Autonomiczny układ nerwowy: struktury i funkcje
Przez całe życie wykonujemy wiele działań. Biegamy, skaczemy, rozmawiamy ... Wszystkie te akty są dobrowolnymi elementami, które robimy dobrowolnie. Jednak także robimy wiele rzeczy, których nawet nie jesteśmy świadomi, z których wiele jest w istocie tymi, które utrzymują nas przy życiu i mają możliwość robienia dobrowolnych, takich jak kontrola serca i rytmu oddechowego, przyspieszenie lub spowolnienie systemów fizjologicznych lub trawienie.
Na poziomie neurologicznym te dwa rodzaje działań są realizowane przez dwa zróżnicowane systemy, realizujące świadome działania przez somatyczny układ nerwowy i nieprzytomnych przez autonomiczny układ nerwowy .
Jaki jest wegetatywny system nerwowy?
Autonomiczny układ nerwowy, zwany także wegetatywnym układem nerwowym , jest jedną z dwóch podziałów, które zostały wykonane z układu nerwowego na poziomie funkcjonalnym. Ten system się zajmuje łączą neurony ośrodkowego układu nerwowego z neuronami całego ciała i narządów , stanowiące część centralnego układu nerwowego i obwodowego. Jego podstawową funkcją jest kontrola wewnętrznych procesów organizmu, czyli narządów wewnętrznych, będących procesami rządzonymi przez ten system obcy naszej woli.
Połączenia z różnymi narządami docelowymi tego układu są zarówno ruchowe, jak i czułe, posiadające zarówno cechy, jak i emocje. Jest to zatem system, który przesyła informacje z części mózgu do narządów, wywołując w nich specyficzną reakcję lub działanie, jednocześnie odzyskując informacje o ich statusie i wysyłając je do mózgu, gdzie można je przetwarzać i odpowiednio działać. , Mimo to w autonomicznym układzie nerwowym dominuje obecność eferentów to znaczy, że jego funkcją jest głównie wysyłanie sygnałów w kierunku narządów.
Neurony autonomicznego układu nerwowego, które łączą się z różnymi narządami ciała, robią to z reguły za pośrednictwem zwojów, posiadające neurony przed i po-neuronowe , Działanie neuronu przedzwojowego jest zawsze spowodowane działaniem acetylocholiny, ale w neuronie, który oddziałuje pomiędzy zwojem a narządem docelowym, uwolniony hormon będzie się różnił w zależności od podsystemu (acetylocholina w przywspółczulnym układzie nerwowym i noradrenalina w współczulnym układzie nerwowym) ,
Główna funkcja
Autonomiczny układ nerwowy jest jednym z najważniejszych systemów utrzymywania nas przy życiu, głównie dzięki funkcji, którą wykonuje.
Główną funkcją tego systemu jest kontrola, jak już wcześniej wskazaliśmy, procesów nieprzytomnych i mimowolnych, takich jak oddychanie, krążenie krwi lub trawienie. Odpowiada za utrzymanie sprawności i aktywację procesów narządów wewnętrznych i narządów wewnętrznych , podczas gdy umożliwia wykrywanie i kontrolowanie problemów wewnętrznych .
Przygotowuje również nas do radzenia sobie w określonych sytuacjach, w których pośredniczy środowisko, takich jak wydzielanie śliny lub enzymów trawiennych w związku z żywnością, aktywacja możliwych zagrożeń lub dezaktywacja i regeneracja systemu przez odpoczynek.
Co kontroluje autonomiczny układ nerwowy?
W ramach układu nerwowego odpowiedzialnego za kontrolowanie prawidłowego, nieświadomego funkcjonowania trzewnego, autonomiczny lub wegetatywny układ nerwowy unerwia większość narządów i układów ciała, z wyjątkiem mięśni i stawów, które rządzą dobrowolnym ruchem.
W szczególności możemy znaleźć ten system kontroluje gładką muskulaturę narządów wewnętrznych i różne narządy, takie jak serce lub płuca , Uczestniczy również w syntezie i wydalaniu większości wydzielin na zewnątrz ciała i części endokrynnej, a także w procesach metabolicznych i odruchach.
Niektóre z narządów i systemów, w których ten system uczestniczy, są następujące.
1. Wizja
Autonomiczny układ nerwowy rządzi otwarcie źrenicy i umiejętność skupienia wzroku , łącząc się z mięśniami tęczówki i oka.
2. Serce i naczynia krwionośne
Bicie serca i ciśnienie krwi są to podstawowe elementy dla istoty ludzkiej, które rządzą się nieświadomie. W ten sposób wegetatywny układ nerwowy jest odpowiedzialny za regulację tych ważnych elementów, które utrzymują nas przy życiu sekunda po sekundzie.
3. Płuca
Podczas gdy jesteśmy w stanie kontrolować oddychanie w pewnym stopniu fakt oddychania w sposób ciągły nie jest świadomy , jak również z reguły nie ma rytmu, z którym musimy się wdychać. Tak więc oddychanie jest częściowo kontrolowane przez autonomiczny układ nerwowy.
