Antropofobia (lęk przed ludźmi): objawy, przyczyny i leczenie
Fobie są, wraz z depresją i lękiem, częścią najczęstszych zaburzeń psychicznych.
Chociaż z reguły mają tendencję do mniejszej niepełnosprawności niż inne zaburzenia, ponieważ bodźce, które je generują, zwykle nie są wykrywane w sposób ciągły, w niektórych przypadkach bodziec lub sytuacja budząca lęk jest znacznie bardziej rozpowszechniona i może być prawdziwym koszmarem, znacznie ograniczając wydajność osoby w różnych istotnych dziedzinach. Tak dzieje się z fobiami, takimi jak agorafobia, fobia społeczna lub fobia, o której będziemy mówić w tym artykule: antropofobia .
- Powiązany artykuł: "Rodzaje fobii: badanie zaburzeń strachu"
Czym jest fobia?
Chociaż może to być coś mniej lub bardziej znanego większości populacji, przed wejściem w temat antropofobii przydatne może być określenie, co to znaczy mieć fobię.
Mówiąc o fobie, o których mówimy irracjonalne obawy przed bodźcami i sytuacjami może to być bardziej szczegółowe lub ogólne, i które powodują głęboki poziom lęku i fizjologicznej aktywacji, które pacjent uznaje za przesadne dla poziomu zagrożenia, jakie stwarza dany bodziec. Ta panika i niepokój sprawiają, że podmiot unika w miarę możliwości zbliżania się do bodźca lub sytuacji, o której mowa, co może generować reperkusje w ich normalnym funkcjonowaniu.
To nie jest wulgarny strach, ale Autentyczna panika, która może powodować zmiany fizjologiczne lub behawioralne jako ucieczkę i ciągłe unikanie miejsc, w których może pojawić się bodziec lub ucieczka sytuacji, w których pojawia się dany bodziec. W niektórych przypadkach podmiot może pozostać z bodźcem, ale kosztem wielkiego cierpienia i niepokoju.
Istnieje ogromna liczba fobii, niektóre bardziej ograniczające niż inne, w zależności od bodźców, a także okoliczności, w których się pojawiają lub że podmiot żyje (to nie to samo, aby bać się latania samolotem będąc murarzem niż byciem pilotem, odpowiednie obawy o drugi). Jednym z najbardziej ograniczających, zwłaszcza biorąc pod uwagę, że żyjemy w społeczeństwie i że kontakt ludzki jest dla nas fundamentalny, jest antropofobia.
Antropofobia lub strach przed ludźmi
Antropofobia znana jest jako lęk przed ludźmi , Rozumie się to jako fobię lub strach przed kontaktem z innymi ludźmi i ich towarzystwem, czasami pojawia się również lęk, by zostać przez nich osądzonym. Strach pojawia się nie tylko wśród nieznajomych, ale może również zagrażać rodzinie i przyjaciołom, mimo że im ufają.
Badany zazwyczaj uznaje ten lęk za dziwny i irracjonalny, ale nie jest w stanie go kontrolować. Panika może powodować trudności w koncentracji i czas na spójny i ciągły dyskurs psychiczny. Może również powodować problemy na poziomie mowy, przeplatane z powodu niepokoju.
Zwykle unikają kontaktu i towarzystwa, nie dlatego, że ich nie chcą (w wielu przypadkach, jeśli robią to, co z powodu ich trudności generuje głębokie cierpienie i poczucie osamotnienia) ale z powodu lęku, który generuje , Nierzadko zdarza się, że niektóre z tych osób stają się całkowicie odizolowane, bez kontaktu z innymi ludźmi, chyba że muszą z nimi żyć. Unikają kontaktu wzrokowego, a nawet kontaktu fizycznego, i mają skłonność do szybkiego rumieniania się w obliczu każdej próby interakcji.
Na poziomie fizjologicznym, gdy są narażone na kontakt z innymi ludźmi, zwykle przejawiają się osoby cierpiące na antropofobię tachykardia, hiperwentylacja, pocenie się, napięcie mięśniowe, nudności , derealizacja, dławienie, bóle głowy, zawroty głowy, drżenie i ogólne złe samopoczucie. Reakcje te mogą wystąpić nie tylko w bezpośrednim kontakcie, ale także w oczekiwaniu na pomysł kontaktu z kimś.
Jest to bardzo ograniczająca fobia, która utrudnia interakcję z większością ludzi w niemal każdej sytuacji, która będzie miała miejsce reperkusje na poziomie społecznym, akademickim i pracy , Dlatego jego leczenie jest niezbędne, aby osoba mogła mieć pełne życie i nie być już ograniczona.
Różnicowanie z fobią społeczną
Antropofobię można często mylić z innymi fobiami, z powodu podobieństwo istniejących symptomów i rodzaju stymulacji, która je powoduje .
Różnicowanie, które kosztuje więcej do przeprowadzenia, to antropofobia lub lęk przed ludźmi i fobią społeczną, często z uwzględnieniem tej samej fobii ze względu na podobieństwo jej cech. Ale chociaż w obu przypadkach unika się kontaktu społecznego, a reakcje są podobne, można wykryć pewne subtelne różnice między obydwoma typami fobii.
