Antoine Lavoisier: biografia tego badacza chemii
Antoine Lavoisier (1743-1794) był francuskim naukowcem znanym jako ojciec nowoczesnej chemii. Poprzez swoje eksperymenty ta dyscyplina była najpierw uważana za naukę ścisłą. Ponadto prace Lavoisiera pozwoliły nam poznać pewne istotne mechanizmy działania materii i pierwiastków chemicznych.
Następnie zobaczymy biografia Antoine'a Lavoisiera oraz wyjaśnienie jego głównego wkładu naukowego .
- Możesz być zainteresowany: "11 rodzajów reakcji chemicznych"
Antoine Lavoisier: biografia ojca współczesnej chemii
Antoine-Laurent de Lavoisier, lepiej znany jako Antoine Lavoisier, urodził się 26 sierpnia 1743 r. W Paryżu. Wychowywał się w rodzinie mieszczańskiej pod opieką ciotki, ze względu na wczesną śmierć matki.
Od roku 1754 do 1761 Lavoisier studiował nauki humanistyczne i przyrodnicze w Mazarin College, pod kierunkiem astronoma i matematyka Abbe La Caille, jednego z pierwszych, który zmierzył łuk południka. Później uczyłem się chemii i botaniki, a także prawa .
W wyniku tego został przyjęty do Orderu Barristers, organizacji honorowej promującej instruktaż w zakresie prawa. Jednak Lavoisier nie poświęcił się temu ćwiczeniu, ale raczej Pochylał się do badań naukowych , z którym został przyjęty do Akademii Nauk w Paryżu w roku 1768, w wieku 25 lat.
Rok później uczestniczył w opracowaniu pierwszej mapy geologicznej Francji iw tym samym czasie kontynuował wykonywanie zadań wielodyscyplinarnych. W 1771 roku poślubił Marie-Anne Pierrette Paulze, która szybko została przeszkolona w naukowym kontekście Lavoisiera, a później redagowała i publikowała wspomnienia jej męża. Lavoisier umarł w gilotynie rewolucji francuskiej 8 maja 1794 r.
- Może jesteś zainteresowany: "4 różnice między chemią organiczną i chemią nieorganiczną"
5 głównych wkładów naukowych
Podobnie jak inni naukowcy pokolenia Antoine Lavoisier wyszkolił się jako ekspert w bardzo różnych dziedzinach. Za to samo przyczyniły się nie tylko do nowoczesnej chemii i nauki, ale także do humanistyki i liter .
Jednak najbardziej znany jest z tego, że był pierwszym naukowcem, który przeprowadził pierwsze eksperymenty ilościowe w chemii, które zdobyły tę dyscyplinę, zanurzając się w naukach ścisłych. Z tego powodu Lavoisier jest uznawany za pioniera w stechiometrii (obliczanie właściwości materii w reakcjach chemicznych).
Niektóre z jego najważniejszych eksperymentów dotyczą one charakteru spalania, roli tlenu w utlenianiu metalu, roli tlenu w oddychaniu zwierząt i roślin oraz mechanizmu fermentacji alkoholowej. W ogólnych zarysach poniżej zobaczymy niektóre z głównych wkładów Lavoisiera w chemię.
1. Prawo zachowania materii
Lavoisier chciał zbadać wszystkie substancje biorące udział w reakcjach, które badał. Poprzez liczne eksperymenty doszedł do wniosku, że podczas reakcji chemicznych materia nie ulega zniszczeniu. Był więc jednym z głównych obrońców prawa rozmowy w tej sprawie. Innymi słowy, udowodnił to w reakcji chemicznej, ilość materiału się nie zmienia, w każdym razie jego status jest modyfikowany .
2. Spalanie
Być może najbardziej uznany wkład naukowy Lavoisiera dotyczy natury spalania. Opisz to jako wynik połączenia tlenu z inną substancją. W ten sposób opracował teorię tlenu i jego rolę w spalaniu; co zostało ostatecznie utworzone jako eksperymentalna teoria chemiczna dotycząca oddychania i kalcynacji .
Teoria ta stanowiła wyzwanie dla wiedzy chwili, wywodzącej się z teorii flogistonu, która podtrzymywała utratę masy po spaleniu.
3. Tlen
Lavoisier powiedział, że powietrze, niezbędne do spalania, jest również źródłem kwasowości. Cząstka odpowiedzialna za to nazywana jest tlenem, co w języku greckim oznacza "ostry", co oznacza, że ostry smak kwasów pochodzi z tej cząstki.
Również wykazał, że ciepło zwierząt jest spowodowane głównie spalaniem węgla przez tlen i że podczas aktywności fizycznej wzrasta zużycie tlenu, co powoduje więcej ciepła. Z drugiej strony utrzymywał również, że powietrze jest mieszaniną gazów, w której głównie znajdują się pierwiastki takie jak azot i tlen
4. H2O
Z drugiej strony odkrył, że to, co do tej pory było znane jako "łatwopalne powietrze", które nazywam "wodorem" (przez greckie "tworzenie wody"), mogło wytworzyć wodę w połączeniu z tlenem. Ten ostatni oparty na poprzedniej pracy innego naukowca o imieniu Priestley. Jest to przypisane Lavoisierowi zbadali głęboko i po raz pierwszy skład wody i powietrza .
5. Elementy i ich nazewnictwo
Opracował pojęcie "pierwiastka", argumentując, że są to proste substancje chemiczne, czyli substancje, których nie można podzielić na prostsze. Na tej podstawie opracował serię propozycji dotyczących składu złożonych związków, które powstają w wyniku reakcji między pierwiastkami.
Na tę chwilę nie było żadnej racjonalnej nomenklatury na temat elementów, które składają się na naturę , Do tego czasu teorie koncentrowały się na ziemi, wodzie, powietrzu i ogniu. Z badania Lavoisiera, wraz z innymi francuskimi chemikami, Akademia Nauk zaakceptowała istnienie 55 prostych substancji, które nazwał "pierwiastkami chemicznymi". Ułatwiło to komunikację między chemikami czasu i wprowadziło po raz pierwszy takie pojęcia, jak "kwas siarkowy" i "siarczany".
Polecane prace
Niektóre z głównych dzieł Antoine Lavoisier są Ogólnie o spalaniu i Pamięci dotyczące spalania, zarówno od 1777; Ogólne uwagi dotyczące natury kwasów, z 1778 r., Refleksje o flogistonie, z 1787, i Metoda nomenklatury chemicznej z 1787.
Bibliografia:
- Antoine Lavoisier (2016). Nowa encyklopedia świata. Źródło: 19 października 2018. Dostępne pod adresem //www.newworldencyclopedia.org/entry/Antoine_Lavoisier.
- Donovan, A. (2018). Antoine Lavoisier Encyclopaedia Britannica. Źródło: 19 października 2018. Dostępne pod adresem //www.britannica.com/biography/Antoine-Laurent-Lavoisier.
