B. F. Skinner: życie i praca radykalnego behawiorysty
Co rozumiemy przez Psychologia Może być bardzo szeroki. Jest to dziedzina nauki i interwencji, w której wiele teoretycznych i praktycznych propozycji zostało sformułowanych na temat zagadnień, które nie są do siebie podobne i które historycznie stworzyły dużą liczbę teorie i propozycje o ludzkie zachowanie .
Biografia B. F. Skinner
Jednak nie wszystkie z tych strumieni Psychologii zostały przypisane metoda naukowa z tą samą siłą: niektórzy wydają się być istotnie spokrewnieni z filozofią, podczas gdy inni tylko pojmują studiowanie procesów psychologicznych jako coś dostępnego od nauka .
Ta druga tradycja psychologii zawdzięcza wiele swojego istnienia badaczowi zwanemu Burrhus Frederic Skinner , odpowiedzialny za zrewolucjonizować badanie ludzkiego działania poprzez jego radykalny behawioryzm .
Początek jego kariery
B. F. Skinner urodził się w marcu 1904 r. W małym miasteczku w Pensylwanii, w Stanach Zjednoczonych. Zachęcony twórczymi możliwościami prozy, w młodości postanowił stworzyć karierę jako pisarz , ale zrezygnował ze swoich zamiarów, gdy uświadomił sobie, że nie ma na to łatwego obiektu. Uznał jednak, że studia z psychologii mogą dać mu szerszą perspektywę na temat tego, jak ludzie są i jak działają, dlatego zaczął studiować tę dyscyplinę na Harvardzie.
Ten wznowiony entuzjazm nie trwał długo. Kiedy przybył na uniwersytet, odkrył, że ma słabo rozwiniętą psychologię, skupioną na prywatnych procesach umysłowych, niektórych nierozwiązanych ideach dotyczących ludzkiego umysłu i bardzo abstrakcyjnych teoriach na temat stanów świadomości, które były bardziej związane z filozofią niż z naukowym badaniem zachowanie
W stronę psychologii naukowej: wpływ Johna Watsona
Ponieważ było to obserwowalne ludzkie zachowanie, które B. F. Skinner chciał zrozumieć. Pod wpływem psychologa behawioralnego John B. Watson , wierzyli w znaczenie rozwijania psychologii eksperymentalnej i pozostawienia za sobą psychoanalizy i teorii dotyczących umysłu w oparciu o prosty zdrowy rozsądek. Jednak użycie metody naukowej nie było typowe w badaniach z psychologii wykładanych na Harvardzie.
Jeśli nie zrezygnowała z kariery akademickiej i zawodowej, to dzięki Fredowi S. Kellerowi, który pod koniec lat dwudziestych był jedną z młodych obietnic behawioryzmu na Harvardzie. Fred Keller przekonał Skinnera, że można uczynić psychologię nauką i wkrótce po tym, jak obaj dostali doktorat z tej dyscypliny. To małe spotkanie, oprócz utrwalenia przyjaźni między dwoma Fredami, która przetrwa dziesięciolecia, umożliwiło Fryderykowi Skinnerowi stanie się jedną z najważniejszych postaci w psychologii naukowej.
Psychologia według B. F. Skinner
Skinner rozwinął swoje studia w zakresie metod i filozofii behawioryzmu, tradycji młodej psychologii, która odrzuciła metody introspekcyjne jako sposób na studiowanie i modyfikowanie umysłu. Ta sama koncepcja "umysłu" wydawała się dla Skinnera czymś zbyt mylącym i abstrakcyjnym, aby się nad tym zastanowić. Dlatego postawił swój przedmiot badań w czysto obserwowalnym zachowaniu .
Fakt utrzymania tego podejścia wyłącznie w oparciu o dowody empiryczne to, co nie badało ani metod, ani przedmiotu badań psychologicznych, które badał ten badacz, było takie samo jak psychoanalityków, skupionych na introspekcji i których podejście do badań nad psyche nie opiera się popperowskiej zasadzie falsyfikowalności.
W rywalizacji między psychiką mentalistyczną a behawioryzmem B. F. Skinner zdecydowanie opowiedział się za drugą opcją w dążeniu do uczynienia z psychologii nauki behawioralnej.
Narodziny radykalnego behawioryzmu
Skinner nie chciał, aby psychologia w pełni przyjęła metodę naukową tylko po to, aby jego dziedzina studiów była lepiej rozważana poprzez popieranie nauki. Ten badacz szczerze wierzył, że wewnętrzne procesy mentalne nie są odpowiedzialne za powstawanie ludzkich zachowań, ale czynniki zewnętrzne i mierzalne .
