Arachnofobia: przyczyny i objawy skrajnego strachu przed pająkami
Pająki często kontaktują się z nami iz naszymi domami. Być tak małym może wejść do naszych pokoi i pozostać tam przez jakiś czas karmiąc inne owady. Niektóre gatunki mogą być niebezpieczne (choć zwykle żyją w określonych obszarach), ale w większości przypadków nie uważają, że człowiek jest czymś więcej niż względną irytacją lub niechcianym gospodarzem.
Jednak niektórzy ludzie mają straszną i nadmierną panikę na temat niektórych z tych istot. Ci ludzie mają poważne trudności i skrajne reakcje na wizualizację, a nawet ewokację w wyobraźni tych stworzeń. Chodzi o ludzi cierpiących na arachnofobię .
- Powiązany artykuł: "Rodzaje fobii: badanie zaburzeń strachu"
Arachnofobia: specyficzna fobia
Arachnofobia to fobia i / lub skrajne odpychanie w kierunku zbioru pajęczaków a zwłaszcza pająki. To zaburzenie jest klasyfikowane jako specyficzna fobia generowana przez zwierzęta. Może generować wysoki dyskomfort lub pewne pogorszenie funkcjonalności obiektu.
W obrębie konkretnych fobii jest to jedna z najczęstszych i zazwyczaj jest bardziej rozpowszechniona w płci żeńskiej. Jako fobia, chodzi o to intensywny i nieproporcjonalny strach dotyczący poziomu zagrożenia może przypuszczać, że dany bodziec budzi wątpliwości, dysproporcję, która jest uznawana za nieracjonalną przez cierpiącego. Obecność tego powoduje wysoki poziom lęku (strach poniesiony może wywołać kryzys lękowy), którego poziom behawioralny ma tendencję do unikania lub ucieczki od bodźca (jest to przypadek arachnofobii, pająków).
Objawy arachnofobii obejmują mdłości, lęki, pocenie się, tachykardię, zachowania ucieczkowe i unikanie lub paraliż, kryzy lękowe lub czary płaczu, między innymi podczas patrzenia lub wywoływania pajęczaka. W skrajnych przypadkach mogą wystąpić nawet zmiany percepcyjne. Strach może również pojawić się wcześnie w sytuacjach, w których jest prawdopodobne, że dane zwierzę pojawi się lub w kierunku produktów jego działania, takich jak pajęczyny.
- Może jesteś zainteresowany: "15 najczystszych fobii, które istnieją"
Przyczyny
Przyczyny fobii spider często były omawiane przez różnych specjalistów, którzy potraktowali jego etiologię.
Jedna z najbardziej prawdopodobnych hipotez jest z tym powiązana Teoria przygotowania Seligmana , który proponuje, że pewne bodźce są powiązane ze specyficznymi reakcjami z powodu genetycznej transmisji tendencji behawioralnych, które mogą być ochroną dla człowieka. Odnosząc tę teorię do konkretnego przypadku arachnofobii, ludzki gatunek nauczyłby się przez cały czas ewolucji, że pajęczaki są potencjalnie śmiertelnie niebezpiecznymi zwierzętami, z którymi współczesne istoty ludzkie odziedziczyłyby naturalną tendencję do ich unikania.
Inna teoria opiera się na idei że arachnofobia pochodzi z nauki , będąc nabytą odpowiedzią, która została wzmocniona przez proces kondycjonowania. Doświadczenie negatywnego wydarzenia związanego z pająkami (na przykład ugryzienie lub poznanie kogoś, kto zmarł przed ukąszeniem jadowitego gatunku), szczególnie w okresie dzieciństwa, powoduje, że związek pajęczaków wywołuje lęk i strach. co z kolei generuje unikanie jako mechanizm ucieczki, co z kolei wzmacnia ten strach.
Z biologicznego punktu widzenia wpływ różne hormony, takie jak noradrenalina i serotonina w tym samym czasie odczuwany jest poziom lęku, który może spowodować reakcję naukową lub odziedziczoną filogenetycznie i że większość ludzi nie powoduje problemów, powodując pojawienie się skrajnych reakcji.
Leczenie arachnofobii
Leczenie pierwszego wyboru w walce z arachnofobią jest zwykle terapią ekspozycji , w której podmiot musi być stopniowo narażony na hierarchię bodźców związanych z kontaktem z pająkami. Możesz zacząć od prostych bodźców, takich jak zdjęcia lub filmy, aby później przejść do oglądania prawdziwych pajęczyn i wreszcie do prezentacji prawdziwego pajęczaka w różnych odległościach (będąc w stanie go dotknąć).
Zwykle skuteczniej jest robić to na żywo, ale także można to zrobić w wyobraźni Jeśli poziom lęku jest bardzo wysoki lub nawet wprowadzono do ekspozycji na żywo.
Zastosowanie nowych technologii pozwala również na nowe sposoby ekspozycji, zarówno w przypadku arachnofobii, jak i innych fobii, takich jak ekspozycja za pośrednictwem rzeczywistości wirtualnej lub rzeczywistości rozszerzonej, co pozwala na bardziej tolerowane i bezpieczne podejście niż to, żywy (w końcu obraz do wizualizacji można kontrolować, a podmiot wie, że nie jest przed prawdziwym pająkiem).
Często przydatne jest wykonywanie technik relaksacyjnych w odpowiedzi na bodziec fobiczny lub w ramach przygotowań do niego, takich jak oddychanie lub postępujący relaks mięśni , w celu zmniejszenia poziomu lęku, który będzie odczuwalny.W tym sensie czasami można przepisać benzodiazepiny, aby kontrolować poziom lęku lub paniki u ludzi w sytuacjach częstego kontaktu z tymi istotami lub którzy są zanurzeni w terapiach ekspozycji.
Bibliografia:
- Amerykańskie Stowarzyszenie Psychiatryczne. (2013). Podręcznik diagnostyczny i statystyczny zaburzeń psychicznych. Piąta edycja. DSM-V. Masson, Barcelona.
- Santos, J.L. ; García, L.I. ; Calderón, M.A. ; Sanz, L.J .; de los Ríos, P .; Left, S.; Román, P .; Hernangómez, L.; Navas, E .; Thief, A i Álvarez-Cienfuegos, L. (2012). Psychologia kliniczna Instrukcja przygotowania CEDE PIR, 02. CEDE. Madryt
