yes, therapy helps!
Psycholog wyjaśnia, jak przezwyciężyć fobię społeczną

Psycholog wyjaśnia, jak przezwyciężyć fobię społeczną

Marzec 28, 2024

Zaburzenia lękowe są dziś bardzo częste, a według danych z wielu badań szacuje się, że 20% populacji doświadczy kryzysu lękowego przez całe życie.

Jednym z najbardziej znanych zaburzeń lękowych są fobie, wśród których możemy wyróżnić fobię społeczną , Ale czym jest fobia społeczna? Co możemy zrobić, aby go pokonać?

  • Powiązany artykuł: "Rodzaje fobii: badanie zaburzeń strachu"

Wywiad z ekspertem psychologiem zajmującym się fobią społeczną

W tym artykule rozmawiamy z Sandrą Isellą Perotti, psychologiem, który ma ponad 20-letnie doświadczenie kliniczne i psychoterapeutyczne, pracuje w Cepsim Psychological Center w Madrycie, jednej z najbardziej prestiżowych klinik psychologicznych w naszym kraju, aby pomóc nam pomóż zrozumieć, jakie są cechy tego zaburzenia.


Strach jest emocją, która odegrała fundamentalną rolę w przetrwaniu ludzi. Ale kiedy to staje się problemem?

Tak, strach ma fundamentalne znaczenie dla zwierząt i dla człowieka dla przetrwania. Służy głównie do zorientowania się w niebezpieczeństwach, które mogą nam zagrażać w danej chwili, niezależnie od tego, czy są one postrzegane w świecie zewnętrznym, czy w świecie wewnętrznym. Aktywuj w naszym ciele odpowiedzi lotu lub walki, ponieważ jest to wygodniejsze.

Bardzo łatwo jest to zaobserwować u zwierząt, na przykład u psa, gdy je z wielkim apetytem i słyszy dla niego nieznany hałas, zatrzymuje się, podnosi głowę, wącha, patrzy, to znaczy jest zorientowany, czy bodziec wskazuje, że musi szczekać, bo jest ktoś, lub uciekać, by się ukryć, jeśli jest bardzo przestraszony. W tej orientacji, system nerwowy w stanie czujności, służy do podejmowania tych decyzji. Jeśli orientując się, wyklucza, że ​​istnieje dla niego zagrożenie, będzie nadal spokojnie jadł.


Strach w ludzkiej istocie jest rodzajem alarmu, który ostrzega nas, że coś może narazić nas na ryzyko, siebie, kogoś z naszego najbliższego otoczenia, a może po prostu jest zagrożone, nasz szacunek, nasz wizerunek lub nasze odczucia bezpieczeństwa.

Reakcja lęku pochodzi z najstarszej części naszego mózgu, która charakteryzuje się natychmiastową aktywacją od 0 do 100. Na przykład, jeśli przechodząc przez ulicę, widzimy, że zbliża się samochód, przestraszenie uruchamia nasz system nerwowy, najpierw powodując, że skaczemy z powrotem, a potem daje nam poczucie przestrachu i wreszcie możemy pomyśleć: "Mógł mnie zabić". Widzimy to, ponieważ strach aktywuje natychmiastową reakcję na niebezpieczeństwo, nawet zanim zdamy sobie z tego sprawę, czyli możemy o tym myśleć.

Strach staje się problemem, kiedy aktywuje się w nas tak często lub przez tak długi czas, że przestaje dyskryminować naprawdę ryzyko i niebezpieczeństwa, czując się przestraszony w mniej lub bardziej stały sposób, na przykład w nowych sytuacjach, które nie reprezentują same w sobie stanowią zagrożenie, ale żyją w groźny sposób.


A także strach staje się problemem, kiedy powstaje w związku z bodźcem, przedmiotem lub okolicznością, gdy tylko się pojawia lub jest z nią kontaktowany, a jednocześnie nie pociąga za sobą niczego, co grozi lub stanowi prawdziwe niebezpieczeństwo, ale powoduje że osoba unika ciągle, aby nie odczuwać dyskomfortu, jaki wywołuje strach. Ta sytuacja nazywa się fobią.

To tak, jakby żyć w stanie permanentnego stanu alarmowego lub alarmowego, że nieustannie trwa, nie tylko ostrzega o niebezpieczeństwach, ale przestaje dyskryminować i dlatego służy orientacji lub szybkim reakcjom w przetrwaniu.

Staje się to zatem bardzo ograniczającym problemem, który powoduje utratę wolności, nadmierne zmartwienie, lęk, a także inne trudności, które muszą zasadniczo wynikać z adaptacji do środowiska, do siebie i do innych.

Czym więc jest fobia? Jakie są jej objawy?

Fobia to irracjonalny strach związany z pewnymi bodźcami zewnętrznymi (fobia do latania, psy, owady, wzrosty, krew, igły) lub pewne wewnętrzne bodźce (fobia intymności, kontakt społeczny, publiczny).

