Psychoterapia analityczno-funkcjonalna: charakterystyka i zastosowanie

Kwiecień 4, 2024

Istnieje wiele prądów psychologicznych, z których pochodzą różne terapie, poświęcone leczeniu różnych problemów. Obecnie jednym z najbardziej dominujących podejść jest zachowanie poznawcze, skoncentrowane na procesach umysłowych i ich związku z zachowaniem.

Terapie z niego wypływające ewoluowały z czasem pod względem postępów w rozumieniu procesów umysłowych i przezwyciężaniu wcześniejszych ograniczeń. Jednym z najnowszych zabiegów jest tak zwana psychoterapia analityczno-funkcjonalna .

Może jesteś zainteresowany: "Behawioryzm: historia, pojęcia i główni autorzy"

Funkcjonalna psychoterapia analityczna: jej podstawowe przesłanki

Funkcjonalna psychoterapia analityczna jest rodzajem terapii psychoterapeutycznej ukierunkowanej na wydawanie wzorców zachowań i ich funkcjonalności oraz na ich podejście oparte na pozytywnym związku terapeuty i pacjenta jako mechanizmu promowanie zmiany zachowań w kierunku bardziej adaptacyjnych zachowań i przekonań , a także znaczenie języka.

Jest to rodzaj terapii, która jest częścią repertuaru terapii modyfikacji zachowań trzeciej generacji. Ponieważ reszta tego typu terapii uwzględnia kontekst, w którym zachodzą, skupia się na relacjach interpersonalnych jako mechanizmie, który ma na celu poprawę życia pacjenta i przywiązuje wielką wagę do środowiska społecznego i komunikacji jako elementów które powodują problemy, a to z kolei może je rozwiązać.

Stara się nie leczyć objawów, ale ich przyczynę , Chociaż jest on częścią nurtu poznawczo-behawioralnego, to zbliża się i integruje koncepcje i idee z innymi nurtami, takimi jak psychodynamiczne lub systemowe.

Podstawą funkcjonalnej psychoterapii analitycznej jest to, co podmiot robi i mówi w samej sesji, co pozwala dostrzec aspekty ich działania w prawdziwym życiu. Jego zachowanie w porozumieniu i problemy, które on manifestuje, będą reprezentatywne dla tych, którzy działają poza nim.

Jest podana szczególne znaczenie dla zachowania werbalnego i sposobu wyrażania siebie , ponieważ pomaga obserwować rodzaj zachowań, do których są przypisane. Chodzi o to, aby pacjent dokonał analizy własnego zachowania i zinterpretował jego przyczyny oraz, że z kolei poprzez relację terapeutyczną, zachowania są ulepszane w celu poprawy i powodują zmiany w funkcjonalności, jaką podmiot nadaje swoim zachowaniom. ,

Być może jesteś zainteresowany: "Behavioral Cognitive Therapy: co to jest i na jakich zasadach opiera się?"

Różne typy zachowań klinicznych

Jak powiedzieliśmy, to, co temat mówi lub robi w konsultacji, jest głównym elementem, z którym można pracować w terapii analityczno-funkcjonalnej. Te zachowania, które pacjent wykonuje podczas sesji, są równoważne z tymi, które wykonuje się w jego codziennym życiu w odniesieniu do funkcji, jaką podmiot im daje. Chodzi o klinicznie istotne zachowania , wśród których wyróżniają się trzy podtypy.

Po pierwsze, odpowiednie zachowania typu 1 lub te związane z problemem lub zaburzeniem leczonego pacjenta. Są to problematyczne zachowania, które podmiot manifestuje lub realizuje podczas sesji. Celem jest zmniejszenie tych zachowań, ale w tym celu terapeuta musi ich sprowokować podczas sesji, aby móc je wykonywać. Przykładami tego są zależność, nadmierne poszukiwanie aprobaty lub pamięć niektórych wspomnień.

