9 podstawowych wierszy przyjaźni na całe życie

Kwiecień 2, 2024

Mówi się, że "ktokolwiek ma przyjaciela, ma skarb". Przyjaźń, ta dziwna relacja zaufania, uczucia i uczucia między dwiema lub więcej osobami, do których nie wiążą więzów krwi, ale ich własny kontakt ze sobą, jest czymś praktycznie niezbędnym dla istoty ludzkiej.

Posiadanie przyjaciół pomaga nam żyć z pozytywnym nastawieniem dzieląc się doświadczeniami życiowymi z ludźmi o podobnych poglądach i pomagając nam dojrzewać, uczyć się i rozwijać, a także móc polegać na nich w trudnych czasach.

Przyjaźń została doceniona od czasów starożytnych, będąc przedmiotem refleksji i badań zarówno z filozofii, jak iz różnych nauk. Koncepcja ta była również inspiracją dla wielu dzieł artystycznych, w tym wierszy pięknych, które starają się odzwierciedlać znaczenie posiadania prawdziwego przyjaciela. Spośród nich zobaczymy wybór wierszy przyjaźni .

Powiązany artykuł: "51 zwrotów o przyjaźni, którą powinieneś przeczytać"

9 wierszy przyjaźni

Następnie zostawiamy w sumie dziewięć bardzo pięknych wierszy o przyjaźni, które możemy przeczytać, aby zainspirować nas i zastanowić się nad znaczeniem tych, którzy nas otaczają i z którymi jesteśmy zjednoczeni poprzez uczucie, wybieramy się, aby dzielić część naszego życia.

1. Przyjaźń (Carlos Castro Saavedra)

Przyjaźń jest taka sama jak ręka, która wspiera zmęczenie w innej ręce i czuje, że zmęczenie jest złagodzone, a ścieżka staje się bardziej ludzka.

Szczery przyjaciel jest klarownym i elementarnym bratem, jak kolec, jak chleb, jak słońce, jak mrówka, która myli miód z latem.

Wielkie bogactwo, słodkie towarzystwo to istota, która przybywa z dniem i wyjaśnia nasze wewnętrzne noce.

Źródłem współistnienia, czułości, jest przyjaźń, która rośnie i dojrzewa pośród radości i smutków.

Ten kolumbijski poeta wyraża w swoich wersetach wsparcie i pocieszenie oferowane przez szczerą przyjaźń z kimś, a także radość i uczucie, którymi wzbogaca nasze życie.

2. Niektóre przyjaźnie są wieczne (Pablo Neruda)

Czasami odnajdujecie w życiu wyjątkową przyjaźń: ten, kto wkracza w wasze życie, całkowicie ją zmienia.

Ten ktoś, kto sprawia, że śmiejesz się bez końca; że ktoś, kto cię sprawia, wierzy, że na świecie są naprawdę dobre rzeczy.

Ten ktoś, kto przekonuje cię, że są tam drzwi gotowe do otwarcia. To jest wieczna przyjaźń ...

Kiedy jesteś smutny, a świat wydaje się ciemny i pusty, ta wieczna przyjaźń podnosi na duchu i sprawia, że ten ciemny i pusty świat nagle wydaje się jasny i pełny.

Twoja wieczna przyjaźń pomaga ci w trudnych czasach, smutnych czasach i wielkim zamieszaniu.

Jeśli odejdziesz, twoja wieczna przyjaźń podąża za tobą.

Jeśli zgubisz drogę, twoja wieczna przyjaźń poprowadzi cię i sprawi, że będziesz szczęśliwy.

Twoja wieczna przyjaźń bierze cię za rękę i mówi ci, że wszystko się dobrze ułoży.

Jeśli znajdziesz taką przyjaźń, czujesz się szczęśliwy i pełen radości, ponieważ nie masz się czym martwić.

Masz przyjaźń na całe życie, ponieważ wieczna przyjaźń nie ma końca.

Neruda napisał te wersety, aby nas zobaczyć jak przyjaźń pomaga nam iść naprzód , aby się łudzić z dnia na dzień i dzielić się i sprawić, abyśmy ujrzeli nadzieję na lepszą przyszłość.

Może jesteś zainteresowany: "23 wiersze Pablo Nerudy, które Cię zafascynują"

3. Mój przyjaciel (Antoine de Saint-Exupéry)

Mój przyjacielu, potrzebuję twojej przyjaźni. Pragnę towarzysza, który szanuje we mnie, ponad spór rozumu, pielgrzyma tego ognia.

