Anna Freud: biografia i dzieło następcy Zygmunta Freuda
Mówiąc o psychoanalizie, prawie nieuniknione jest myśleć o Zygmuntu Freudzie, postacie historycznym, który, poza przypuszczeniem początku nurtu myśli, stał się jedną z najbardziej popularnych i rozpoznawalnych ikon.
Jednak prąd psychodynamiczny, który jest gałęzią nienaukowej psychologii, którą założył Freud, już od początku XX wieku miał wielu innych przedstawicieli, którzy bronili poglądu na temat psychiki znacznie różniącego się od ojca psychoanalizy. Na przykład tak jest Anna Freud , Dziś wyjaśniamy jego życie, jego pracę i jego najważniejsze teorie.
Psychoanaliza: Freud, Jung i Adler
Alfred Adler i Carl Gustav Jung to dwa z tych przykładów. Byli wyjątkowymi myślicielami, którzy wkrótce odeszli od propozycji swoich mentorów i znaleźli różne prądy w obrębie psychodynamiki (odpowiednio psychologia indywidualna i głęboka psychologia).
Jednak część następców Zygmunta Freuda pochłonęła dzieła jego mistrza i pracowała nad większością eksponatów tego, by poszerzyć i zakwalifikować idee związane z "klasyczną" psychoanalizą. Anna Freud córka Zygmunta Freuda była jedną z tych osób.
Pierwsze lata Anny Freud
Anna Freud urodziła się w Wiedniu w 1895 roku była ostatnią córką małżeństwa utworzonego między Zygmuntem Freudem i Marthą Bernays , Na tym etapie jego ojciec rozwijał teoretyczne podstawy psychoanalizy, więc od najmłodszych lat nawiązał kontakt ze światem psychodynamiki. W rzeczywistości podczas pierwszej wojny światowej uczestniczył w spotkaniach Wiedeńskiego Koła Psychoanalitycznego. Wkrótce potem, w latach 1918-1920, rozpoczął psychoanalizę ze swoim ojcem.
W tym czasie Anna Freud przestaje pracować jako guwernantka i postanawia poświęcić się psychoanalizie. W szczególnościpoświęcił się psychoanalizie z chłopcami i dziewczętami , W latach 1925-1930 Anna Freud zaczęła prowadzić seminaria i wykłady w celu szkolenia psychoanalityków i wychowawców, przekonana, że praktyka i teoria psychoanalityczna stworzona przez jej ojca może być bardzo ważna w pierwszych latach życia ludzi, co jest czasem normy społeczne są zinternalizowane i można określić traumy. Publikuje także swoją książkę Wprowadzenie do psychoanalizy dla nauczycieli.
Właśnie w tym czasie powstaje jedna z najważniejszych kolizji kolejowych w pierwszych latach psychoanalizy: teoretyczna bitwa prowadzona przez Annę Freud i Melanie Klein , kolejna z nielicznych europejskich kobiet psychoanalitycznych początku wieku. Obie miały przeciwstawne poglądy w wielu aspektach związanych z ewolucją psychiki z wiekiem i procedurami, których należy przestrzegać, aby poradzić sobie z dziećmi i nastolatkami, i obaj otrzymali wiele informacji w mediach. Anna Freud otrzymała wsparcie ojca.
Dalszy rozwój psychoanalizy
W latach trzydziestych Anna Freud rozpoczęła rewizję freudowskiej teorii struktur psychicznych id, ego i superego. W przeciwieństwie do Zygmunta Freuda, bardzo zainteresowanego id, nieświadomością i ukrytymi i tajemniczymi mechanizmami, które według niego kierują zachowaniem, Anna Freud była bardziej pragmatyczna i wolała skupić się na tym, co pozwala nam przystosować się do rzeczywistych kontekstów i codziennych sytuacji .
Ten rodzaj motywacji skłonił go do skupienia się na studiach nad sobą, które według Zygmunta Freuda i jej samej są strukturą psychiki bezpośrednio związanej ze środowiskiem, rzeczywistością. Innymi słowy, jeśli Zygmunt Freud zaproponował wyjaśnienie, w jaki sposób ja i superego miały za zadanie uniemożliwić id narzucania swoich interesów, Anna Freud rozumiała jaźń jako najważniejszą część psychiki, jako strona działająca jako arbiter. między superego a id. Z tego podejścia powstało krótko po tak zwanej psychologii ego, której najważniejszymi przedstawicielami byli Erik Erikson i Heinz Hartmann.
Ale wróćmy do Anny Freud i jej wyobrażeń o sobie.
Anna Freud, mechanizmy samoobrony i obrony
W połowie lat trzydziestych Anna Freud opublikowała jedną z jej najważniejszych książek: "Ja" i mechanizmy obronne.
W pracy tej starał się opisać w bardziej szczegółowy sposób funkcjonowanie struktur ego, o których mówił jego ojciec wiele lat: ja, id i superego. The to, zgodnie z tymi pomysłami, rządzi się zasadą przyjemności i dąży do natychmiastowego zaspokojenia ich potrzeb i popędów , podczas gdy superego wartości, jeśli zbliżamy się lub oddalamy od idealnego obrazu nas samych działa tylko szlachetnie i idealnie dostosowuje się do norm społecznych, podczas gdy Ja jest pomiędzy dwoma pozostałymi i próbuje, aby konflikt między nimi nie wyrządził nam krzywdy.
Anna Freud podkreśla wagę jaźni jako zaworu ucieczkowego, który sprawia, że napięcie nagromadzone przez to, które musi być stale tłumione, nie stawia nas w niebezpieczeństwie. Jaźń, która jest jedyną z trzech struktur psychicznych, która ma realistyczną wizję rzeczy, próbuje zabawiać id tak, aby jego żądania były opóźnione aż do momentu, w którym ich zaspokojenie nie narazi nas na ryzyko, w tym samym czasie który negocjuje z superego, aby nasz wizerunek nie został poważnie uszkodzony, podczas gdy my to robimy.
Mechanizmy obronne są dla Anny Freud sztuczkami, których używa ja, aby oszukać tożsamość i oferować małe zwycięstwa symboliczne, ponieważ nie są w stanie zaspokoić swoich potrzeb w realnym świecie. Tak więc mechanizm zaprzeczania polega na tym, że wierzymy, że problem, który sprawia, że czujemy się źle, po prostu nie istnieje ; mechanizm obrony przesunięcia powoduje, że przekierowujemy impuls do osoby lub obiektu, z którym możemy "odwzajemnić", podczas gdy racjonalizacja polega na zastąpieniu wyjaśnienia tego, co stało się z innym, co powoduje, że czujemy się lepiej (widzicie więcej mechanizmów obronnych w tym artykule).
Ustanawianie podstaw teorii Freuda
Anna Freud nie wyróżniała się jako szczególnie przełomowa, wręcz przeciwnie: zaakceptował większość idei Zygmunta Freuda i rozszerzył je jeśli chodzi o funkcjonowanie id, ego i superego.
Jednak jego wyjaśnienia posłużyły mu do bardziej pragmatycznego i niezbyt mrocznego podejścia do psychoanalizy. To, że ich kliniczne i edukacyjne podejście jest naprawdę użyteczne, to zupełnie inny temat.
