Behavioural Cognitive Therapy: co to jest i na jakich zasadach się opiera?
The Behawioralna terapia poznawcza jest jedną z najważniejszych koncepcji psychologii stosowanej, ponieważ pozwala rozwiązywać bardzo różnorodne problemy, stosując techniki, które mają poparcie naukowe. Zobaczmy, z czego składa się.
Czym jest kognitywna terapia behawioralna?
W zakresie interwencji psychologicznej i psychologii klinicznej istnieje wiele propozycji, które są oferowane wielu klasom pacjentów i problemom. Oferta jest bardzo zróżnicowana i łatwo zgubić się w dżungli etykiet, nazw i opisów podejścia terapeutycznego. Jednak w dzisiejszych czasach jeden z tych rodzajów terapii jest przedmiotem szczególnej uwagi, zarówno w klinikach i klinikach, jak i na wydziałach psychologii. Chodzi o behawioralną terapię poznawczą, orientację terapeutyczną, która ma udowodniona naukowo skuteczność w różnych rodzajach interwencji.
Modyfikowanie zachowań i myśli
Jeśli kiedykolwiek zastanawiałeś się nad konwencjonalną ideą tego, czym jest "problem psychologiczny", być może zdałeś sobie sprawę, że ten typ problemu ma dwie strony. Z jednej strony aspekt materialny i obiektywny, który jest rozpoznawany przez wiele osób i może być mierzony na podstawie konkretnych skal. Z drugiej strony, strona reagująca na subiektywne stany świadomości, to znaczy aspekty życia umysłowego i prywatnego osoby, która ma problem i która zwykle ma tłumaczenie w kategoriach emocjonalnych.
Behawioralna terapia poznawcza reaguje na potrzebę interwencji w tych dwóch obszarach. Robi to, napędzając się dzięki synergii między częścią interwencji skoncentrowaną na procesach mentalnych i to, co jest zorientowane na działania i zmiany w materialnym środowisku pacjenta. To znaczy, że ta terapeutyczna orientacja działa tak samo na akty jak na myśli.
Jakie są podstawy tej terapii?
Terapia poznawczo-behawioralna jest rozważana rodzi się z połączenia terapii behawioralnych i tych, które wywodzą się z Psychologii Poznawczej .
Z jednej strony behawioryzm (a zwłaszcza radykalny behawioryzm B. F. Skinnera) służy jako przykład wyczerpującej metodologii i bardzo bliski wskazaniom metody naukowej, która pozwala obiektywnie ocenić postęp osiągnięty podczas terapii , Z drugiej strony Terapia Poznawcza podkreśla potrzebę rezygnacji z uwzględniania bezpośrednio nieobserwowalnych procesów umysłowych, ponieważ duża część przydatności terapii wpływa na subiektywne samopoczucie pacjentów i ten czynnik nie musi być w stanie być zarejestrowane za pomocą czystej analizy behawioralnej.
Jednak i choć kognitywna terapia behawioralna w jakiejkolwiek formie działa z konstruktami, które odnoszą się do "świata mentalnego", a nie są bezpośrednio obserwowalne, Podejmowane są wysiłki, aby elementy mentalne, które wchodzą w grę w diagnozie i interwencji, reagowały na dobrze zdefiniowane i możliwe do przetłumaczenia kategorie do zmiennych ilościowych, aby móc przeprowadzić wyczerpującą obserwację zmian wprowadzonych na poziomie subiektywnym.
W związku z tym unika się wszelkiego rodzaju ezoterycznych i niejednoznacznych sformułowań dotyczących sposobu myślenia danej osoby i tworzy się systemy kategorii, w których powtarzające się idee są klasyfikowane jedno w drugim w klasyfikacji odpowiadającej pojedynczemu kryterium.
Pogłębianie różnic z behawioryzmem
Behawioralna terapia poznawcza jest spadkobiercą pewnych podstaw Psychologii Behawioralnej , takich jak nacisk na praktyczne procesy uczenia się i idea, że stowarzyszenie jest centralnym pojęciem w terapii. Zawiera jednak również potrzebę działania, oprócz zachowania, na myślach danej osoby. Głównie interwencja w części "mentalnej" koncentruje się na schematach poznawczych i kategoriach pojęciowych, z których osoba interpretuje rzeczywistość.
Zbadamy także małe, adaptacyjne przekonania, gdy już zostały zlokalizowane, aby wyszkolić klienta w jego zdolności do lokalizowania faktów z dnia na dzień, które są sprzeczne z tymi budżetami. Tak więc, jeśli dana osoba ma problemy z poczuciem własnej wartości, można nauczyć ją zwracać uwagę na wyrażenia podziwu ze strony przyjaciół i członków rodziny, które są rodzajem bodźca łatwo zignorowanego, gdy obraz własny jest poważnie uszkodzony.