Czasem muszę z góry lubić obiecywane ciepło I odpoczywać, poza sobą, na tym spotkaniu, które będzie nasze.

Znajduję pokój. Poza moimi niezręcznymi słowami, poza rozumowaniem, które może mnie oszukać, we mnie we mnie, po prostu Człowieku, oddajecie mi cześć ambasadorowi wierzeń, obyczajów, szczególnych miłości.

Jeśli się od was różnię, to was nie powiększę, lecz was powiększę. Pytasz mnie, w jaki sposób przesłuchuje się podróżnego,

Ja, który jak my wszyscy, doświadczamy potrzeby bycia rozpoznanym, czuję się w tobie czysty i przychodzę do ciebie. Muszę iść tam, gdzie jestem czysty.

To nigdy nie były moje formuły ani moje wędrówki, które informowały cię o tym, kim jestem, ale akceptacja tego, kim jestem, sprawiła, że koniecznie, pobłażałeś sobie przy tych przygodach i tych formułach.

Jestem wam wdzięczny za przyjęcie mnie takim, jaki jestem. Co powinienem zrobić ze znajomym, który mnie osądza?

Jeśli nadal będę walczył, będę walczył trochę za ciebie. Potrzebuję cię. Muszę pomóc ci żyć.

Autor "El Principito" wyraża w tym wierszu potrzebę przyjaciela, który go nie osądza, który wspiera go i szanuje go oraz że akceptuje go bezwarunkowo .

4. Wiersz znajomemu (nieznany)

Nie mogę dać ci rozwiązań dla wszystkich problemów życia, ani nie mam odpowiedzi na twoje wątpliwości lub obawy, ale mogę cię wysłuchać i podzielić się z tobą.

Nie mogę zmienić przeszłości ani przyszłości. Ale kiedy będziesz mnie potrzebować, będę z tobą.Nie mogę powstrzymać cię od potknięcia. Mogę ci tylko zaoferować rękę, abyś mógł się trzymać i nie spaść.

Wasze radości, wasze triumfy i wasze sukcesy nie są moje. Ale bardzo mi się podoba, gdy widzę cię szczęśliwą. Nie osądzam decyzji, które podejmujesz w życiu. Po prostu wspieram cię, pobudzam i pomagam, jeśli mnie zapytasz.

Nie potrafię wskazać ci granic, w których musisz działać, ale zapewniam ci przestrzeń niezbędną do rozwoju.

Nie mogę uniknąć twoich cierpień, gdy jakiś ból łamie twoje serce, ale mogę płakać z tobą i podnosić kawałki, by je złożyć ponownie.

Nie mogę powiedzieć, kim jesteś lub kim powinieneś być. Mogę cię tylko kochać takim, jakim jesteś i być twoim przyjacielem. Te dni modliłem się za ciebie ... W tych dniach zacząłem pamiętać moich najcenniejszych przyjaciół.

Jestem szczęśliwą osobą: mam więcej przyjaciół, niż sobie wyobrażałem.

Tak mi mówią, pokazują mi. Czuję to dla nich wszystkich.

Widzę jasność ich oczu, spontaniczny uśmiech i radość, którą czują, kiedy mnie widzą.

I ja także czuję pokój i radość, gdy je widzę, a kiedy mówimy, czy to w radości, czy w spokoju, w tych dniach myślałem o moich przyjaciołach, pośród nich pojawiłeś się.

Nie wstałeś, ani w dół, ani w środku. Nie prowadziłeś ani nie kończyłeś listy. Nie byłeś numerem jeden ani ostatnim.

Wiem tylko, że wyróżniłeś się jakością, którą przekazałeś i którą moje życie zostało uszlachetnione przez długi czas.

I nie mam pretensji do bycia pierwszą, drugą czy trzecią z twojej listy. Wystarczy, że chcesz mnie jako przyjaciela. Wtedy zrozumiałem, że jesteśmy naprawdę przyjaciółmi. Zrobiłem to, co każdy przyjaciel: modliłem się ... i dziękowałem Bogu za ciebie. Dzięki, że jesteś moim przyjacielem

Tym razem wyraża ona, jak wiele przyjaźni należy cenić, a nie jako pozycję lub rywalizację o bycie najlepszym lub najgorszym, ale jako związek uczucia i szczera troska o siebie , Ten wiersz został przypisany Jorge Luis Borges, ale nie jest dziełem tego autora.

