Atazagorafobia (lęk przed zapomnieniem): objawy, przyczyny i leczenie
Atazagorafobia to nadmierny strach przed zapomnieniem, który obejmuje zarówno strach przed zapomnieniem, jak i strach przed byciem zapomnianym lub zastąpionym przez innych , Chociaż jest to powszechna sensacja, Atazagorafobia jest mało opisana w naukowym języku. W rzeczywistości, bardziej podkreślali to filozofowie i pisarze, którzy mówią o atazagorafobii jako o lęku przed wieczną anonimowością.
W tym artykule Zobaczymy, czym jest atazagorafobia i jakie są jego główne cechy.
- Powiązany artykuł: "Rodzaje fobii: badanie zaburzeń strachu"
Atazagorafobia: strach przed zapomnieniem
Akt pamiętania jest główną funkcją człowieka. Między innymi pozwala nam zachować poczucie uczciwości. Służy także jako narzędzie identyfikacji, które umożliwia reagowanie na potrzeby teraźniejszości i przyszłości.
Przeciwny akt, zapomnienie , jest procesem, który występuje wraz z konsolidacją pamięci. Neuronauka mówi nam, że z adaptacyjnego punktu widzenia, zapomnienie pozwala na oczyszczenie niepotrzebnych lub nieistotnych informacji lub pozwala nam blokować traumatyczne doświadczenia, a tym samym uniknąć pewnego dyskomfortu.
Możliwe przyczyny
U podstaw Atazagorafobii jest uznanie, że tak samo jak byłoby mało adaptacyjne, aby pamiętać absolutnie wszystko; Nie jest też bardzo funkcjonalne, aby zapomnieć o wszystkim. Możemy intuicyjnie szybko stwierdzić, że ta ostatnia spowodowałaby znaczną utratę naszego własnego "ja". Możemy również podejrzewać, że zapomnienie najbardziej codziennych spraw poważnie wpłynęłoby na nasze związki z innymi , Tyle, jeśli chodzi o modyfikację naszego postrzegania świata i nas samych, co z najbliższymi istotami.
Powyższe intuicje mogą wywołać strach, czy też nie. Możliwe, że przywołujemy je i przechowujemy jako użyteczne informacje, niekoniecznie generując reakcję fizjologiczną lub obsesyjne myśli o konsekwencjach zapominania i bycia zapomnianym.
Wywoływać strach, czy nie, percepcja, którą mamy o negatywnych konsekwencjach zapominania Może to być spowodowane tym, że mieszkał z osobą, której stan zdrowia utrudnia zatrzymanie pamięci, a nawet uniemożliwia mu przywoływanie wspomnień z przeszłości i codzienności.
Jednak nadmierny lęk przed zapomnieniem może być również konsekwencją tego, jak media często przedstawiały swoje konsekwencje i związane z nimi schorzenia (Staniloiu i Markowitsch, 2012). Bardziej niż badania, które każą nam myśleć o atazagorafobii jako klinicznym lęku przed zapomnieniem, ta fobia jest raczej rozpowszechniona, a czasami pośredniczona.
- Możesz być zainteresowany: "Rodzaje pamięci: w jaki sposób pamięć przechowuje ludzki mózg?"
Objawy: czy masz objawy kliniczne?
Każda fobia może wywoływać uczucie lęku i towarzyszącą mu aktywację organiczną. Mam na myśli, hiperwentylacja lub hypsarrythmia, duszność, nadmierne pocenie się, nudności, drżenie wśród innych przejawów. Jednak Atazagorafobia nie jest chorobą psychiczną rozpoznawaną przez jakiekolwiek wyspecjalizowane stowarzyszenie.
Jest to fobia (lęk, który nie jest uzasadniony racjonalnie), który został opisany w języku potocznym i nieformalnym w odniesieniu do ważne dolegliwości związane z zapomnieniem ; ale niekoniecznie mają znaczenie kliniczne. Oznacza to, że nie wpływają one na działania lub obowiązki, które są uważane za odpowiednie dla danej osoby w ich środowisku kulturowym.
Z tego powodu nie możemy formalnie mówić o szeregu klinicznych kryteriów, które doprowadziły nas do diagnozy atazagorafobii. To, co możemy zrobić, to analizować, w jakich sytuacjach i kontekstach można generować bardziej prawdopodobne doświadczenie lęku przed zapomnieniem i dlaczego.
W jakich okolicznościach można go przedstawić?
Wracając do kwestii stanów medycznych związanych z utratą pamięci, możemy rozważyć Atazagoraphobia może wystąpić w dwóch głównych okolicznościach (choć zdarza się to również w innych): osoby, które otrzymały diagnozę i osoby, które się nimi opiekują.
1. Przed rozpoznaniem schorzenia związanego z utratą pamięci
Z jednej strony, Atazagorafobia może objawiać się u osób, które mają wczesną diagnozę demencji lub innych schorzeń. To normalne, że obawiają się zapomnieć o swojej tożsamości, innych ludziach czy też rzeczach codziennych. Jednak sama diagnoza nie wywołuje irracjonalnego strachu .
Te ostatnie mogą być wytwarzane przez wiele czynników, wśród których znajdują się zasoby emocjonalne i psychologiczne osoby otrzymującej diagnozę; sieć wsparcia, którą posiadasz; a także jakość informacji podawanych przez lekarza, a także jego postawa.
Oznacza to, że jeśli diagnozie towarzyszy szczegółowe i prawdziwe wyjaśnienie stanu zdrowia i jego możliwych konsekwencji, prawdopodobnie nie ma doświadczenia irracjonalnego strachu przed zapomnieniem. To samo jeśli postawa lekarza jest empatyczna i cierpliwa przed osobą, z którą się zajmuje.
2. Podczas opieki nad osobą, która otrzymała diagnozę
Z drugiej strony, Atazagorafobia może występować u opiekunów osób, u których zdiagnozowano demencję lub inny związany z nią stan zdrowia. Te ostatnie mogą być związane z przekonanie, że osoba, którą się opiekują, ostatecznie je zapomni , które mogą wpływać zarówno na mechanizmy identyfikacyjne tych, którzy się nimi opiekują, jak i na ich codzienne zadania.
W związku z tym ostatnim może się zdarzyć, że osoba, która dba, generuje przekonanie, że ona sama zostanie zapomniana po utracie pamięci o tym, kto ma diagnozę. To samo może być pracą i w towarzystwie profesjonalistów i dla bezpieczeństwa zapewnianego przez samą sieć wsparcia.
Bibliografia:
- Kangyj (2015). Athazagoraphobia: fobia bycia zapomnianym lub ignorowanym? Źródło: 31 lipca 2018. Dostępne pod adresem //psych2go.net/athazagoraphobia-the-phobia-of-being-forgotten/.
- Fearof.net (2018). Strach przed zapomnianą fobią-atatagorafobią. Źródło: 31 lipca 2018. Dostępne pod adresem //www.fearof.net/fear-of-being-forgotten-phobia-athazagoraphobia/
- Staniloio, A. i Markowitsch, H. (2012). W kierunku rozwiązania zagadki zapomnienia w funkcjonalnej amnezji: najnowsze postępy i aktualne opinie. Frontiers in Psychology. DOI: //doi.org/10.3389/fpsyg.2012.00403.