Objawy są zróżnicowane i obejmują przerażenie paniki, tachykardię, pocenie się, pobudzenie psychoruchowe, paraliż, zamarzanie, niekontrolowane drżenie.

Psychologicznie objawy te mają związek z niemożnością zmierzenia się z czymś, uczuciem przytłoczenia i nieczułą postawą wobec przedmiotu lub sytuacji, z poczuciem zagrożenia życia lub śmierci, a przede wszystkim z przekonaniem. nie jest w stanie skutecznie przekroczyć pewnych okoliczności związanych z tym, co powoduje fobię, co prowadzi do tego, że osoba unika wszystkiego, co może oznaczać podejście do przedmiotu lub sytuacji fobii.

Jakie rodzaje fobii istnieją?

Proste fobie są zwykle przekazywane pojedynczemu obiektowi. Mają źródło, z którego pochodzą, zwykle w dzieciństwie, gdzie, gdy jesteśmy dziećmi, boją się pewnych rzeczy lub sytuacji. Jako dorośli i w podobnych sytuacjach coś działa jako czynnik wyzwalający i sprawia, że ​​ponownie przeżywamy przerażające wrażenia z przeszłości, jak gdybyśmy wciąż byli małymi i bezradni, rozwijając fobię czegoś.

Istnieją złożone fobie, które są związane z lękami i przenikają się z cechami osobowości i charakteru. Zazwyczaj pojawiają się one w trakcie rozwoju w dzieciństwie lub związane z różnymi traumatycznymi przeżyciami w okresie dojrzewania, które nasilają już wrażliwe aspekty w pierwszych latach życia. Głównie utrudniają one relacje z innymi, intymność, zaangażowanie i aspekty koncepcji samego siebie, takie jak własna wycena. Fobia społeczna jest przykładem złożonych fobii.

Różnice są złożone fobie prostego i mówią o fobii społecznej. Co odróżnia ten typ fobii od nieśmiałości?

Nieśmiałość jest charakterystyczną cechą zamkniętych w sobie ludzi, którzy są raczej powściągliwi, mają dużo wewnętrznego życia i czasami mają problemy z pojawieniem się w społeczeństwie, pojawieniem się, odgrywaniem wiodącej roli i rozwijaniem umiejętności społecznych związanych z dobrą rozmową, rozrywką lub rozbawieniem, bądź duszą przyjęcia. Mają tendencję do bycia bardzo refleksyjnymi ludźmi o intensywnym emocjonalnym świecie, który świeci mało na zewnątrz.

Z drugiej strony fobia społeczna oznacza, że ​​dana osoba nie może uczestniczyć w spotkaniach, wydarzeniach, czasem w szkole lub w pracy, w najpoważniejszych przypadkach, gdy pozostaje w domu lub musi być pijana lub pod wpływem narkotyków, aby osiągnąć zadowalającą interakcję z innymi. , ponieważ kontakt społeczny jest doświadczany jako coś bardzo groźnego i bardzo przerażającego. Strach i wstyd to przeważające afekty.

Jak fobia społeczna wpływa na życie ludzi, którzy cierpią na nią?

Jest bardzo ograniczony. Może dojść do tego, że dana osoba musi żyć w odosobnieniu w domu, unikając kontaktu z innymi osobami spoza rodziny. Lub obserwuje się, gdy dana osoba znajduje trudności w zwykłej działalności społecznej (studia, praca, pokazy) lub wyjątkowych (wesela, chrzciny, ukończenia szkoły).

Strach przed oceną lub byciem narażonym jest dominującym afektem, którego doświadczają ci ludzie, oprócz wielu trudności, aby pokazać się publicznie, być w centrum uwagi innych lub wyróżnić się z konkretnego powodu.

Jest to bardzo wielkie cierpienie, które cierpią, osiągając punkt, w którym nie czuje się godny bycia kochanym przez innych lub ma poczucie, że jest w nim wada lub wada, której nie chcą widzieć inni.

W jakim kontekście najbardziej wpływa na fobię społeczną?

Fobia społeczna ma większy wpływ na konteksty z niewielkim uznaniem uczuć, które są doświadczane jako oznaka słabości, w środowiskach pozbawienia emocjonalnego, gdzie dzieciom nie oferuje się bezpiecznych doświadczeń w rodzinie, aby później u dzieci, które odnoszą sukces. Także w bardzo nadopiekuńczych i normatywnych środowiskach, w których dzieci nie rozwijają się z siebie asertywnymi uczuciami własnej wartości, gdzie wszystko jest rozwiązane i nie muszą ciężko pracować i stawiać na swoje własne zasoby, aby uzyskać to, czego chcą.

