Brak uwagi lub selektywne uwagi w ADHD
W dzisiejszych czasach często pojawiają się przypadki związane z zaburzeniami uwagi i nadpobudliwości psychoruchowej, a rodzice często się niepokoją, ponieważ wiele lat temu nie słyszeli o tym zdarzeniu, jak to ma miejsce dzisiaj; dlatego czasami nie wiedzą, jak dobrze zarządzać tego typu sprawami.
Kiedy rodzice lub nauczyciele skonsultują się ze mną: Jak mam go uspokoić, ponieważ spędza dużo czasu na hałasowaniu i nie pozwala innym dzieciom skoncentrować się? Zazwyczaj odpowiadam, że prośba o nie ruszanie się lub hałasowanie jest jak prośba o nie mruganie. Są dziećmi, które mają wolę posłuszeństwa, ale po prostu nie mogą.
Dlatego pierwszą rzeczą, którą musimy zrobić, to zrozumieć, na czym polega to zaburzenie, które dotyka dzieci i dorosłych. Zobaczmy, o co chodzi deficyt uwagi .
Uwaga i deficyt uwagi
Zacznijmy od podstaw. Czym jest uwaga? Jest to proces selektywnej koncentracji w jednym lub kilku dyskretnych jednostkach informacji o elementach środowiska lub myślach, w których inne jednostki informacji są ignorowane.
W przypadku deficytu uwagi, co się dzieje, jest to przedmiot skupia uwagę na tych informacjach, które są atrakcyjne, użyteczne lub znaczące, zgodnie z kryteriami, które nie zawsze są zgodne z oczekiwaniami społecznie każdej sytuacji i kontekstu. Dlatego nie jest to brak uwagi, ale selektywna uwaga. Innymi słowy, ci ludzie mimowolnie koncentrują się na szczegółach, które w oczach innych powinny być ignorowane.
Z tego powodu rodzice zgłaszają, że wydają się "głuche". W efekcie używa się terminu fikcyjna głuchota, ponieważ słuchają oni jedynie tego, co jest dla nich interesujące lub pożyteczne, a czasami mogą dekoncentrować się własnymi myślami. Wszyscy mamy marzenia i tęsknimy za rzeczami, ale uczymy się kontrolować nasze sny w taki sposób, aby nie wpłynęło to na nasze wyniki; ludzie z deficytem uwagi nie osiągają jednak tej kontroli i często fantazjują lub marzą w chwilach, kiedy oczekują bardzo konkretnych działań.
Różne priorytety i selektywna uwaga
Dodano do tego, zachowań, które wpływają na organizację i poczucie priorytetu powodując, że ludzie z deficytem uwagi łatwo zapominają o swoich obowiązkach, a także tracą zabawki, książki, przybory szkolne lub ubrania. Często występuje też trudność w zarządzaniu czasem, która prowadzi do tego, że są niepunktualne lub niespełnione.
Również wykonywanie poleceń jest często skomplikowane, jeśli instrukcja zawiera kilka czynności lub kroków, ponieważ nie zachowują one ważności, chyba że jest to wyraźnie określone, lub popełniają błędy z powodu braku dbałości o szczegóły.
Główne objawy deficytu uwagi
Zobaczmy teraz, w jaki sposób wyraża się deficyt uwagi.
Impulsywność w deficycie uwagi
Ponadto Wielu z tych osób ma problemy z impulsywnością , Zwiększa to objawy braku uwagi, ale w rzeczywistości jest po części tego konsekwencją.
Zazwyczaj tłumaczę rodzicom, że kiedy dorastamy, uczymy się używać, nie zdając sobie z tego sprawy, hamulców regulacyjnych, czyli dowiadujemy się, kiedy wydać opinię i kiedy się zamknąć , kiedy interweniować w sprawie i kiedy trzymać nas na dystans; Chociaż czujemy potrzebę zaangażowania, musimy zatrzymać się, aby promować zdrowe relacje lub spełniać cele lub wyznaczone zadania.