Drugim typem zachowania jest typ 2, które generują ulepszenie lub inny i bardziej pozytywny sposób radzenia sobie z sytuacją problemową. W tym przypadku mamy do czynienia z zachowaniami, które muszą być wzmocnione w jak największym stopniu, w sposób prawdziwy i prawdziwy.

Na koniec wpisz trzy zachowania zestaw atrybucji lub przekonań pacjenta wobec własnego problemu , który ma na celu wspólną analizę w celu określenia, jakie funkcje spełniają dla podmiotu i jakie okoliczności je generują. To dlatego pacjent uważa, że działa tak, jak działa i co czyni go w ten sposób w szczególności. Ma zachęcić pacjenta do analizy własnych zachowań, aby mógł generować pozytywne zmiany.

Powiązany artykuł: "Rodzaje terapii psychologicznych"

Elementy, które pomagają klasyfikować zachowania

Identyfikacja różnych zachowań, które podmiot wykonuje w swoim codziennym życiu, odbywa się głównie poprzez analizę samej sesji i języka używanego przez pacjenta.

W pierwszym aspekcie podkreślają one pojawienie się elementów takich jak czasowość sesji, istnienie okresów przejściowych bez sesji lub niepowodzeń lub sukcesów popełnionych przez profesjonalistę. Wszystko to będzie miało skutek i będzie wskazywało na procedurę pacjenta.

Jeśli chodzi o język, istotne są zarówno to, co pacjent mówi, a co nie, i sposób mówienia. Na przykład unikaj mówienia o pewnych problemach, zgłaszaj prośby, odpowiadaj na nie, odnieś się do siebie lub przypisuj zdarzenia. Zamiar, z którym omawiane są sprawy lub funkcja, którą podmiot udziela językowi, jest również materiałem analitycznym.

Działanie terapeutyczne

W trakcie funkcjonalnej psychoterapii analitycznej działanie terapeuty ma ogromne znaczenie i jest podstawowym filarem dobrego funkcjonowania terapeutycznego.

W tego typu terapii zawodowy musi uczestniczyć w istotnych klinicznie zachowaniach, które występują podczas sesji, a także pracować nad budowaniem z pacjentem pozytywny związek terapeutyczny co pozwala przede wszystkim wyrazić zachowania problemowe, a nawet celowo sprowokować je w konsultacji.

Musi być w stanie przejrzeć analizę zachowań i wyrażeń, co wzmacnia zachowania nieadaptacyjne i funkcję, jaką pełnią one dla pacjenta, a także jakie zachowania są pozytywne, aby spowodować poprawę. Podobnie musi motywować i sprzyjać pojawianiu się zachowań, które w naturalny sposób poprawiają te zachowania.

Wreszcie, jest to kwestia fundamentalna generowanie pacjentowi umiejętności analizowania własnego zachowania i wizualizować równoważność ich zachowań wewnątrz i na zewnątrz terapii.

W jakich przypadkach ma to zastosowanie?

Funkcjonalna psychoterapia analityczna ma zastosowanie w wielu różnych problemach i zaburzeniach psychicznych. Jego działanie skuteczny w leczeniu problemów z nastrojem poczucie własnej wartości, zaburzenia powodowane przez traumę, relacje interpersonalne i zaburzenia osobowości (takie jak histrioniczne lub zależne)

Bibliografia:

Almond, M.T. (2012). Psychoterapie Instrukcja przygotowania CEDE PIR, 06. CEDE: Madryt.

Fernández Parra, A. i Ferro García, R. (2006). Psychoterapia analityczno-funkcjonalna: funkcjonalne kontekstualne podejście do leczenia psychologicznego. EduPsykhé. Journal of Psychology and Education, 5, 203-229.

Kohlenberg, R.J. i Tsai, M. (2008). Funkcjonalna psychoterapia analityczna. Stworzenie intensywnych i leczniczych relacji terapeutycznych. Kolekcja nauk biomedycznych. University of Málaga.