Młodzież w domu: 7 kluczy edukacyjnych i komunikatywnych dla rodziców
Okres dojrzewania to etap odkryć, zmian, podejmowania decyzji, przebudzenia świata oczami dziecka, które powoli staje się odpowiedzialnym dorosłym.
Jest to złożony etap, ponieważ osobowość wciąż jest budowana i ważne zmiany zachodzą w kontekście szkolnym.
Adolescencja: (trudna) droga
W konsultacjach psychologicznych częste są skargi rodziców. Drażniące nastolatki, które nie spełniają ustalonych standardów , którzy zaczynają mieć niebezpieczne przyjaźnie i mają problemy akademickie.
Z pozycji rodziców okres dojrzewania jest często opisywany jako czas wielu walk, konfrontacji i sporów, do momentu, w którym sytuacja może stać się całkowicie nie do zniesienia. Co robisz, gdy mieszkasz z nastolatkami w domu? Czy istnieje przewodnik dla rodziców w niebezpieczeństwie?
Jesteś zainteresowany lekturą: "Buntownicze nastolatki: 6 wskazówek dla rodziców w niebezpieczeństwie"
Wskazówki dotyczące dobrej koegzystencji z nastoletnimi dziećmi
Problemy mają rozwiązanie i chociaż wiek dojrzewania jest skomplikowany, wszystko zostaje naprawione, jeśli zasiane zostaną odpowiednie nasiona edukacyjne.
Dalej Oferujemy porady, zarówno edukacyjne, jak i komunikacyjne , które mogą pomóc ci cieszyć się bardziej na etapie dojrzewania swoich dzieci.
1. Pozwól im odkrywać świat
Młodzi ludzie muszą definiować wiele aspektów swojego życia: swoją osobowość, przyjaźń, preferencje ... To jest coś normalnego, i musimy zrozumieć, że mogą być niespójne w swoich opiniach i gustach , W ten sposób próbują i decydują; to sposób, w jaki mogą ostatecznie podejmować decyzje.
Tak jak dorośli potrzebują czasu na zakup, tak samo nastoletni syn stara się podjąć najlepszą decyzję, tyle tylko, że dopiero zaczyna to robić, odkrywać siebie, a zatem zdobycie tej umiejętności wymaga czasu .
2. Posłuchajmy ich szczerze
Musimy uczyć (i zachęcać) dorastające dzieci, aby wyrażały swoje myśli i uczucia , Najważniejsze jest to, abyśmy ich słuchali, nie osądzając, nie krytykując ani nie upokarzając.
Młodzi ludzie zazwyczaj nie rozmawiają ze swoimi rodzicami właśnie dlatego, że nie wiedzą, jak słuchać i postrzegają ich jako zagrożenie, jako dorośli, którzy tylko chcą je skorygować i ukarać. Ale musimy pamiętać, że kiedy młody człowiek przychodzi do nas, aby porozmawiać, to dlatego, że naprawdę tego potrzebuje, musi być wysłuchany, a najgorszą rzeczą, jaką możemy zrobić, to je wykładać i oceniać negatywnie. Jeśli chcemy, aby nasze dzieci zaufały nam, musimy zaoferować naszą szczerą pomoc, gdy będą jej potrzebować, aby wiedzieć, że jesteśmy wiernym kibicem. W każdym razie Nie jest wygodne, abyśmy rozwiązywali swoje problemy: samo robienie tego pozwoli im wziąć odpowiedzialność i dojrzeć .
3. Zaakceptuj swoje kryteria i swoje decyzje
Jeśli są to decyzje, które nie będą cię skrzywdzić, pozwól im wybrać , Ten punkt jest bardzo trudny dla wielu rodziców, ponieważ są przyzwyczajeni do decydowania o swoich dzieciach i oczywiście zawsze decydują, co uważają za najlepsze dla nich.
Jest to moment, w którym muszą podejmować własne decyzje, nawet jeśli decyzje te są sprzeczne z naszymi gustami lub sposobem myślenia. Najczęstsze przykłady: jak się ubierać, muzyka, której słuchają, wygląd fizyczny, między innymi. Są to aspekty ich życia, w których możemy próbować wpływać lewą ręką, ale nigdy nie narzucaj naszych kryteriów .
4. Niech popełniają błędy: można się też nauczyć błędów
Jako dorośli wiemy, że nasze dorastające dzieci muszą doświadczać dobrych i złych rzeczy w życiu, w pogoni za ich nauką i rozwojem dojrzałym. Nie możemy zamknąć naszych dzieci w szklanej bańce, musimy pozwolić im rosnąć , Oznacza to, że musimy pozwolić im myśleć, zastanawiać się, działać i oczywiście popełniać błędy, ponieważ błędy pozwalają im dojrzewać. Zwroty typu: "Powiedziałem ci tak" ... "Nie będę płakać, ostrzegałem cię", a inne podobne anuluje możliwość, że dziecko czuje, że ma prawo popełniać błędy, w jaki sposób uczy się podejmowania własnych decyzji bez popełniania błędów?
