniki i wspólne czynniki. Madryt: Vision Net.
