8 wielkich mitów o ludziach z zaburzeniami psychicznymi
Zaburzenia psychiczne są zjawiskiem, które pozostaje głęboko napiętnowane , częściowo z powodu braku wiedzy. Pod tą etykietą "zaburzeń psychicznych" wiele osób grupuje wszystkie rodzaje mylących, a czasem odbiegających od normy pojęć, które w praktyce służą jedynie wykluczeniu.
- Może jesteś zainteresowany: "8 wielkich mitów o współczesnej psychologii"
Mity o ludziach z zaburzeniami psychicznymi, których powinieneś odmówić
Wiele razy idea zaburzenia psychicznego była używana po prostu jako przymiotnik, który źle mówi o osobie i daje powody, aby się jej bać, warto mieć trochę więcej informacji na ten temat. Poniżej znajdziesz kilka mitów na temat osób z zaburzeniami psychicznymi .
1. Są nieściągalne i mogą jedynie stagnować lub się pogarszać
To prawda, że rozwój zaburzeń psychicznych jest trudny do zapomnienia, ale nie oznacza to, że ich objawy nie ustąpią, dopóki nie znikną. To oczywiście różni się znacznie w zależności od problemu przedstawionego w każdym przypadku, ale musimy pamiętać, że nie ma kategorii z jasnymi granicami, które definiują, co to jest mieć zaburzenie lub nie mieć go.
Na przykład nie jest konieczne, aby objawy całkowicie ustąpiły podobnie jak wielu ludzi, którzy ze względu na sposób życia nie mają problemów z powodu strachu przed wejściem do samolotu.
2. Nie rozumieją, co im powiedziano
Przedstawianie zaburzeń psychicznych nie oznacza, że istnieje również niepełnosprawność intelektualna. Większość z tych pacjentów doskonale potrafi zrozumieć wszelkie wyjaśnienia, a nawet udawać, że nie ma żadnych problemów emocjonalnych lub poznawczych w trakcie rozmowy.Wskazane jest, aby nie traktować tych ludzi z protekcjonalnością i paternalizmem , które w praktyce są obraźliwe.
- Powiązany artykuł: "Niepełnosprawność intelektualna i rozwojowa"
3. Tracą kontakt z rzeczywistością
Przekonanie, że "szaleństwo" polega na odcięciu wszelkiego kontaktu z rzeczywistością, jest jedynie pretekstem do stygmatyzowania ludzi z zaburzeniami psychicznymi, sposób na oddzielenie ich od życia publicznego oraz popierać, że ich interesy nie mogą zmienić społeczeństwa na korzyść bardziej integracyjnych wartości.
W ten sam sposób, w jaki od wieków homoseksualizm był marginalizowany, ponieważ miał moc kryminalizowania zachowań, które ścierały się z modelem rodziny nuklearnej, dziś mówimy o rzekomym braku kryteriów tych mniejszości, aby pozbawić je wielu praw (na korzyść reszty ludzi).
Oczywiście nie ma racjonalnego powodu, dla którego można grupować ludzi z zaburzeniami pod etykietą "szaleństwo" i przypisuje się im niezdolność do obrony własnych interesów w dowolnym miejscu i czasie.
4. Są uzależnieni od leków
Z jednej strony jest całkowicie nieprawdziwe, że fakt przedstawiania zaburzeń psychicznych obejmuje generowanie zależności od leku psychotropowego. Wiele osób decyduje się nie brać leków lub jego zaburzenie ma tak małą intensywność, że stosowanie tych substancji nie jest nawet brane pod uwagę w leczeniu.
Ponadto, nawet jeśli osoba rozwija uzależnienie od narkotyków, nie oznacza to, że zyskuje niższą pozycję moralną. Wiele razy ten związek zależności pojawia się stosunkowo szybko iw sytuacjach wielkich trudności i dużej presji. Po części leki są odpowiedzią na potrzebę tworzenia ludzi, którzy dostosowują się do społeczeństwa to nie chce zbyt wiele dla nich zmieniać.
- Powiązany artykuł: "Leki psychotropowe: leki działające na mózg"
5. Są ludźmi brutalnymi
Chociaż ludzie z zaburzeniami psychicznymi mają dodatkowe powody do odczuwania niepokoju, nie oznacza to, że kierują to uczuciem dyskomfortu, kierując go na innych. W rzeczywistości w wielu przypadkach Jego tendencja polega na izolowaniu się, aby nie powodować dyskomfortu do przyjaciół i rodziny.
6. Zaburzenia psychiczne są problemem emocjonalnym
Jest to jedna z klasycznych interpretacji prądu "alternatywnych terapii", które uważają, że choroby i zaburzenia powstają w wyniku nierozwiązanych konfliktów emocjonalnych. Nie tylko jest to całkowicie nieprawdziwe, ale jest to również wyjątkowo szkodliwy pomysł, który może wywoływać ogromny ból u pacjentów i krewnych, a nawet może prowadzić do śmierci.
Powodem jest to, że pociągają one osobę odpowiedzialną za to, co się z nimi dzieje, co w praktyce oznacza to jeśli nie ma poprawy, sytuacja jest postrzegana jako coś, co pacjent jest winny , nie chcąc stawić czoła tym wewnętrznym problemom.
7. Mogą oni wyleczyć swoje zaburzenia, rozmawiając o nich
Prosta czynność otrzymywania informacji lub stawiania tego, co się czuje w słowach, nie oznacza odzyskania. Zaburzenia psychiczne są poza językiem i choć zmieniające się przekonania pomagają, ożywienie następuje innymi drogami, na przykład poprzez przyjęcie różnych nawyków, technik stosowanych w domu itp.
Porady nie są więc opcją, ponieważ zaburzenia nie rodzą się z braku informacji lub braku racjonalności. Palacze nadal spożywają papierosy, chociaż wiedzą doskonale, że jest to szkodliwe, podobnie jak zaburzenia psychiczne. Nawet pomimo uznania tych działań i myśli, które nie są odpowiednie, manifestują się, odkąd nie masz nad nimi kontroli w momencie pojawienia się objawów .
- Być może jesteś zainteresowany: "Behavioral Cognitive Therapy: co to jest i na jakich zasadach opiera się?"
8. Częścią objawów zaburzeń psychicznych są uwagi
Niektórzy uważają, że osoby z zaburzeniami psychicznymi lubią, że stają się częścią swojej tożsamości przed innymi, jakby rozmawiali o tym rodzaju problemu dla przyjemności odczuwania uwagi reszty lub, być może, jego podziw. Jest to jednak wyraźnie solipsystyczna koncepcja tego, czym jest zaburzenie.
W ten sam sposób, w jaki złe doświadczenia w pracy powodują, że o tym rozmawiamy, zaburzenia psychiczne, których objawy mogą być bardziej bolesne i częste niż gniew szefa, sprawiają, że czasami chcesz o tym czasami porozmawiać.