4. Przewód pokarmowy
Poprzez żywność człowiek jest w stanie nabyć różne składniki odżywcze, które organizm potrzebuje, aby dalej funkcjonować. Podczas gdy zachowanie żywieniowe jest świadomie kontrolowane przez proces, w którym przewód pokarmowy przekształca żywność i nabywa niezbędne składniki, nie będąc zestaw czynności, które ciało wykonuje podczas trawienia mimowolne i rządzone przez autonomiczny układ nerwowy.
5. Narządy płciowe
Chociaż sam akt seksualny jest wykonywany świadomie, zestaw elementów i reakcje fizjologiczne, które pozwalają na jego realizację, są kontrolowane przede wszystkim przez autonomiczny system, który rządzi procesami takimi jak erekcja i wytrysk , Ponadto procesy te stają się skomplikowane, gdy doświadczasz poczucia lęku lub niepokoju, czegoś, co łączy cię z różnymi stanami fizjologicznymi.
6. Wydzielanie enzymów i odpadów
Łzy, pot, mocz i odchody to niektóre z substancji, które ciało wyrzuca do środowiska. Jego wydzielanie i wydalanie jest spowodowane i / lub może być zmieniane częściowo ze względu na funkcjonowanie autonomicznego układu nerwowego , To samo dzieje się z wydzielaniem enzymów trawiennych i śliny.
Części autonomicznego układu nerwowego
W obrębie autonomicznego układu nerwowego możemy znaleźć seria bardzo ważnych podpodziałów, które wykonują zróżnicowane funkcje , W szczególności podkreślają współczulny układ nerwowy i przywspółczulny , które pełnią przeciwne funkcje, aby umożliwić istnienie równowagi w aktywności organizmu. Możesz również znaleźć trzeci system, układ jelitowy , który jest głównie odpowiedzialny za kontrolę przewodu pokarmowego.
1. Sympatyczny układ nerwowy
Będąc jednym z podziałów autonomicznego układu nerwowego, układu współczulnego jest odpowiedzialny za przygotowanie agencji do działania , ułatwiając walkę lub reakcję lotu na bodźce zagrażające. W tym celu powoduje przyspieszenie niektórych układów organizmu i hamuje funkcjonowanie innych, powodując duże wydatek energii w procesie.
Misją tej części autonomicznego układu nerwowego jest przygotowanie ciała do elastycznego reagowania na sytuacje ryzyka, odejmowanie pierwszeństwa od pewnych procesów biologicznych i udzielanie ich tym, które pozwalają nam reagować ze zwinnością. Dlatego jego funkcja ma cechy przodków, chociaż nie jest to najmniej przydatne; dostosowuje się do sytuacji współczesnego życia i może być aktywowany przez stosunkowo abstrakcyjne pomysły, takie jak pewność, że spóźnimy się na spotkanie biznesowe.
2. Przywspółczulny układ nerwowy
Ta gałąź autonomicznego układu nerwowego jest tą gałęzią jest odpowiedzialny za powrót do stanu odpoczynku po okresie wysokich wydatków na energię , Jest odpowiedzialny za regulację i zwalnianie organizmu, umożliwiając odzyskiwanie energii, jednocześnie umożliwiając działanie różnych systemów. Innymi słowy, jest odpowiedzialny za regenerację organizmu, chociaż interweniuje również w generowaniu orgazmu, co nie wydaje się mieć wiele wspólnego z innymi funkcjami, z którymi dzieli on korzenie biologiczne.
3. Układ nerwowy jelitowy
Podczas gdy przywspółczulny układ nerwowy również ma wyraźny wpływ na przewód pokarmowy istnieje podjednostka autonomicznego układu nerwowego, która specjalizuje się prawie wyłącznie w systemie, w który włączamy składniki odżywcze do naszego organizmu. Jest to układ jelitowy, który unerwia przewód pokarmowy i reguluje jego normalne funkcjonowanie.
Ponieważ jest on odpowiedzialny za jeden z najważniejszych systemów przeżycia, jelitowy układ nerwowy musi być zasadniczo automatyczny i stale martwić się utrzymywaniem równowagi biochemicznej, która istnieje w różnych podłożach organizmu, dostosowując się do zmian, które mogą wystąpić w zależności od co jest spożywane, ze stanu aktywacji, hormonów krążących we krwi itp.
Odnośniki bibliograficzne
- Kandel, E.R .; Schwartz, J.H. & Jessell, T.M. (2001). Zasady neuronauki. Czwarta edycja. McGraw-Hill Interamericana. Madryt
- Guyton, A. C. i Hall, J. (2006). Traktat o fizjologii medycznej. Elsevier; 11 edycja.
- Snell, R.D. (1997). Autonomiczny układ nerwowy W: Neuroanatomia kliniczna, (str. 449-478). Buenos Aires: Panamericana.
