yes, therapy helps!
Bycie dzieckiem w dzisiejszym społeczeństwie: mity o dzieciństwie

Bycie dzieckiem w dzisiejszym społeczeństwie: mity o dzieciństwie

Grudzień 4, 2024

Większość opublikowanej dzisiaj literatury koncentruje się na trudnościach, z jakimi borykają się dzisiejsi rodzice radzić sobie, edukować, leczyć i zarządzać relacjami z dziećmi , Wydają się być częstszymi niż w przeszłości, konfliktami ojcowsko-synowskimi i poczuciem, że rodzice są "pokonani" z powodu złego zachowania ich dzieci.

Jednak innym równie istotnym zagadnieniem byłoby rozważenie perspektywy i własnego doświadczenia, które samo dziecko ma na temat przejścia przez etap dzieciństwa w obecnej epoce, co przeanalizujemy poniżej i może być bardziej skomplikowane w obsłudze niż to, co Możesz myśleć. Wygodnie jest odrzucić pewne mity o dzieciństwie aby dobrze zrozumieć psychologię maluczkich.


  • Powiązany artykuł: "6 etapów dzieciństwa (rozwój fizyczny i psychiczny)"

Zmiany społeczne, które dziś wpływają na rozwój dzieci

Urra (2007) dokonuje interesującej analizy czynników, które zostały zmodyfikowane w dzisiejszym społeczeństwie i które mogą wpływać na rozwój psychologiczny dzieci w chwili obecnej.

1. Przyzwolenie

Dzisiejsze społeczeństwo jest bardziej liberalne niż w poprzednich dziesięcioleciach kiedy dominowała struktura bardziej autorytarna (np. dyktatury rządowe dominowały na Zachodzie przez większość XX wieku). Z drugiej strony wartości, które wydają się przekazywane w ostatnim czasie, być może jako reakcyjna odpowiedź na poddanie się wskazanemu autorytetowi, są związane z materializmem, indywidualizmem, konsumpcjonizmem, hedonizmem lub relatywizmem.


  • Powiązany artykuł: "Pozytywna dyscyplina: wychowanie od wzajemnego szacunku"

2. Narażenie na treści dla dorosłych

Duża część treści medialnych jest skierowana na brutalne, seksualne programy promujące sukces w oparciu o siłę nabywczą / ekonomiczną, konkurencyjność itp. Do tego, co należy dodać ilość czasu spędzanego przez dzieci przed telewizorem, Internetem , portale społecznościowe, gry wideo itp., same i bez nadzoru osoby dorosłej, która może udzielić im odpowiednich instrukcji.

3. Obecne życie jest gorączkowe

Zmiana stylu i rytmu życia osobistego. Równolegle do postępu technologii, tempo życia przyspieszyło w taki sposób, że została zinternalizowana operacja "stoper", w której jednostka musi wykonywać tyle czynności i zadań przez cały dzień. Istnieje koncepcja "agendy dziecięcej" zaproponowana przez tego samego autora, która jest używana do oznaczania dzieci, które łączą uczęszczanie do szkoły z niekończącą się listą zajęć pozalekcyjnych i obowiązki.


4. Liberalizacja modelu rodzinnego

Struktura rodziny została zmieniona szacunek dla poprzednich pokoleń. Obecnie obserwuje się samotne rodzicielskie, heteroseksualne, homoseksualne, zrekonstruowane rodziny wywodzące się z poprzednich rozwodów itp. Odmiana wygenerowała różne formy organizacji rodziny, które wpływają na rodzaj edukacji, którą otrzymuje potomstwo.

Z drugiej strony, obecnie prowadzi się bardziej "intrafamilar" niż "extrafamilial" życie: kontakt z dziadkami, wujami, kuzynami itd. Został skrócony, ponieważ rodzice i dzieci mają mniej czasu, aby to zrobić, a zatem ograniczyć życie rodzinne dla członków, którzy mieszkają razem.

5. Porzucenie obowiązków

Rezygnacja z roli niektórych ojców / matek, dzięki której próbka uczuć lub miłości jest mylona z darami i nagrodami materialnymi w połączeniu z nieograniczoną permisywnością z rolą edukacyjną, która teoretycznie byłaby przypisana rodzicom (ofiarowanie czasu, poświęcenie, dialog , aktywne słuchanie, wsparcie, dzielenie się doświadczeniami, ustalanie standardów, wytycznych i ograniczeń, wartości nauczania, itp.).

