Afantasía: niezdolność do wizualizacji obrazów mentalnych

Kwiecień 20, 2024

W 2016 roku zjawisko, które do tej pory praktycznie nie było zauważane, zaczęło być popularne, z wyjątkiem pionierskich badań przeprowadzonych przez słynnego Francisa Galtona pod koniec XIX wieku. Chodzi o to niemożność wizualizacji obrazów mentalnych , który został ochrzczony nazwą "afantasía".

W tym artykule opiszemy czym właściwie jest afantasía i jaki był jej historyczny rozwój , W tym celu skoncentrujemy się na wkładach Galtona i Adama Zemana, a także w przypadku Blake'a Rossa, którzy przyczynili się do zwiększenia świadomości na temat afantasy dzięki interwencji sieci społecznościowych.

Powiązany artykuł: "Poznanie: definicja, główne procesy i działanie"

Czym jest afantasy?

W roku 1880 Sir Francis Galton (1822-1911), pionier wykorzystania statystyki w psychologii i idei eugenicznych, opublikował wyniki badania psychometrycznego na temat indywidualnych różnic w zdolności do generowania obrazów mentalnych. Galton znalazł wielką zmienność w tej umiejętności , w tym niektóre przypadki, w których był nieobecny.

W XX wieku badania dotyczące tego zjawiska były bardzo rzadkie, chociaż istnieją pewne odniesienia pod anglosaskim terminem, które można przetłumaczyć jako "defektualną rewidualizację" lub "nieoczywistość wizualną". Studia zespołu Adama Zemana (2010, 2015) i osoby takie jak Blake Ross spopularyzowały je pod nazwą "afantasía".

Obecnie dostępne ograniczone dane wskazują, że od 2,1% do 2,7% populacji ogólnej nie jest w stanie generować obrazów mentalnych, a zatem można je uznać za przypadki afantasy (Faw, 2009). Wydaje się również, że zmiana ta może być częstsza u mężczyzn (Zeman i wsp., 2015), chociaż nie można jeszcze potwierdzić jej z całą pewnością.

Uważa się, że afantasía może być neurologicznie związane z synestezją i wrodzoną prosopagnozą , która polega na znacznym utrudnieniu rozpoznawania ludzi po ich twarzy. Osoby z synestezją uzyskują bardzo wysokie wyniki w testach wizualizacyjnych, a odwrotnie - przypadki prosopagnozji.

Powiązany artykuł: "Prosopagnosia, niezdolność rozpoznawania ludzkich twarzy"

Wkład zespołu Adama Zemana

Termin "afantasía" został wymyślony przez zespół Uniwersytetu w Exeter, w Wielkiej Brytanii, pod przewodnictwem Adama Zemana (2010). Autorzy ci opublikowali artykuł na temat MX, mężczyzny, który polecił utrata zdolności wizualizacji w wyniku angioplastyki wieńcowej , Po tym wydarzeniu afantasía zaczęła się rozpowszechniać.

Zeman i jego koledzy jeszcze bardziej zwiększyli świadomość afantasy z drugim tekstem na ten temat (2015). Ekipa z Exeter oparła się na odpowiedziach w ankietach od 21 osób, które skontaktowały się z nimi po przeczytaniu poprzedniego artykułu i utożsamieniu się z opisem tej swoistej "ślepoty wyobrażeniowej".

Badanie Zeman i wsp. ujawnił to istnieją różne stopnie i formy prezentacji tego zjawiska ; w związku z tym niektórzy ludzie nie są w stanie dobrowolnie produkować obrazów wizualnych, ale mogą doświadczać ich spontanicznie, zarówno w stanie czuwania, jak i podczas snu. Z drugiej strony, w innych przypadkach te zdolności nie są nawet konserwowane.

Ingerencja afantasy w życie tych, którzy ją doświadczają, wydaje się ogólnie dość ograniczona, chociaż znaczna część uczestników odniosła się Problemy z pamięcią autobiograficzną związaną z tym deficytem , które z drugiej strony miały tendencję do kompensowania za pomocą formatu werbalnego lub tego, co Zeman i in. nazywają "modele subvisualne".

Może interesuje Cię: "Synestezja, ludzie z możliwością zobaczenia dźwięków i smaku kolorów"

Sprawa Blake Ross

W kwietniu 2016 r. Inżynier oprogramowania Blake Ross, współtwórca przeglądarki Mozilla Firefox i były menedżer produktu Facebook, opublikował tekst na tej sieci społecznościowej, w której opowiadał swoje doświadczenia z afantasami. To był artykuł w New York Times, który analizował sprawę MX (Zeman i wsp., 2010), która zainspirowała go do podzielenia się swoją historią.

Ross stwierdził, że nie wiedział, że doświadczył tego fenomenu, dopóki nie przeczytał o jego istnieniu. Do tego czasu, jak powiedział, wierzył, że koncepcje takie jak liczenie owiec na rzecz konsolidacji snu wydają się być metaforami. Nie był w stanie wyobrazić sobie twarzy zmarłego ojca, i wierzył, że nikt nie może rzeczywiście generować wyraźnych obrazów mentalnych .

Oczywiście, tekst Rossa stał się wirusowy i doprowadził wiele osób do tego samego objawienia co on. Od tego czasu byliśmy świadkami szybkiego i niezwykłego wzrostu świadomości tego dziwnego deficytu wyobraźni; konsekwentnie, Oczekuje się, że wiedza naukowa również wzrośnie w nadchodzących latach o afantasy.

Bibliografia:

Faw, B. (2009). Konfliktowe intuicje mogą opierać się na różnych zdolnościach - dowodach z badań nad obrazowaniem mentalnym. Journal of Consciousness Studies, 16: 45-68.

Galton, F. (1880). Statystyki obrazów mentalnych. Umysł. Oxford Journals, os-V (19): 301-318.

Zeman, A. Z. J.; Della Sala, S.; Torrens, L. A. A .; Gountouna, V. E.; McGonigle, D. J. i Logie, R. H. (2010). Utrata fenomenologii obrazu z nienaruszonymi wizualno-przestrzennymi zadaniami zadania: przypadek "ślepej wyobraźni". Neuropsychology, 48 (1): 145-155.