Aprosexia: objawy i przyczyny trudności w utrzymaniu uwagi

Związek pomiędzy zaburzeniami snu a deficytami uwagi przez długi czas był badany przez medycynę. Jednym z pierwszych pojęć odnoszących się do tego związku jest "aprosekcja", która jest używana w celu powiązania przeszkód nosa z zaburzeniami snu, a stamtąd z trudnościami poznawczymi podczas czuwania.

Następnie zobaczymy, czym jest aprosexia , skąd pochodzi i jak ta koncepcja ewoluowała do chwili obecnej.

• Powiązany artykuł: "Selektywna uwaga: definicja i teorie"

Czym jest aprosexia?

Termin "aprosexia" składa się z przedrostka "a", który wskazuje "brak", oraz elementu kompozycji "prosexia", który można przetłumaczyć jako "uwagę". W tym sensie odnosi się do aprosexii brak lub niemożność zwrócenia uwagi .

Jest to termin, który stał się popularny pod koniec XIX wieku, gdy doktor o nazwisku Guye, dołączony do Uniwersytetu w Amsterdamie, napisał artykuł zatytułowany "O aprosexii: niezdolność do zwrócenia uwagi i inne problemy związane z funkcjami mózg, spowodowany zaburzeniami nosa. "

Sto lat przed Guye, lekarze tacy jak John Jacob Wepfer opisali intensywne bóle głowy, drżenia i deficyty pamięciowe w stosunku do przeszkód nosowych. Podobnie, w 1882 roku, lekarz o imieniu Hack zasugerował, że warunki nosowe mogą być badane z psychiatrycznego punktu widzenia.

Ale to w końcu Huye, w 1889 roku, który wprowadził termin "aprosexia", aby odnosić się konkretnie niedobory pamięci i niemożność koncentracji przez długi czas ; którego główną przyczyną była niedrożność nosa. Studiował to głównie u dzieci i młodzieży.

W tym samym roku William Hill stwierdził także, że trudności w oddychaniu stanowią podstawowy problem w rozwoju niepełnosprawności intelektualnej niektórych dzieci. Dla Guye aprosexia miała charakter fizjologiczny, od kiedy była zmęczenie mózgu z kolei spowodowane zaburzeniami nosa .

Ale dla Hilla nie było samo w sobie niedrożności nosa, które powodowało trudności w zwrocie uwagi. Chodziło raczej o to, że niedrożność nosa sprawiła, że ​​dzieci nie spały dobrze iz tego powodu nie działały z wystarczającą czujnością i energią w ciągu dnia.

Zarówno Hill, jak i Guye twierdzili, że medycznie leczenie przeszkód nosowych, poprzez zabiegi chirurgiczne lub inne zabiegi medyczne, może być skutecznym lekarstwem na nieuwagę. Utrzymywali również, że konieczne jest dokładne rozpoznanie przypadków, w których trudność w oddychaniu w nocy powodowała trudności z wykonywaniem różnych zdolności intelektualnych.

• Może jesteś zainteresowany: "Jak uniknąć zmęczenia psychicznego, w 10 klawiszach"

Niedrożność nosa i zaburzenia snu

Po Guye, w 1892 roku, inny lekarz o nazwie Carpenter związane zaburzenia snu z zatkaniem nosa. Na przykład przerostowe zapalenie błony śluzowej nosa było związane z bezsennością i koszmarem sennym, a zatem z trudności w zwracaniu uwagi i zatrzymywaniu informacji w stanie czuwania , Inny lekarz, William Fleiss, opisał 130 przypadków tego typu i nazwał je "neurozami nosowymi". Głównymi objawami były bezsenność i koszmary senne.

To w końcu Wells, który w 1898 roku opisał 10 przypadków osób cierpiących na niedrożność nosa i które zgłosiły senność w ciągu dnia. Po przywróceniu ich oddechu, w ciągu kilku tygodni tych ludzi Odzyskiwali objawy, takie jak bezsenność, senność i zmniejszona zdolność słuchania .

Podsumowując, badania te wykazały, że oddychanie przez nos odgrywa ważną rolę w utrzymanie automatycznych rytmów snu , co z kolei ma znaczenie, abyśmy byli wystarczająco czujni w ciągu dnia.

• Powiązany artykuł: "11 poważnych zaburzeń uwagi (i związanych z nimi objawów)

Zespół bezdechu sennego i deficyt uwagi

To, co było wcześniej znane jako aproxezja, jest obecnie nazywane zaburzeniami oddechowymi związanymi ze snem (TRAS) i obejmuje następujące stany kliniczne:

• Obrzękowa niedorozwój .
• Zwiększona odporność w drogach oddechowych.
• Zespół obturacyjnego bezdechu sennego (OSAS) .

Ten ostatni może objawiać się całkowitą niedrożnością lub częściową niedrożnością z hipowentylacją. Do głównych przyczyn mechanicznej niedrożności należy hiperplazja (powiększenie narządu) migdałków i migdałków.

Niedawne badania wykazały, że istnieje współwystępowanie między deficytem uwagi a problemami układu oddechowego podczas snu, szczególnie wywołanego przez OSAS (Torres Molina i Prego Beltrán, 2013). To znaczy, przeszkody nosowe może dramatycznie wpływać na oddychanie podczas snu , Z kolei upośledzenie snu powoduje w konsekwencji zmniejszenie czujności podczas czuwania.

Z tego samego powodu, jednym z elementów, które należy wziąć pod uwagę w celu ustalenia lub wykluczenia diagnozy niedoboru uwagi, jest potwierdzenie, czy występują zaburzenia oddechowe związane ze snem, ponieważ podejście, o ile istnieją, może być inne ,

Bibliografia:

• Guye, Dr. (1889). Na aprosekcję, będącą niezdolnością do skupienia uwagi i innych problemów w funkcjonowaniu mózgu wywołanym zaburzeniami nosa. The British Medical Journal, str. 709-710.
• Hill, W. (1889). O niektórych przyczynach zacofania i głupoty u dzieci: o złagodzeniu tych objawów w niektórych przypadkach przez skaryfikacje nosowo-gardłowe. The British Medical Journal, str. 711
• Laive, P. (1983). Zaburzenia nosa, sen i funkcja psychiczna. Sen, 6 (3): 244-246.
• Torres Molina, A. i Prego Beltrán, C. (2013). Zaburzenia deficytu uwagi i obturacyjny zespół bezdechu sennego w wieku dziecięcym. Medisur, 11 (1): 61-68.

Aprosexia (Kwiecień 2024).