6. Kwestionowanie stylów edukacyjnych

Rozbieżność edukacyjna między rodzinami, możliwość rozróżnienia między stylami permisywnymi, autorytarnymi, niedbałymi, nadopiekuńczymi itp. Ponadto wydaje się, że różnice między rodzinami a nauczycielami są bardziej widoczne, tworząc klimat kwestionowania lub nieufności wobec nauczyciela w przypadku ewentualnych sankcji nałożonych na ucznia).

Nieporozumienia i mity na temat dzieciństwa

Niektóre z głównych mitów dotyczących psychologii dzieci, które odbywają się dzisiaj, są następujące.

1. Esencjonizm psychologiczny

Istnieje pewien rodzaj wiary, jaki niektórzy rodzice "przezwyciężyli" przez złe zachowanie dzieci w stosunku do dzieci obecność wewnętrznego zła w dziecku co prowadzi go do popełnienia zachowań polegających na utracie szacunku, buntu, nieposłuszeństwa i nieposłuszeństwa. Nic nie jest dalsze od rzeczywistości.Aż do etapu młodości i początku dorosłości (w ciągu 24-25 lat) jednostka nie ma pełnego rozwoju wszystkich struktur mózgu, które pozwalają mu na głębokie rozumienie własnych zachowań lub zachowanie w sposób dojrzały, etyczny, cywilizowany, empatyczny; struktury te znane są jako kora przedczołowa.

Małoletni zatem nie ma takiej zdolności, którą mu przypisywano by świadomie ożywić istnienie z rodzicami z premedytacją, ponieważ w tych czasach dziecko nie wie dobrze, co jest właściwe lub właściwe w danej sytuacji; uczy się to robić Dlatego wydaje się niesprawiedliwe sądzić, że dziecko powinno zachowywać się jak "dorosły w miniaturze"; dziecko jest chłopcem

2. Uczenie się nie modeluje osobowości

W związku z powyższym nie wydaje się słuszne stwierdzenie, że dziecko zachowuje się w niewłaściwy sposób ponieważ "wyszło tak" .

To prawda (już w późnym dzieciństwie i dorastaniu), że ostateczną odpowiedzialnością za zachowanie jest ten, kto je wykonuje i że istnieje różnica w temperamencie, która rozróżnia pomiędzy bardziej pogodnymi lub bardziej "poruszonymi" jednostkami, ale nie jest to mniej prawdziwe niż to, dziecko jest w ciągłym uczeniu się środowisko odgrywa decydującą rolę w modelowaniu behawioralnym dziecka

Tak więc interakcja między czynnikami osobistymi (wewnętrznymi lub osobistymi) a czynnikami wywodzącymi się z kontekstu (czynniki zewnętrzne, takie jak rodzaj rodziny i otrzymane wykształcenie) są przyczyną zachowania, które dzieci ostatecznie wykazują. W tym sensie decydujące znaczenie mają różne style edukacyjne (demokratyczne, autorytarne, permisywne lub niedbałe).

3. Uczucie ma swoją cenę

Innym pomysłem, który niektórzy rodzice często stosują jest to, że można myśleć generowanie uczucia dzieci do nich poprzez nagrody materialne , jak omówiono powyżej. Wbrew temu, co może się wydawać, dzieci są równie zadowolone z połowy lub jednej czwartej pieniędzy, które rodzice inwestują pod pretekstem zadowolenia dzieci.

Badanie i analiza dużej liczby wywiadów i zeznań przeprowadzonych w ostatniej dekadzie wskazuje, że młodzi ludzie cenią znacznie więcej niż nagrody za konkretne materiały czas i uwagę, jaką ich rodzice poświęcają im na co dzień .

Aktywne słuchanie, dialog, wspólne podejmowanie decyzji, wspólne działania, empatia i zrozumienie postawy przed trudnościami które mogą powstać w obu częściach itd. są aspektami, które liczą się w znacznie większym zakresie niż fakt udostępnienia najnowszego modelu konsoli na rynku.

Wniosek

Powyższe wiersze mają być zbiorem refleksji, które w niektórych przypadkach mogą pomóc rodzicom głębiej zrozumieć powody, dla których zachowanie twojego maleństwa nie jest oczekiwane , Analizując błędne przekonania, codzienne sytuacje konfliktu można rozwiązywać w alternatywny sposób, w którym zastosowanie zdolności empatycznej może mieć kluczowe znaczenie.

Bibliografia:

  • Urra, J. (2007). Mały dyktator. Kula książek: Madryt.

RODZICE - Oczekiwania vs Rzeczywistość (Grudzień 2024).


Podobne Artykuły