Wtedy rozwija się strach, by wyjść na świat, połączyć się z innymi takimi, jakimi jesteśmy, z naszymi wadami i cnotami, aby poradzić sobie z naszymi ograniczeniami, aby przezwyciężyć przeszkody, które pojawiają się na naszej drodze. Może się zdarzyć, że jeden z naszych opiekunów w dzieciństwie ma ten sam problem i nauczyć się w jakiś sposób tych lęków lub innych podobnych.

W każdym razie, mimo że wychowaliśmy się w niekorzystnym środowisku, możemy uzyskać od dorosłych bezpieczeństwo, którego nie uzyskaliśmy w późniejszym życiu, opracować nowe zasoby i wzmocnić się, aby znaleźć się w świecie zewnętrznym. Dzieje się tak czasem dlatego, że później pojawiają się nowe, bardziej sprzyjające konteksty (para, kontekst edukacyjny lub sportowy, krewni znajomych, grupy rówieśników z college'u, zespół roboczy) lub ludzie proszą o wyspecjalizowaną, medyczną, psychiatryczną pomoc lub psychologiczne, aby przezwyciężyć te trudności.

W Cepsim, jakie leczenie robisz osobom cierpiącym na to zaburzenie?

W Cepsim podczas pierwszej sesji przeprowadzamy kompleksową diagnozę, aby ocenić, na czym polega problem, a także kontekst, w jakim jest on prezentowany. Cenimy również każdą osobę w szczególny sposób oraz jej sposób bycia, w każdym przypadku, w celu przeprowadzenia najwygodniejsze leczenie.

W naszym zespole szkoleni jesteśmy w różnych podejściach i znamy różne podejścia terapeutyczne, które pozwalają nam dostosować narzędzia do każdego pacjenta w szczególności, a nie odwrotnie, jak również łączenie różnych podejść w celu odzyskania w jak najkrótszym czasie.

Stosujemy terapie trzeciej generacji, takie jak techniki integracji mózgu, terapia sensoryczna-ruchliwość lub SomaticExperience, model rodziny wewnętrznej, hipnoza, które mają na celu znalezienie źródła / scenariusza fobii w przeszłości, aby "dezaktywować" ją, by powiedzieć co najmniej w jakiś sposób lub przetwarzać go tak, aby przestał zapalać się w teraźniejszości za każdym razem, gdy wyzwalacz przypomina odczuwaną wówczas emocję strachu. Tak jest w przypadku prostych fobii.

W przypadku złożonych fobii, zabiegi są dłuższe, ponieważ pracują nad aspektami związanymi ze sposobem bycia i osobowości, skupiając się na tym, jak nawiązać więzy emocjonalne i zarządzać światem emocjonalnym.

Jedną z najczęściej stosowanych technik leczenia fobii jest systematyczna desensytyzacja. Na czym dokładnie polega? Dlaczego ekspozycja na stymulację fobiczną jest tak przydatna?

Systematyczne odczulanie polega na planowaniu bardzo stopniowej i progresywnej ekspozycji na te bodźce, które powodują fobię.

Osoba rozwija możliwość zbliżenia się do tego, co przeraża go wsparciem dla zasady terapeuty, która czasami działa jako przeciwfobowy towarzysz i poprzez systematyczne powtórzenia, które zwiększają trudność i czas ekspozycji, jest sprawiedliwie odczulona, ​​to znaczy, że nie odczuwa już strachu, a przedmiot tej fobii staje się czymś, co nie przeraża człowieka.

Czy możliwe jest przezwyciężenie fobii bez stosowania technik ekspozycji?

Oczywiście Technika ekspozycji została opracowana przez behawioralne podejście poznawcze i niektórzy pacjenci radzą sobie bardzo dobrze, co rozwiązuje ich problem.

Ale jesteśmy bardzo przyzwyczajeni do przyjmowania ludzi, którzy, po doświadczeniu tego rodzaju punktualnego leczenia na fobii, opartego na technikach ekspozycji, z biegiem czasu opracowują inny podobny lub taki sam recrudece, dla którego konieczne jest zastosowanie tutaj innych typów zorientowanych na leczenie. na większej głębokości, która pozwala problemowi pracować nad swoim korzeniem, aby nie powtórzył się ponownie.

Czy osoba z fobią społeczną może całkowicie odzyskać zdrowie?

Osoba z fobią społeczną lub jakimkolwiek innym typem fobii może wyzdrowieć. Ponownie możesz doświadczyć dużej części jego funkcjonalności, możesz opracować role i zasoby, które pozwolą ci wyjść na świat, czuć się bezpiecznie i bezpiecznie, bezpiecznie i bez lęku, odzyskując normalną relację z tym, co spowodowało tyle strachu.

Wielokrotnie nasi pacjenci są zaskoczeni odkryciem, że coś, na co cierpieli od tak dawna, mogą zostać przekazane, dając początek nowym doświadczeniom i poszerzając możliwości doświadczeń, które wcześniej nie były dostępne.


Nerwica lękowa z napadami paniki. Dr med. Maciej Klimarczyk - psychiatra (Marzec 2024).


Podobne Artykuły