B. F. Skinner wierzył krótko, że propozycje i hipotezy psychologii powinny być sprawdzane wyłącznie za pośrednictwem obiektywny dowód , a nie przez abstrakcyjne spekulacje. Ta teoretyczna zasada była ogólnie podzielana przez psychologów behawioralnych, ale B. F. Skinner różnił się od większości z nich w podstawowym aspekcie.
Podczas gdy niektórzy badacze, którzy na początku XX wieku byli przywiązani do nurtu behawioryzmu, przyjęli zachowanie jako wskaźnik metodycznej obiektywności do stworzenia modeli wyjaśniających psychikę człowieka, które zawierały pewne niefizyczne zmienne, Skinner uważał, że samo zachowanie było samo w sobie początek i koniec tego, co powinno być studiowane w psychologii. W ten sposób odrzuciło włączenie niefizycznych zmiennych do dochodzeń jaka powinna być dla niego psychologia.
Termin "radykalny behawioryzm" ukuty przez samego Skinnera, służył do nazwania tego rodzaju filozofii nauk behawioralnych , W opozycji do behawioryzm metodologiczny, radykalny behawioryzm bierze pod swoje ostateczne konsekwencje zasady behawioryzm którzy już opracowali naukowców takich jak John B. Watson lub Edward Thorndike. Dlatego, zgodnie z tym stanowiskiem filozoficznym, pojęcia odnoszące się do prywatnych procesów mentalnych (w przeciwieństwie do obserwowalnych zachowań) są bezużyteczne w dziedzinie psychologii, chociaż ich istnienie nie jest zaprzeczone.
Skinner i warunkowanie operantem
B. F. Skinner jest oczywiście jednym z największych odniesień behawioryzmu, ale nie był pionierem tego podejścia psychologicznego. Przed nim Iwan Pawłow i John B. Watson opisali podstawy klasycznego warunkowania u zwierząt i ludzi. Jest to ważne, ponieważ początkowo behawioryzm opierał się na uczeniu się przez asocjacje bodźców jako na metodzie modyfikacji zachowania, a klasyczne warunkowanie pozwalało ustalić zależności między bodźcami a reakcjami w sposób umożliwiający przewidywanie i kontrolowanie zachowania.
Jednak dla Skinnera klasyczne uwarunkowanie było mało reprezentatywne dla potencjału uczenia się istoty ludzkiej , ponieważ mógł on praktycznie istnieć jedynie w bardzo kontrolowanym i sztucznym otoczeniu, w którym można by wprowadzić bodźce warunkowe.
Znaczenie behawioralnych zachowań
Wbrew przekonaniom innych behawiorystów, Burrhus uważał, że to zachowanie operacyjne, a nie zachowanie respondentów, najbardziej powszechny, uniwersalny i wszechstronny rodzaj zachowania , co oznacza, że w czasie modulowania zachowania konsekwencje mają większe znaczenie niż poprzedzające go bodźce.
Rezultaty tych działań są fundamentalne, mówi Skinner, ponieważ to właśnie one ujawniają prawdziwą użyteczność lub nie. Zachowanie na medium uważa się za działające, ponieważ ma szereg sprawdzalne konsekwencje i to właśnie te reakcje ze środowiska (w tym w tej kategorii także innych żywych istot) zmieniają częstotliwość, z jaką to zachowanie lub podobne jest odtwarzane.
Tak więc, B. F. Skinner zasadniczo używa formy asocjacyjnego uczenia się znanego jako warunkowanie czynnika, w oparciu o wzrost lub spadek pewnych zachowań w zależności od tego, czy ich konsekwencje są pozytywne czy negatywne, takie jak dawanie zachęt dzieciom, gdy wykonują swoje zadania.
Pudełka Skinnera
Skinner eksperymentował z zachowaniem zwierząt w oparciu o zasady warunkowania czynnego. Do tego używał środowisk, w których starał się mieć całkowitą kontrolę nad wszystkimi zmiennymi, aby móc wyraźnie obserwować, co wpływa na zachowanie zwierzęcia.
Jednym z tych rodzajów sztucznych środowisk był tak zwany "schowek Skinnera", rodzaj klatki szczura, który miał łom i dozownik jedzenia , Za każdym razem, gdy szczur, przypadkiem lub celowo, uruchomił dźwignię, kawałek jedzenia spadł na bok, co było sposobem na zachęcenie gryzonia do powtórzenia tego czynu. Ponadto częstotliwość, z jaką szczur przesunął dźwignię, rejestrowano automatycznie, co ułatwiło analizę statystyczną uzyskanych danych.