5. Wiersz przyjaźni (Octavio Paz)

Przyjaźń to rzeka i pierścień. Rzeka przepływa przez pierścień.

Pierścień jest wyspą na rzece. Rzeka mówi: zanim nie było rzeki, tylko rzeka.

Przed i po: co usuwa przyjaźń. Czy to wymazujesz? Rzeka płynie i powstaje pierścień.

Przyjaźń wymazuje czas, a zatem uwalnia nas. To rzeka, która płynąc, wymyśla pierścienie.

W piasku rzeki nasze ślady stóp zostają wymazane. W piasku szukamy rzeki: gdzie się podziewałeś?

Żyjemy pomiędzy zapomnieniem a pamięcią: ta chwila jest wyspą walczącą nieustannie

Ten wiersz przyjaźni odzwierciedla jak ten link jest budowany w czasie , przepływające i zmieniające się w czasie.

6. Przyjaciele, którzy opuścili nas na zawsze (Edgar Allan Poe)

Przyjaciele, którzy opuścili nas na zawsze, kosztowni przyjaciele na zawsze zniknęli, poza czasem i poza przestrzenią! Dla duszy karmionej przez smutki, być może dla nieczułych

Mimo, że jest najbardziej znany ze swoich powieści, Edgar Allan Poe napisał także kilka wierszy. W tym krótkim przykładzie obserwujemy, jak autor wyraża smutek, który przytłacza go, gdy zastanawiamy się, jak pogrzebać przyjaciela.

7. Przyjaźń razem (Jaime Gil de Biedma)

Dni mijają powoli i wiele razy byliśmy sami. Ale są też szczęśliwe chwile, by przyjaźnić się.

Posłuchaj: to my.

Miejsce przeznaczenia umiejętnie jechało godzinami, a firma powstała. Były noce. Ku ich miłości rozpalaliśmy słowa, słowa, które później opuściliśmy, aby wznieść się bardziej: zaczęliśmy być towarzyszami, którzy znali się nawzajem nad głosem lub znakiem.

Teraz tak Można podnieść łagodne słowa - te, które już nie mówią rzeczy - unosić się lekko w powietrzu; ponieważ jesteśmy enzarzados w świecie, sarmentosos zgromadzonej historii, i to firma, którą formujemy w pełni, liściaste obecności. Za każdym z nich obserwuje swój dom, pole, odległość.

Ale zamknij się. Chcę ci coś powiedzieć. Chcę tylko powiedzieć, że wszyscy jesteśmy razem. Czasem, gdy coś mówię, ktoś zapomina o moim ramieniu, a ja milczę, dziękuję, bo w ciałach iw nas jest pokój.

Chcę ci powiedzieć, jak sprowadziliśmy tutaj nasze życie, by im powiedzieć. Długo, rozmawiamy ze sobą w kącie, tyle miesięcy! że dobrze wiemy, aw pamięci radość równa się smutkowi. Dla nas ból jest delikatny.

Och, czas! Wszystko już jest zrozumiane.

Ten znany poeta XX wieku przemawia do nas w tym wierszu pamięci i tęsknoty za utraconą przyjaźnią , tego, co zostało udostępnione i tego, co przypuszcza wsparcie tych, którzy są naszymi przyjaciółmi.

8. Wiersz 8 (John Burroughs)

Kto, kiedy odchodzisz, niestety tęskni za tobą Ten, który po powrocie przyjmuje cię z radością Ten, którego irytacja nigdy nie jest zauważona To jest ta, którą nazywam przyjacielem.

Ten, który daje najwięcej natychmiast Ten, który jest ten sam dzisiaj i jutro Ten, który podzieli twój smutek jako twoją radość To, którą nazywam przyjacielem.

Ten, kto zawsze jest chętny do pomocy Ten, którego rady zawsze było dobre Ten, który nie boi się cię bronić, gdy cię zaatakuje To właśnie nazywam przyjacielem.

Ten tekst jest fragmentem wiersza autorstwa przyrodnika Johna Burroughsa, który ustanawia różne elementy tego, co uważa, być może w wyidealizowany sposób, przyjaźń.