Krótko mówiąc, każdy rodzaj kognitywnej terapii behawioralnej opiera się na założeniu, że emocje i style zachowań nie zależą tylko od fizycznych bodźców, które pochodzą od otoczenia, ale także od myśli, które kształtują nasz sposób postrzegania obu te bodźce jako nasze własne procesy mentalne.
Jak interweniujesz w tego rodzaju terapii?
W Behavioural Cognitive Therapy pracujemy, ucząc rozpoznawać style myśli, które predysponują nas do wyciągnięcia wniosków, które nie są przydatne dla pacjenta, lub dysfunkcyjne myśli , W tym celu konieczne jest przeszkolenie osoby, aby mogła zastanowić się nad własnym sposobem myślenia i rozważyć, które punkty są sprzeczne, a które nie. W ten sposób dąży się do tego, aby klient miał więcej możliwości kwestionowania kategorii, z którymi pracuje (na przykład "sukces i porażka") i wykrywa typowe wzorce myślowe, które powodują problemy.
Proces, w którym pacjent jest w stanie rozpoznać aspekty poznawcze, które powodują dyskomfort i może na nich działać, opiera się na modelu działania inspirowanym przez Dialog sokratyczny , Oznacza to, że podczas części sesji Behavioral Cognitive Therapy, profesjonalista zwróci informacje zwrotne Konieczne jest, aby pacjent wykrył sprzeczności lub niepożądane wnioski, do których doprowadziły go style myślenia i schematy poznawcze.
Terapeuta nie prowadzi pacjenta w tym procesie, ale raczej rodzi pytania i odnotowuje twierdzenia, które klient zrobił dla tych drugich, aby pogłębić swoje badania nad własnym myśleniem.
Druga część behawioralnej terapii poznawczej obejmuje interwencję w wykrytych ogniskach poznawczych i materialnych. Oznacza to z jednej strony ustalenie konkretnych celów, które należy osiągnąć, az drugiej strony, trenować pacjenta, aby móc określić na podstawie własnych kryteriów strategie, które do niego podejdą i odciągną go od tych celów , Ponadto, ponieważ cele zostały zdefiniowane w taki sposób, aby można było je zweryfikować w sposób bezstronny, jeżeli zostały spełnione, łatwo jest zmierzyć postęp, jaki się dokonuje, i tempo, w jakim mają one miejsce, aby je odnotować, a jeżeli w przypadku, wprowadź zmiany w programie interwencyjnym.
Spełnienie celów podczas przechodzenia przez program sesji z Cognitive Behavioural Therapy może przypuszczać, na przykład, znacznie zminimalizować efekty fobii, kończąc na uzależnieniu lub porzuceniu obsesyjnego stylu myślenia. W skrócie, problemy z aspektem materialnym i inną subiektywną lub emocjonalną stroną.
W jakich przypadkach jest używany?
Behawioralną terapię poznawczą można praktycznie zastosować w każdym wieku i w różnorodność problemów , Na przykład interweniuje w zaburzeniach lękowych i fobiach, dystymii, zaburzeniach afektywnych dwubiegunowych, depresji itp. Może być również stosowany jako pomoc w przypadkach zaburzeń neurologicznych, w których konieczne jest zapewnienie wsparcia w zakresie najlepszego radzenia sobie z objawami, a nawet w zaburzeniach psychotycznych związanych ze schizofrenią.
Skuteczność kognitywnej terapii behawioralnej
Obecnie uważa się, że Terapia poznawczo-behawioralna jedyny rodzaj psychoterapii, której wyniki zostały potwierdzone metodą naukową , Dzięki temu zrozumiałe jest, że jego skuteczność jest wspierana przez obserwacje empiryczne, w których wiele grup pacjentów poddanych Terapii poznawczo-behawioralnej znacznie się poprawiło, niż można byłoby oczekiwać, gdyby nie uczestniczyli w terapii lub program efektu placebo.
Kiedy mówi się, że behawioralna terapia poznawcza okazała się skuteczna poprzez zastosowanie metody naukowej, oznacza to, że istnieją potężne powody, by sądzić, że poprawa doświadczana przez ludzi, którzy próbowali tego typu terapii, jest spowodowana użyciem tych metod. interwencje psychologiczne, a nie inne zmienne. Nie oznacza to, że 100% osób przechodzących na sesje poznawczo-behawioralnej terapii poprawi się, ale ich znaczna część.
Ponadto poprawa ta może zostać przełożona na obiektywne i możliwe do zaobserwowania kryteria, takie jak sukces lub brak w momencie rzucenia palenia. Jest to cecha odróżniająca behawioralną terapię poznawczą od innych form interwencji, z których wiele, nie ustanawiając mierzalnych celów pod ściśle określonym kryterium, nie może być poddane badaniu empirycznemu w celu określenia jego skuteczności metodą naukową.