Pudło Skinnera służyło do wprowadzania różnych zmiennych (w tym wstrząsów elektrycznych) i sprawdzania, w jaki sposób wpływają one na częstotliwość występowania pewnych zachowań. Te eksperymenty były używane do opisania pewnych wzorców zachowań w oparciu o warunkowanie czynnika i do przetestowania możliwości przewidywania i kontrolowania pewnych działań zwierząt , Obecnie wiele przestrzeni wykorzystywanych do eksperymentowania ze zwierzętami nazywa się pudłami Skinnera
Burrhus Frederic Skinner, wielki polemista
Jedną z konsekwencji wyznawania radykalnego behawioryzmu jest zaprzeczanie istnieniu wolna wola , W książce Poza wolnością i godnościąSkinner wyraźnie wyraził na piśmie tę logiczną konsekwencję zasad filozoficznych, na których był oparty: jeśli to środowisko i konsekwencje czynów kształtujących zachowanie, człowiek nie może być wolny. Przynajmniej, jeśli przez wolność rozumiemy nieokreśloność, to znaczy zdolność do działania niezależnie od tego, co dzieje się wokół nas. Wolność jest zatem tylko iluzją oddaloną od rzeczywistości, w której każdy czyn wywoływany jest przez wyzwalacze obce woli czynnika, który decyduje.
Pamiętaj, że Skinner wierzył, że ludzie mają możliwość modyfikowania swojego otoczenia, aby mógł to określić w pożądany sposób. To prześladowanie jest po prostu drugą stroną determinacji: środowisko zawsze wpływa na nas w naszych zachowaniach, ale jednocześnie wszystko, co robimy, również przekształca środowisko. Dlatego możemy sprawić, że ta pętla przyczyn i efektów zyska dynamikę, która nam przyniesie korzyści, dając nam więcej możliwości działania, a jednocześnie większy dobrobyt.
Jego zaprzeczenie wolnej woli przyniosło ostrą krytykę
To stanowisko filozoficzne, które dziś jest stosunkowo normalne w środowisku naukowym, bardzo źle czuł się w społeczeństwie amerykańskim, w którym zasady i wartości liberalizmu były (i są) mocno zakorzenione .
Ale nie był to jedyny punkt tarcia między B. F. Skinnerem a opinią publiczną. Ten badacz poświęcił większość swojego czasu na wymyślanie wszelkiego rodzaju gadżetów w oparciu o wykorzystanie warunkujących operantów i lubił pojawiać się w mediach głównego nurtu, aby pokazać swoje wyniki lub propozycje. W jednym z jego hitów skutku, na przykład, Skinner przyszedł, aby trenować dwa gołębie, aby zagrać w ping-pon g , a nawet wymyślił system do kierowania bombami za pomocą gołębi, które dziobią ruchomy cel, który pojawił się na ekranie.
Opinia publiczna odrzuciła Skinnera jako ekscentrycznego naukowca
Tego typu rzeczy spowodowały, że B. F. Skinner zyskał wizerunek ekscentryczny charakter , co nie było zaskakujące, biorąc pod uwagę skrajności i daleko od zdrowego rozsądku czasu, który kiełkował w jego koncepcji tego, co jest radykalnym behawioryzmem. Nie pomogło też to, że wymyślił coś w rodzaju łóżeczka z regulowaną temperaturą i wilgotnością, któremu towarzyszył mit, który Skinner eksperymentował z własną córką kilku miesięcy.
Co do reszty, jego opinie na temat polityki i społeczeństwa wyrażone w jego książce Walden Two Nie poślubili także dominującej ideologii, choć prawdą jest, że Skinner nie przegapił żadnej okazji pojawienia się w mediach, aby wyjaśnić i zakwalifikować swoje propozycje i pomysły.
Dziedzictwo B. F. Skinnera
Skinner zmarł na białaczkę w sierpniu 1990 roku, oraz pracował do tego samego tygodnia swojej śmierci .
Dziedzictwo pozostawione służył konsolidacji psychologii jako dyscypliny naukowej a , a także ujawnił informacje o niektórych procesach uczenia się opartych na skojarzeniu.
Poza medialnym aspektem Skinnera, jest niekwestionowanym, że został naukowcem, który bardzo poważnie podjął się jego pracy i poświęcił wiele czasu i skrupulatności, aby wygenerować wiedzę popartą empiryczną weryfikacją. Ważność jego spuścizny przetrwała behawioryzm jego czasów i zaczęła silnie wpływać na Psychologię poznawczą i pojawienie się Terapii Poznawczo-Behawioralnych.
Dlatego nie jest dziwne, że obecnie 25 lat po jego śmierci B. F. Skinner jest jedną z najbardziej upartych postaci z Psychologii Naukowej .