Jednak w przypadku dzieci z tym zaburzeniem odczuwają one impuls, ale nie mogą go zatrzymać, nie mają hamulców, aby regulować swoje pragnienia (impulsywność). Dlatego też zwyczajne zachowania mogą być: przerywać ludziom i nie przestawać mówić, grać i bawić się ze wszystkim, co widzą, mówiąc niestosownymi komentarzami, używając kłamstw, aby się uciec, odpowiedzieć przed końcem pytania lub pokazać trudności zapisz turę w zajęciach grupowych.
Podobnie, niedobór uwagi wpływa na tych ludzi, zmuszając ich do szybkiej zmiany działań poprzez bycie porwanym przez inne, bardziej uderzające interesy, które nie wymagają ciągłego wysiłku, ale najprawdopodobniej nie są priorytetowe, sprawiając, że nie kończą pracy domowej i obowiązków .
Nadpobudliwość
Dodano do tego, ludzie z deficytem uwagi muszą uwolnić nadmiar energii, którą posiadają (nadpobudliwość) , dlatego mają skłonność do ciągłego ruchu lub kręcenia się w jednym miejscu lub ciągłego poszukiwania nowych działań, które są dla nich atrakcyjne. Często zdarzają się również przypadki bezsenności.Wolą stać lub "chodzić", więc wolą "aktywne" zajęcia, spokojne gry nie są zazwyczaj do ich gustu.
Często zdarza się, że bawią się własnym ciałem (dłońmi, ramionami, włosami, ustami itp.), Co wiąże się z wytwarzaniem dźwięków lub szumów, które zmieniają innych ludzi.
Tolerancja na frustrację
Wreszcie ludzie z deficytem uwagi mają niską tolerancję na frustrację. Dlatego zwykle są bardzo niecierpliwi, co prowadzi do napadów złości i niewłaściwego wyrażania gniewu. To często sprawia, że ludzie wyglądają na wybuchowe, niespokojne lub sfrustrowane.
W jaki sposób diagnozuje się ADHD?
Dlatego zespół nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi (ADHD) jest stanem, który prowadzi do niedojrzałości w systemach regulujących poziom uwagi, impulsywności i ruchu. Ważnym faktem jest to, że należy on do zaburzeń zachodzących w dzieciństwie, dzieciństwie lub w okresie dorastania, to znaczy objawy muszą być prezentowane przed ukończeniem dwunastego roku życia, aby zostać zaklasyfikowane do tej kategorii.
Bardzo typowym pytaniem, które rodzice pytają jest: W jaki sposób ADHD jest dokładnie diagnozowana?
W takich przypadkach najlepiej skonsultować się z lekarzem (psychiatrą dziecięcą, pediatrą, neurologiem), który przeprowadza rozmowę z rodzicami, a następnie ocenia dziecko. Tylko specjaliści tego typu mogą postawić diagnozę i powinni to zrobić po spersonalizowanej recenzji. Pytania najczęściej zadawane podczas wywiadu to:
- Jaki jest twój nastrój przez większość czasu?
- Czy masz problemy z utrzymaniem porządku i / lub organizowaniem?
- Czy to zazwyczaj punktualność?
- Czy w rodzinie są osoby o podobnych cechach?
- Czy twoje zachowanie jest takie samo w szkole, domu i innych środowiskach?
- Czy miałeś problemy, odkąd byłeś mały?
Również mogą być zagłębione w historię ciąży i porodu lub że badania lekarskie mogą być wymagane, aby wykluczyć inną przyczynę .
Pomagamy w diagnozie
Krótko mówiąc, choć prawdą jest, że czasami wymaga czasu na ustalenie diagnozy, nie są to skomplikowane testy, najbardziej wskazane jest zawsze zapewnienie profesjonalistom jak najbardziej uczciwych i dokładnych informacji.
Wiele razy rodzice nie akceptują, że ich dzieci mają pewne trudności i wierzą, że ukrywanie informacji uniemożliwia diagnozę. To tylko komplikuje interwencję w problemy z deficytem uwagi.
