Niepokój: objawy, przyczyny i możliwe leczenie

Kwiecień 4, 2024

Niepokój jest stanem afektywnym, który powoduje dyskomfort , uczucie uduszenia, cierpienie psychiczne, a nawet smutek. Jest to związane ze strachem (irracjonalnym lękiem), rozpaczą i, w wielu przypadkach, niepewnością. Strach przed rozłąką, nękaniem w szkole lub w pracy, czy irracjonalnymi i natrętnymi myślami, między innymi, może powodować niepokój.

Często zdarza się, że termin cierpienie jest mylony z lękiem. W tym artykule omówimy różnice między obydwoma koncepcjami, a my zajmiemy się głębiej przyczyny, objawy i możliwe leczenie udręki.

Powiązany artykuł: "Zwalczanie lęków: 5 wskazówek, aby zmniejszyć stres"

Różnice między lękiem a lękiem

Nie jest łatwo zrozumieć różnicę między udręką a lękiem , ponieważ są to terminy, które są często używane jako synonimy przy wielu okazjach. Są autorzy, którzy uważają, że różnica polega na tym, że lęk jest używany w warunkach klinicznych, cierpienie ma raczej filozoficzne pochodzenie i jest szczególnie ważne w egzystencjalizmie. Na przykład Heidegger i Kierkegaard już używali tego terminu, a francuski filozof Jean-Paul Sartre mówił o udręce w swojej książce "L'Être et le Néant" (1943).

Jednak w psychologii (lub psychiatrii) Zygmunt Freud mówił także o "realistycznej udręce" i "neurotycznej udręce", odnosząc się do tej ostatniej jako stanu patologicznego. Obecnie dla wielu granica między lękiem a udręką pozostaje niejasna.

Nie ma zgody co do różnicy

I to pomimo prób rozróżnienia tych pojęć przez filozofów, lekarzy i psychologów, terminy te nadal są zdezorientowane i są często używane jako synonimy. Niektórzy autorzy uważają, że fizyczne objawy dominują w udręce, podczas gdy w niepokoju przeważają te psychologiczne (chociaż to rozróżnienie między symptomami jest jeszcze bardziej mylące).

Uważano również, że udręka działa paraliżująco na jednostkę, a lęk wywołuje reakcję przerażenia silnika. Jednak obecnie, gdy mówimy o lęku, bierze się pod uwagę zarówno objawy fizyczne, jak i psychiczne.

Jasny przykład tego, jak te pojęcia są używane zamiennie, gdy mowa jest o zaburzeniach lękowych, jest również nazywany kryzysem lękowym lub zaburzeniem udręki. Jak stwierdził Manuel Suárez Richards w swojej książce Wprowadzenie do psychiatrii (1995): "Oba terminy są obecnie używane jako synonimy, ponieważ są brane pod uwagę, że są nieprzyjemne stany psychologiczne objawiające się objawami fizjologicznymi w sposób nawykły i charakteryzują się bolesnym oczekiwaniem przed małym, precyzyjnym niebezpieczeństwem ".

Dlatego w tym artykule odniesiemy się do udręki jako równoznacznej z lękiem, która powoduje wielki dyskomfort u osoby, która cierpi, i w której występuje nie tylko reakcja fizjologiczna i fizyczna, ale także psychologiczna.

Może jesteś zainteresowany: "Rodzaje zaburzeń lękowych i ich cechy"

Czym jest udręka?

Podczas lęku i udręki wyróżnij się, przypominając strach różnią się od tych drugich w tym sensie, że lęk przejawia się przed obecnymi bodźcami, lękiem lub udręką w przewidywaniu przyszłych niebezpieczeństw, niedefiniowalnych, nieprzewidywalnych, a nawet irracjonalnych.

Cierpienie może być adaptacyjne i użyteczne, w tym sensie, że jest to normalna reakcja w naszych codziennych sytuacjach, a nawet staje się korzystne w pewnych kontekstach. Na przykład, podczas przekraczania drogi z czerwonym światłem, daje nam to czujność, aby nie przejechały nad nami.

