Aleksandr Luria: biografia pioniera neuropsychologii
Nazwa Luria jest szeroko znana wszystkim, którzy poświęcają się światowi neuropsychologii i neurologii. I to jest to Aleksander Romanowicz Lúriya jest uważany za głównego ojca nowoczesnej neuropsychologii , łącząc zainteresowanie procesami umysłowymi i fizjologią mózgu.
W tym artykule przedstawiamy krótką biografię tego ważnego autora i badacza ludzkiego mózgu.
- Powiązany artykuł: "Historia psychologii: autorzy i główne teorie"
Krótka biografia Aleksandra Lurii
Aleksander Romanowicz Lúriya (znany jako Aleksandr Luria, Aleksander Luria lub Alexander Luria) urodził się 16 lipca 1902 r. W Kazaniu w Rosji , Syn dentysty Eugenii Victorovny Hasskin i lekarza Romana Albertovicha Lúriya, dorastał w bogatej rodzinie żydowskiego pochodzenia, w której kształcił się w różnych językach.
Od młodości zaczął się uczyć w dziedzinie wiedzy, którą sam mógłby rozwinąć. Zobaczmy, jak to się stało.
- Może Cię zainteresować: "7 najlepszych fraz Aleksandra Lurii"
Edukacja i pierwsze kroki
Formacja Lurii rozpoczęła się w wieku siedmiu lat, a ta formacja została przerwana przez rewolucję rosyjską. W wieku szesnastu lat został przyjęty na Uniwersytecie w Kazaniu, gdzie ukończył go w 1921 roku.
Jego pierwsze zainteresowania zostały ograniczone w dziedzinie społecznej i psychologicznej , szczególnie zainteresowany zagadnieniami psychoanalizy. W rzeczywistości w 1922 roku pomógł stworzyć Stowarzyszenie Psychoanalityczne w Kazaniu, zajmujące się jego pierwszymi pracami na temat różnic płci w odzieży. Byłoby również zainteresowanie oceną problemów psychicznych i skutków zmęczenia. Inni autorzy, których bym podziwiał i uważnie śledził, to Pavlov i Bechterev.
Wpływ Wygotskiego
Luria spotkał Vigotsky'ego w 1924 roku na Kongresie Psychoneurologii przetrzymywany w Leningradzie. Wspólnie z nim badał interakcje między procesami percepcyjnymi a kulturą, generując wyższe funkcje umysłowe u dorosłych, ze szczególnym znaczeniem języka.
The zainteresowanie obszarami mózgu i lokalizacją różnych funkcji krytykując dominującą lokalizację i proponując ideę złożonych systemów funkcjonalnych, w których funkcje zależą od sieci rozproszonych połączeń, a nie tylko od konkretnego regionu.
- Powiązany artykuł: "Socjokulturowa teoria Lwa Wygotskiego"
Druga wojna światowa i specjalizacja z neurologii
Po objęciu politycznej kontroli Stalina i rozpoczęciu różnych czystek politycznych, został zmuszony do porzucenia badań socjokulturowych i skupił się na badaniu medycyny ze specjalizacją neurologiczną.
Jego zainteresowanie obszarem językowym było kontynuowane i często badał ten obszar, szczególnie w dziedzinie afazji i jej związku z myślą
Luria pracował w Kisegach podczas II wojny światowej i często obserwowano skutki nowotworów i urazów mózgu. W tym czasie narodziły się podstawy neuropsychologii łącząc obrażenia z problemami poznawczymi i językowymi.
Po wojnie prace Lurii koncentrowały się na rozwoju języka i myśli, zwłaszcza u dzieci z niepełnosprawnością intelektualną
Śmierć i dziedzictwo
Luria zmarł w Moskwie 14 sierpnia 1977 roku, w wieku 75 lat ataku serca.
Ojciec nowoczesnej neuropsychologii, dziedzictwo Lurii, pozwoliło lepiej zrozumieć funkcjonowanie mózgu i lokalizację mózgu różnych systemów, które pozwalają na pewne funkcje.
Opracowano liczne instrumenty oceny oparte na kryteriach opartych na ich pracy , oprócz umożliwienia opracowania technik, które pozwalają poprawić i odzyskać funkcje w przypadku uszkodzenia mózgu.
