Taksonomia Blooma: narzędzie do edukowania
Edukacja jest procesem, w ramach którego szkolenie lub nauka jest udzielana jednemu lub kilku osobom w celu rozwijania, szkolenia i optymalizacji zdolności poznawczych, afektywnych, społecznych i moralnych.
Edukacja jest niezbędnym elementem, jeśli chodzi o tworzenie wspólnego kontekstu i poznawanie różnych umiejętności niezbędnych do przystosowania się do środowiska i możliwość wykonywania różnych funkcji, które od niepamiętnych czasów dotyczą ludzkości.
Pomimo faktu, że dostęp do edukacji formalnej nie był obowiązkowy i dostępny dla wszystkich do niedawna, różne modele lub próby zostały poczynione w celu oceny tego, co ma osiągnąć lub jakie cele mają formalne nauczanie. Jednym z tych modeli jest taksonomia Blooma , o którym będziemy rozmawiać przez cały ten artykuł.
- Powiązany artykuł: "Co to jest tabela synoptyczna i jak jest używana?"
Taksonomia Blooma: co to jest?
Taksonomia Blooma jest klasyfikacja różnych celów do osiągnięcia poprzez edukację formalną przeprowadzoną przez Benjamina Blooma w oparciu o trzy aspekty, które różni eksperci ds. edukacji odzwierciedlili w 1948 r., próbując ustalić konsensus dotyczący celów edukacji: poznania, afektywności i psychomotyczności.
Jest to klasyfikacja celów realizowanych w sposób hierarchiczny, zorganizowana na podstawie tego, czy działanie wymaga bardziej lub mniej złożonego przetwarzania. Autor określił w swojej klasyfikacji wpływ behawioryzmu i kognitywizmu w tamtych czasach.
Ta taksonomia została wykorzystana w swojej koncepcji i doceniona w świecie edukacji. Sama w sobie, chociaż taksonomia Blooma zaczyna się od rozważenia trzech wielkich aspektów i są one analizowane i klasyfikowane, zwykle koncentruje się głównie na stronie poznawczej , ponieważ ta taksonomia została sfinalizowana w 1956 roku. W odniesieniu do klasyfikacji celów i wymiarów przepracowanych w każdym z aspektów, w taksonomii można znaleźć następujące.
- Może jesteś zainteresowany: "13 rodzajów nauki: czym one są?"
Taksonomia kognitywna
Aspekt, w którym być może największy nacisk został położony na historię edukacji, i w którym szczególnie szczególna jest taksonomia Blooma, znajduje się w sferze poznawczej.
W nim ma to na celu zwiększenie kompetencji ucznia w osiągnięciu lub osiągnięciu pewnych zdolności poznawczych lub celów (w szczególności sześciu) z różnych zdolności intelektualnych, afektywnych i psychomotorycznych. Chociaż w każdym z nich można znaleźć różne działania i aspekty do działania, jako podsumowanie możemy rozważyć że główne cele edukacji według taksonomii Blooma są następujące.
1. Wiedza
Chociaż pojęcie wiedzy może wydawać się bardzo szerokie, w tej taksonomii jest wskazana jako taka zdolność do zapamiętywania tego, co wcześniej nabyte mniej więcej w przybliżeniu. Jest uważany za najbardziej podstawowy z możliwości że student musi nabyć i ten, który wymaga najmniejszego przetwarzania.
2. Zrozumienie
Pozyskiwanie i rejestrowanie tego, czego się nauczyliśmy, nie wymaga wielkiego przetwarzania, ale samo w sobie nie służy dostosowaniu się do środowiska. Konieczne jest, abyśmy zrozumieli, czego się nauczyliśmy. Tak więc drugim celem jest być w stanie przekształcić informacje, które przychodzą do nas w czymś, co możemy zrozumieć i interpretować.
3. Aplikacja
Bardziej złożonym krokiem jest aplikacja. W tym momencie podmiot powinien nie tylko uchwycić i zrozumieć, co jest powiedziane, ale także być w stanie z niego korzystać. Nie jest tym samym wiedzieć i rozumieć, czym jest mnożenie, robić to w sposób praktyczny i kiedy jest potrzebny.
4. Analiza
Analiza informacji oznacza możliwość abstrakcyjnego pozyskania wiedzy uzyskanej w poprzednich momentach, wymagającej umiejętności fragmentacji rzeczywistości tego, czego się nauczyliśmy, aby odróżnić to, co ją konfiguruje i pozwolić aplikacji na różne obszary.
Możesz dotrzeć opracuj hipotezy i porównaj je na podstawie dostarczonych informacji , Kontynuując rozmnażanie poprzedniego przykładu, będziemy w stanie zrozumieć, że możemy dokonać pomnożenia określonego problemu i dlaczego jest ono poprawne. Wymaga wysokiego przetwarzania.
5. Synteza
Syntezowanie polega na tworzeniu modelu w formie podsumowania, łączeniu otrzymanych informacji w celu stworzenia czegoś innego niż to, czego się nauczyłem (w rzeczywistości w późniejszych wersjach synteza zmienia się poprzez tworzenie). Jest to jeden z najbardziej złożonych celów poznawczych, ponieważ oznacza to nie tylko pracę z poznanymi informacjami ale także zawierają inne elementy, które pomagają nam uzyskać jego podstawę i zastosować ją do stworzenia.
6. Ocena
Element ten zakłada przede wszystkim możliwość wydawania wyroków na podstawie kryterium lub opinii opartej. Może to nawet oznaczać brak akceptacji tego, czego się uczy , wymagający dla niego bardzo zaawansowanego poziomu mentalnego opracowania.
Przegląd tej propozycji edukacyjnej
Chociaż taksonomia Blooma stanowi odniesienie w świecie edukacji od momentu jej powstania, nie oznacza to, że różni autorzy nie wprowadzili żadnych zmian w tym zakresie. Szczególnie podkreśla opublikowany w 2001 roku przez Lorin Anderson i David Krathwohl, którzy byli uczniami oryginalnego autora.
W tej zmianie zaproponowano, aby zamiast używać rzeczowników do oceny każdej z kluczowych kategorii lub celów, użyto czasowników, co ułatwi zrozumienie, że celem jest działanie, a nie jego wynik sam w sobie. Podkreśla się, że jest to wydarzenie, które wymaga aktywnej postawy i czyni ucznia protagonistą własnego procesu uczenia się .
Sekwencjonowanie kategorii również zostało zmodyfikowane, biorąc pod uwagę fakt oceny myśli wyższego rzędu, ale poniżej procesu tworzenia (w pierwotnym modelu ocenę uznawano za lepszą od syntezy / kreacji).
Podobnie model został następnie rozszerzony w tym różne aspekty związane z wykorzystaniem nowych technologii informacyjnych i komunikacja, asymilująca się z innymi modelami.
Odnośniki bibliograficzne
Bloom, B.S. (1956). Taksonomia celów edukacyjnych: Klasyfikacja celów edukacyjnych: Podręcznik I, dziedzina poznawcza. Nowy Jork; Toronto: Longmans, Green.