Główny i najbardziej znany odnosi się do tego, czego się obawia.Fobia społeczna wiąże się z pojawieniem się lęku lub intensywnego lęku w jednej lub kilku sytuacjach społecznych, w których osoba jest narażona na ewentualne badanie przez inne osoby, na ogół nieznane (nie tak często, jak lęk przed ludźmi, którzy ufają). Boi się działać w sposób, który można ocenić negatywnie i upokorzyć lub odrzucić w obliczu złej egzekucji lub w obliczu lęku lub niepokoju, który wywołuje panikę, która prowadzi do trwałego unikania lub oporu wobec sytuacji społecznych.
Przez minusy w antropofobii strach jest skierowany szczególnie w stronę ludzi i wiąże się z nimi niezależnie od jego oceny i sytuacji. To nie jest tak, że unikają sytuacji społecznych, ale ich strach może prowadzić do uniknięcia jakiegokolwiek bezpośredniego kontaktu z drugą osobą, nawet tych najbardziej znaczących.
Nie oznacza to, że nie mają żadnego związku. Często zdarza się, że pojawiają się razem, a antropofobia jest czasami uważana za podtyp fobii społecznej, ale ważne jest, aby pamiętać, że nie odnosimy się dokładnie do tej samej rzeczy i że nie są one synonimami.
Możliwe przyczyny
Podobnie jak w przypadku innych fobii, przyczyny antropofobii zazwyczaj nie są całkowicie jasne. Jednak w wielu przypadkach intensywna panika kontaktu zwykle wynika z doświadczenia traumatycznych lub stresujących wydarzeń takich jak zastraszanie lub, w poważniejszych przypadkach, wykorzystywanie, a nawet wykorzystywanie seksualne w dzieciństwie.
Doświadczenia te mogły warunkować reakcję podmiotu na kontakt z innymi, wywołując panikę ze względu na związek między kontaktem społecznym a bólem lub upokorzeniem przez całe życie. Brak umiejętności społecznych może również ułatwić pojawienie się tej fobii , nie wiedząc, jak zachowywać się poprawnie przed innymi ludźmi.
Wreszcie, musimy pamiętać, że może on również objawiać się jako zaburzenie, a nie jako zaburzenie, jak to się dzieje w niektórych przypadkach u osób z problemami psychotycznymi.
Leczenie
Leczenie tego i innych rodzajów fobii odbywa się za pośrednictwem psychoterapii , istniejące różnorodne metody leczenia, które można zastosować o sprawdzonej skuteczności.
Najbardziej znaną i najskuteczniejszą techniką jest ekspozycja. Zasadniczo terapia implikuje, że osobnik jest narażony na bodźce budzące obawy, aż poziom lęku, paniki i aktywacja fizjologiczna zmniejszą się. Ważne jest, aby o tym pamiętać ta wystawa musi być progresywna , ustanawiając hierarchię wraz z pacjentem. Czasowa ucieczka może być dozwolona w sytuacjach, w których lęk jest nie do zniesienia dla podmiotu, o ile wraca on do sytuacji.
Najbardziej skuteczną ekspozycją jest narażenie in vivo, w którym pacjent jest faktycznie narażony na wzbudzającą przerażenie stymulację. Jednak może ona być wykorzystywana wcześniej, by eksponować w wyobraźni w sytuacjach, których się boimy, lub nawet na ekspozycji w wirtualnej rzeczywistości.
Należy wziąć pod uwagę, że dla osoby z antropofobią sytuacja przejścia do terapii może być także awersyjna, aby pacjent znalazł się w sytuacji, która wymaga kontaktu z inną osobą (w rzeczywistości podmiot jest narażony na ich bać się bodźca). W tym sensie może być konieczne ustanowienie łańcucha kroków, w którym podmiot wchodzi w kontakt stopniowo z terapeutą za pośrednictwem telefonu, połączenia wideo i wreszcie twarzą w twarz.
Poza wystawą bardzo przydatna jest antropofobia praca z restrukturyzacji kognitywnej walczyć z możliwymi przekonaniami, które mogły wywołać lub podtrzymać panikę na myśl o związku z inną osobą. Szkolenie w zakresie umiejętności społecznych (choć konieczne jest, aby terapia była już zaawansowana) oraz w asertywności w celu poprawy swoich umiejętności mogą być również przydatne. Wreszcie, zastosowanie terapii ekspresyjnych może być dla nich przydatne w wyrażaniu ich obaw i wątpliwości, a także w technikach zwiększania poczucia własnej wartości.
Farmakologia?
Czasami, gdy panika i niepokój są bardzo intensywne, może się przydać sporadyczne stosowanie niektórych środków uspokajających, takich jak benzodiazepiny lub niektóre rodzaje leków przeciwdepresyjnych. Podobnie jak w przypadku fobii społecznej, użycie paroksetyny wydaje się szczególnie przydatne.
Należy jednak pamiętać, że takie zastosowanie farmakologii nie rozwiązałoby problemu per se, ale tylko tymczasowo zmniejszyłoby objawy lękowe. Tak więc leczenie antropofobii i innych fobii wymaga terapii psychologicznej, chociaż może korzystać z farmakologii jako czegoś komplementarnego.