Ale jeśli pomyślimy o kryzysie lękowym lub zaburzeniu udręki osoba ma reakcję nieproporcjonalnej udręki, która paraliżuje jednostkę, i w której występują objawy psychiczne, takie jak uczucie utonięcia i nieuchronne niebezpieczeństwo, które nie mają nic wspólnego z rzeczywistością. Dlatego można go uznać za psychopatologię.

Jego przyczyny

Ta sytuacja udręki nie tylko wydaje się ostry jak w przypadku paniki , ale są też inne czynniki, które mogą prowadzić do tego cierpienia. Na przykład, gdy nie mamy jasności co do naszej przyszłości i wchodzimy w kryzys egzystencjalny, który pozwala nam zasnąć myśląc o tym, jak rozwiążemy problem. Aby doszło do udręki, w grę wchodzą czynniki biologiczne, psychologiczne (i egzystencjalne) oraz środowiskowe. Właśnie dlatego filozofowie, poeci, psychologowie i psychiatrzy interesowali się tym zjawiskiem w całej historii.

Ogólnie udręka pojawia się w sytuacjach, w których dana osoba znajduje się w trudnych sytuacjach , gdzie istnieje element groźny (fizyczny lub psychologiczny), ale także w sytuacjach, w których dana osoba nie widzi wyraźnie drogi do naśladowania, a zatem żyje w sytuacji niepewności.

Na poziomie biologicznym istnieją również badania, które potwierdzają że predyspozycje genetyczne są obecne w tym stanie i że niektóre neurochemikalia odgrywają ważną rolę w udręce.

Na przykład wzrost adrenaliny lub redukcja kwasu gamma-aminomasłowego (GABA). Wreszcie niektóre przyczyny środowiskowe, takie jak trudności w relacjach społecznych lub złe codzienne nawyki, mogą przyspieszyć pojawienie się udręki.

Objawy

Niepokój przedstawia szereg charakterystycznych objawów , Są to następujące:

Obawy i nadmierne obawy.
Wyobraźnia katastroficznych scenariuszy.
Rozpacz
Skrócenie oddechu, zawroty głowy, pocenie się, napięcie mięśniowe, suchość w ustach lub zmęczenie.
Ucisk w klatce piersiowej.
Uduszę się.
Unikanie sytuacji budzących lęk.
Trudności ze snem.

Możliwe zabiegi

Problemy udręki są bardzo częste w naszych czasach i bez wątpienia najskuteczniejszym sposobem rozwiązania tego problemu jest pójście na terapię psychologiczną.

Psychologowie są specjalistami wyszkolonymi do radzenia sobie z tego typu problemami , które mogą pomóc pacjentom odkryć podstawowe przyczyny ich obaw i obaw; i mogą zapewnić im pewne narzędzia, które pomogą im się zrelaksować i spojrzeć na sytuacje z nowej perspektywy. Mogą również pomóc im w rozwijaniu umiejętności radzenia sobie i rozwiązywania problemów.

Terapia psychologiczna dla problemów z udręką jest zwykle krótka, ponieważ pacjenci poprawiają się w 8 lub 10 sesjach terapeutycznych. Terapia poznawczo-behawioralna okazała się bardzo skuteczna jako model terapeutyczny w leczeniu zaburzeń lękowych, ale skuteczne są także inne rodzaje psychoterapii, takie jak terapia akceptacyjna i zaangażowanie lub terapia kognitywna oparta na uważności (MBCT).

W skrajnych przypadkach użycie narkotyków Może być dobrą pomocą jako uzupełnienie leczenia psychologicznego, szczególnie w sytuacjach, w których konieczne jest szybkie zmniejszenie objawów, na przykład w leczeniu zaburzeń lękowych. Jednakże podawanie leków nigdy nie powinno być jedyną wybraną opcją terapeutyczną i zawsze zaczyna się od wskazań medycznych.