Mutryzm akinetyczny: rodzaje, objawy i przyczyny

Mityzm akinetyczny jest zespołem, który charakteryzuje się zmniejszeniem częstotliwości ruchów, w tym zachowań werbalnych, związanych z deficytami motywacyjnymi, które występują w wyniku uszkodzenia mózgu.

W tym artykule opiszemy Czym jest mutizm akinetyczny? i jakie są jego objawy, przyczyny i główne typy.

• Powiązany artykuł: "Najczęstsze 15 zaburzeń neurologicznych"

Czym jest mutizm akinetyczny?

W roku 1941 Cairns, Oldfield, Pennybacker i Whitteridge opisali przypadek Elsie Nicks, 14-letnia dziewczynka z cystą w prawej bocznej komorze. W miarę narastania wady powodowały coraz intensywniejsze bóle głowy, które doprowadziły lekarzy do stosowania leczenia morfiną.

Pacjent zaczął wykazywać oznaki apatii wraz ze znacznym upośledzeniem zdolności mówienia i kontrolowania ruchów. Objawy rozwinęły się do stanu, w którym Cairns i jego współpracownicy ochrzcili się nazwą "mutizm akinetyczny".

Autorzy opisali zaburzenie jako stan, w którym osoba pozostaje nieruchoma , chociaż może naprawić wygląd obiektów i śledzić ruchy. Etatyzm wpływa również na ruchy niezbędne do mowy i innych wokalizacji. Chociaż czasami wykonywane są działania i emitowane są dźwięki, zazwyczaj nie są one dobrowolne.

Jak zobaczymy poniżej, wniosek zespołu Cairns został zaktualizowany na przestrzeni lat i wynikający z tego postęp naukowy. W dzisiejszych czasach często używa się określenia "mutizm akinetyczny" każdy przypadek, który pokazuje brak motorycznych i ustnych zachowań które nadają mu nazwę, a także mogą składać się z mniej poważnych deficytów.

• Możesz być zainteresowany: "Selektywny mutizm: objawy, przyczyny i leczenie"

Objawy i główne objawy

Cairns i in. (1941) wskazali pięć kluczowych objawów diagnozy mutyzmu akinetycznego: obecność czujności, umiejętność skupiania wzroku na innych ludziach, wykonywanie ruchów oczu w reakcji na bodźce słuchowe, działania w odpowiedzi na rozkazy, które są powtarzają się i trudności w rozmowie i komunikacji w ogóle.

Jednak obecnie mamy bardziej szczegółową wiedzę na temat mutyzmu akinetycznego. W swoim przeglądzie odpowiedniej literatury naukowej Rodríguez-Bailón i in. (2012) podsumowują to znaczne zmniejszenie liczby zachowań werbalnych i zdolność podążania za przedmiotami wzrokiem są to dwa podstawowe kryteria diagnostyczne.

Autorzy tej pracy podkreślają zmienność zaburzeń emocjonalnych w tych przypadkach. W związku z tym zidentyfikowano pacjentów z oczywistymi upośledzeniami w ekspresji emocji, ale także u innych z objawami odhamowania. Ta różnorodność kliniczna ma związek ze specyficznym umiejscowieniem uszkodzeń mózgu, które powodują mutyzm akinetyczny.

Nieruchomość charakterystyczna dla tej zmiany manifestuje się we wszystkich aspektach motorycznych, tak że ci, którzy mają akinetyczny mutizm nie może rozmawiać, wykonywać gestów ani tworzyć mimiki twarzy lub mają poważne trudności, aby to zrobić. Kiedy to robią, ruchy wydają się powolne i skąpe, a reakcje monosylabiczne.

Ludzie z akinetycznym mutyzmem nie są sparaliżowani na poziomie motorycznym, ale zmiany, które powodują to, zdają się wpływać na wolę i motywację do wykonywania zachowań, w tym słownych. Wielu pacjentów z tym zaburzeniem poinformowało, że dostrzegają opór, który uniemożliwia im poruszanie się, gdy próbują to zrobić.

Rodzaje mutyzmu akinetycznego i jego przyczyny

Objawy i oznaki każdego przypadku mutyzmu akinetycznego zależą od regionów mózgu uszkodzonych przez czynnik sprawczy zaburzenia. Ogólnie rzecz biorąc, możemy wyróżnić dwa warianty mutyzmu akinetycznego: mutyzmu czołowego i śródmózgowego, które są związane odpowiednio ze zmianami w płacie czołowym mózgu i śródmózgowiu.

Czworoboczny mutizm akinetyczny jest często spowodowany zmianami w dopływie krwi, szczególnie w przedniej tętnicy mózgowej. Zaburzenia i obrysy są najczęstsze przyczyny mutyzmu akinetycznego, chociaż może również pojawić się w wyniku infekcji, kontaktu z substancjami toksycznymi i chorobami neurodegeneracyjnymi.

Kiedy mutacja akinetyczna powstaje w wyniku uszkodzeń czołowych, często pojawia się wraz z oznaki odhamowania typowe dla zespołu czołowego. Dlatego w tych przypadkach impulsywne reakcje emocjonalne są często powiązane, szczególnie z pasywnością.

Mesencephalon jest strukturą podkorową, która zawiera jądra mózgu tak istotne, jak colliculi, zaangażowane w percepcję wzrokową i słuchową, oraz substancjalną nigrę, podstawową w produkcji dopaminy, a zatem w zbrojeniu. Ten rodzaj mutyzmu akinetycznego wiąże się z hipersomalnością i deficytami motywacyjnymi .

Akinetyczny mutyzm może być również spowodowany zatrzymaniem oddychania (które może prowadzić do niedotlenienia mózgu), urazem głowy, nowotworami, zapaleniem opon mózgowych, wodogłowiem, uszkodzeniem wzgórza, zniszczeniem zakrętu obręczy i chorobą Creuztfeldta-Jakoba, zaburzeniem neurodegeneracyjnym wywołanym przez infekcje prionem.

Bibliografia:

• Cairns, H .; Oldfield, R. C. .; Pennybacker, J. B. & Whitteridge, D. (1941). Mutryzm akinetyczny z torbielą naskórkową trzeciej komory. Brain, 64 (4): 273-90.

• Rodríguez-Bailón, M .; Triviño-Mosquera, M .; Ruiz-Pérez, R. i Arnedo-Montoro, M. (2012). Mutryzm akinetyczny: przegląd, propozycja protokołu neuropsychologicznego i zastosowanie do przypadku. Annals of Psychology, 28 (3): 834-41.