Musimy pamiętać: czujemy także strach przed byciem rodzicami, a przede wszystkim popełniamy błędy. Z pewnością w naszym życiu popełniliśmy wiele błędów, które pozwoliły nam dojrzeć i rozwinąć się, a członkowie naszej rodziny zapomnieli o złych czasach. Teraz, młodzieniec może odczuwać w swoim ciele strach bycia dorosłym, ale pocieszające jest wiedzieć, że jego rodzice go kochają, pomimo jego błędów. Wspierajmy ich, prowadź ich, a kiedy się mylą, naucz ich przyjmować konsekwencje .
5. Naucz się przepraszać, jeśli popełniliśmy błędy
Najlepszym sposobem nauczania jest ciągły przykład. Jeśli jako rodzice popełnimy błąd, najlepiej przepraszamy i naprawiamy , jest najważniejszą próbą dojrzałości, której można uczyć dziecko.
Właśnie na tym etapie dorastania dziecko zaczyna zdawać sobie sprawę z błędów swoich rodziców, więc dorośli zwykle irytują nas łatwiej, ponieważ nasze dzieci myślą teraz, analizują, porównują, decydują, a co za tym idzie, robią pomysł lub krytykę środowiska, także naszych zdolności jako rodziców. Niestety, wielu dorosłych oczekuje i domaga się, aby nasze dzieci przepraszały, gdy popełniły błąd, ale my, jako dorośli, rzadko to robimy. Boimy się pokazać przed sobą słabość. Jednak przepraszanie jest aktem dojrzałości i odwagi, i nie jest prawdą, że tracimy wiarygodność lub moc wobec naszych dzieci. Wręcz przeciwnie: zyskujemy szacunek i podziw .
6. Nie reagujemy na nasze niepowodzenia
Wielu rodziców, świadomie lub nieświadomie, chce uniemożliwić swoim dzieciom popełnienie tych samych błędów, które popełnili w przeszłości, a nawet boją się, że są zbuntowani, jak wtedy, gdy byli młodzi .
Musimy przezwyciężyć nasze lęki i przestać ekstrapolować nasze lęki i tęsknoty do nich. Nasze dzieci budują własną osobowość i własną drogę; musimy być tam, aby ich wspierać i pomagać im .
7. Bądźmy odważni: pomóżmy im być kimkolwiek chcą być
Posiadanie dzieci jest jednym z najbardziej intensywnych doświadczeń, jakie możemy mieć jako ludzie. Naszym zadaniem jako rodziców jest uczynienie z nich autentycznych, niezależnych i odnoszących sukcesy istot , autonomiczni ludzie, którzy wiedzą, jak wyrzeźbić własną drogę do pełnego i szczęśliwego życia.
Oczywiście nie powinniśmy próbować kopiować naszych nastoletnich dzieci: dajmy im niezbędne narzędzia do rozwoju i pozwólmy im wybrać własną ścieżkę zarówno w nauce, pracy, miłości ... jak w każdym innym aspekcie.
Kilka ostatnich myśli
Kiedy od dzieciństwa ustalane są ograniczenia i dyscyplina, promowana jest atmosfera zaufania i szacunku, rozwijana jest autonomia i zaufanie, a dzieciom zapewnione są niezbędne warunki, aby z powodzeniem przejść do nowego etapu: dojrzewania. Chociaż prawdą jest, że rodzice bardzo obawiają się nadejścia tego ważnego etapu u swoich dzieci - czasami częściej w swoich rodzicach niż w samych młodych ludziach -, rzeczywistość jest taka, że zwykle przechodzi bez większych trudności .
Niestety, w wielu przypadkach jest to na tym etapie, kiedy dorastający ujawnia serię niedostatków afektywnych, które nie były mu dane w dzieciństwie. W konsekwencji rodzice zwykle używają jako "nastolatki" zasłon dymnych, aby uniknąć refleksji lub zajmować się wszystkim, co my puszczaliśmy. Oczywiście jest to dziedzina, w której rodzice "cierpią", a zatem konieczne jest posiadanie pewnych narzędzi, aby wiedzieć, jak zmierzyć się ze zmianami.
Mamy nadzieję, że te wskazówki są przydatne, aby cieszyć się etapem "przebudzenia na świat". Zadanie nie jest łatwe, bez wątpienia tworzenie ludzi to firma odpowiednia tylko dla odważnych ludzi : będzie wymagać ciągłego przeglądu naszego sposobu edukowania i poprawiania niektórych aspektów, jeśli zajdzie taka potrzeba. Najważniejsze jest to, że wciąż jesteśmy na czas, musimy tylko wykazać dobrą wolę.
