Astenia: co to jest i jakie objawy powoduje?

Kwiecień 2, 2024

Czasami wszyscy odczuwamy brak energii , Nie chcąc niczego, z wyjątkiem leżenia i odpoczynku, wyczerpanego. Czujemy się słabi i prawie nie możemy się ruszyć, potrzebujemy przerwy.

Prawdopodobnie to uczucie zmęczenia nastąpi po pewnym czasie, po okresie odpoczynku. Jednak z powodu wielu przyczyn to uczucie czasami nie ustępuje i trwa z czasem. Mielibyśmy do czynienia z astenią .

Definiowanie koncepcji osłabienia

Nazywamy astenię obrazem, w którym występuje obniżenie poziomu energii i siły w organizmie, a także zmniejszenie motywacji i wywoływać poczucie wyczerpania zarówno fizycznie, jak i psychicznie.

Pomimo tego, że znane są patologie, takie jak osłabienie wiosenne, astenia jest ogólnie klasyfikowana jako objaw, ponieważ jest wskaźnikiem głębszego procesu niż przyczyna, niezależnie od jej etiologii.

Zmianom tym mogą towarzyszyć trudności z koncentracją uwagi i koncentracji, zaburzenia snu i pamięci, utrata apetytu i pożądania seksualnego, spowolnienie ruchowe lub spowolnienie ruchowe, zawroty głowy, chwiejność emocjonalna, objawy depresyjne, a nawet zależnie od przyczyny, możliwe jest doznanie zmian. takie jak gorączka i halucynacje. W niektórych przypadkach może to spowodować utratę przytomności, zmiany w zakresie wzroku lub trudności w mówieniu, w którym to przypadku należy go sprowadzić do służb medycznych i może być objawem poważnej choroby organicznej.

To wyczerpanie wywołuje szereg komplikacji w życiu osoby, która cierpi , wpływając na jego życie w różnych obszarach życia, zmniejszając ilość wykonywanych zachowań i jego nastrój.

Etiologia lub przyczyny astenia

Jak wspomnieliśmy, Astenia jest zwykle klasyfikowana jako objaw procesu medycznego lub stanu psychicznego , mając wiele możliwych przyczyn jego pojawienia się. Na poziomie ogólnym obserwuje się, że wraz z osłabieniem pojawia się tendencja do zmniejszania lub zmiany układu odpornościowego, tak że jest to uważane za możliwe wyjaśnienie objawów.

Na poziomie medycznym może się zdarzyć ze względu na obecność alergii i problemów autoimmunologicznych (jak na przykład w przypadku osłabienia wiosennego lub w niektórych przypadkach u pacjentów z HIV). Występuje również często w procesach zakaźnych, przy braku wystarczającej ilości substancji odżywczych w organizmie, jak w przypadku niedokrwistości, a także w zaburzeniach neurologicznych, procesach nowotworowych, a nawet jako reakcja lub efekt uboczny niektórych leków, takich jak benzodiazepiny i środki uspokajające lub leki przeciwhistaminowe). Zaburzenia metaboliczne, takie jak cukrzyca, mogą również powodować epizody osłabienia.

W ponad połowie przypadków astenia wynika z czysto psychologicznych przyczyn.

Znając wtedy jako osłabienie psychogenne lub funkcjonalne, Często zdarza się, że pojawia się w obecności ciągłego stresu podobnie jak w przypadku przedmiotów z wypaleniem lub w czasie przygotowania do egzaminu w przypadku studentów. W tych przypadkach epizod asteniczny pogarsza się rano, zwykle pojawiając się wraz z problemami pojednania lub utrzymania snu. Występuje również przed rozregulowaniem rytmów okołodobowych, takich jak te wytwarzane przez jet-lag. Wreszcie, objaw ten pojawia się w wielu zaburzeniach, które powodują wyniszczenie emocjonalne, często są widoczne w przypadkach depresji, zaburzeń lękowych, zaburzeń obsesyjno-kompulsywnych i zaburzeń związanych ze stresem pourazowym.

Na bardziej normatywnym poziomie często pojawia się pojawienie się osłabienia związanego z wiekiem, ciążą lub istnieniem zbytniego trybu życia.

Zaangażowane mechanizmy mózgu

Podczas gdy konkretne przyczyny astenia mogą być takie, jak widzieliśmy wiele i zróżnicowane, Na poziomie mózgowym omawia się obecność zmian w systemie regulującym bezsenność : aktywujący siatkowaty system lub SRA, znajdujący się w pniu mózgu.

Zmiany te są oparte na braku aktywacji tego centrum, co powoduje uczucie zmęczenia zarówno fizycznie, jak i psychicznie. W tym aspekcie powstaje problem na poziomie wytwarzania noradrenaliny w locus coeruleus lub jej transmisji.

Leczenie

Astenię traktuje się na ogólnym poziomie od rozwiązania konkretnej przyczyny, która spowodowała , ogólnie nie ma konkretnego rozwiązania tego problemu.

Jednak bardzo przydatne jest wykonywanie ćwiczeń fizycznych, które, pamiętaj, pomagają zmniejszyć stres i relaks, a także endogennie generują endorfiny.

Podobnie terapia poznawczo-behawioralna jest skuteczna w leczeniu astenii, szczególnie jeśli występuje ona przewlekle, pomagając udekorować obecne problemy, poprawić poznawanie i zachowania, które mogą wpływać na początek osłabienia i przedstawiać techniki i czynności planowania. aby pacjent był w stanie lepiej radzić sobie ze stresem i zapewniać optymalne funkcjonowanie na co dzień.

Na poziomie farmakologicznym stosowano leki przeciwdepresyjne lub anksjolityczne, a także preparaty wielowitaminowe w celu zwiększenia poziomu energii. Lekiem, który czasami jest przepisywany jako środek znieczulający, jest sulbutiamina, szczególnie w przypadku objawów seksualnych.

Podstawowa różnica astenia w stosunku do normalnego zmęczenia

Astenia często jest mylona z procesem normalnego zmęczenia. Główną różnicą między astenią a zmęczeniem jest to, że podczas gdy zmęczenie z okresem odpoczynku zwykle się odwraca, w przypadku osłabienia pozostaje ono, a nawet się pogarsza, i może stać się przewlekle znane jako zespół chronicznego zmęczenia, jeśli problem utrzymuje się dłużej niż sześć miesięcy, powodując pogorszenie życia pacjenta w pracy, na poziomie społecznym lub osobistym o ponad 50% w stosunku do poziomu podstawowego.

Bibliografia:

Casanovas, J.M. (2009). Od objawu do choroby: astenia. Rev Pediatr Aten Primaria. tom 11, 17, 425-431.

Feuerstein, C. (1992): Neurofizjologiczne dane dotyczące zmęczenia. Rola aktywującego systemu siatkowego. Entreteins de Bichat.11-19.

Price, J.R. I Couper, J. (2000). Terapia poznawczo-behawioralna dla osób dorosłych z zespołem przewlekłego zmęczenia. Cochrane Database Syst Rev.

Walkman, K.E .; Morton, A.R .; Goodman, C. Grove, R. & Guilfoyle, A.M. (2004). Randomizowana kontrolowana próba stopniowego ćwiczenia w przewlekłym syndromie zmęczenia. Med J Aust. 180 (9): 444-8.