Buspiron: opis, zastosowania i skutki uboczne
W ostatnich latach stosowanie azapironów stało się popularne w leczeniu uogólnionych zaburzeń lękowych oraz jako leki adiuwantowe w problemach takich jak depresja lub fobia społeczna. W tym artykule będziemy analizować zastosowania terapeutyczne, działania niepożądane i przeciwwskazania stosowania buspironu , najbardziej znany z tych anksjolityków.
- Powiązany artykuł: "Rodzaje leków psychotropowych: zastosowania i skutki uboczne"
Co to jest buspirone?
Buspiron jest lekiem o działaniu przeciwlękowym że w ostatnich latach zaczęto stosować w leczeniu wielu zaburzeń psychicznych związanych z aspektami emocjonalnymi. Jest również często łączony z innymi lekami w celu wzmocnienia działania terapeutycznego, szczególnie w przypadku depresji.
Ten psychofarmaceutyk jest częścią grupy azapironów , do których należą inne leki zawierające końcowy "-piron" w swojej nomenklaturze, takie jak gepiron, ipsapiron lub tandospiron, który jest stosowany w celu maksymalizacji skuteczności leków przeciwpsychotycznych. W każdym razie buspiron jest najczęściej używanym i badanym azapironem.
- Może jesteś zainteresowany: "Rodzaje anksjolityków: leki zwalczające lęk"
Farmakologia i mechanizm działania
Mechanizm działania buspironu zależy od jego wysokiego powinowactwa do receptorów serotoninergicznych 5-HT1A, w wyniku czego wywiera antagonistyczny efekt w tym neuroprzekaźniku. Z kolei pozwala to na wzrost poziomu dopaminy i norepinefryny , Jednak jego aktywność jest złożona i zależy od podanej dawki.
Maksymalna moc farmakologiczna występuje między 60 a 90 minutą po zażyciu leku. Efekty te ulegają znacznemu zmniejszeniu po około 3 godzinach, chociaż istnieją badania wskazujące, że metabolizm jest wolniejszy, ponieważ może to zająć ponad dwa tygodnie, aby całkowicie wyeliminować buspiron z organizmu.
W przeciwieństwie do innych leków psychotropowych stosowanych w leczeniu lęków, takich jak benzodiazepiny i barbiturany, Buspiron ma niski potencjał uzależnienia i uzależnienia i w mniejszym stopniu ingeruje w życie ludzi, którzy je konsumują. Właśnie z tych powodów popularność tego leku wzrasta progresywnie.
- Powiązany artykuł: "Dopamina: 7 podstawowych funkcji tego neuroprzekaźnika"
Do czego służy?
Buspiron był zaprojektowany i stosowany głównie w leczeniu objawów związanych z lękiem. Jednak ostatnie badania sugerują, że jego wpływ na przekazywanie neuronów może być także korzystny w problemach psychologicznych innego rodzaju.
1. Uogólnione zaburzenie lękowe
Główne wskazanie buspiron to leczenie uogólnionego zaburzenia lękowego, które charakteryzuje się nadmiernym i niekontrolowanym zmartwieniem i ma tendencję do wywoływania fizycznych objawów, takich jak napięcie mięśniowe, trudności żołądkowo-jelitowe i zmęczenie. W takich przypadkach terapia farmakologiczna może zająć prawie miesiąc.
2. Duża depresja
Obecnie badana jest możliwość wykorzystania buspironu jako leku adiuwant selektywnych inhibitorów wychwytu zwrotnego serotoniny (SSRI) w leczeniu depresji, szczególnie w celu przeciwdziałania problemom w odpowiedzi seksualnej, bardzo częstym działaniem ubocznym tych leków.
Również inne badania sugerują, że długotrwałe podawanie buspironu może być skuteczne samo w łagodzeniu objawów tego zaburzenia. Wyniki są obiecujące, chociaż potrzeba więcej badań, aby potwierdzić skuteczność tych aplikacji.
- Powiązany artykuł: "Duża depresja: objawy, przyczyny i leczenie"
3. Niedobór uwagi z nadaktywnością
Inną perspektywą wykorzystania buspironu jest nadpobudliwość psychoruchowa nadpobudliwości, lepiej znana pod skrótem "ADHD". Ta zmiana jest związana z neurotransmisją dopaminy , co może wyjaśniać dobre wstępne wyniki uzyskiwane w tej dziedzinie.
4. Dysfunkcje seksualne
Oprócz tego, że są przydatne w radzeniu sobie z problemami dysfunkcji pobudzającej i orgazmu związanymi ze stosowaniem leków przeciwdepresyjnych, badania sugerują, że buspiron może być skuteczny w przypadkach niedostatecznego pożądania seksualnego, a niekoniecznie tylko u osób o pochodzeniu farmakologicznym.
5. Pobudzenie i agresywność
W literaturze naukowej znajdują się odniesienia do stosowania buspironu w leczeniu zmian związanych z pobudzeniem psychofizjologicznym, drażliwością i agresją, szczególnie u dzieci i osób starszych z otępieniem .
6. Społeczne zaburzenie lękowe
Niektóre badania sugerują, że buspiron może być również przydatny w leczeniu fobii społecznej. Jednakże, tak jak w przypadku depresji, w tym przypadku leki z wyboru dla tego zaburzenia będą podawane jako lek koadiuwantowy do selektywnych inhibitorów wychwytu zwrotnego serotoniny lub SSRI.
Skutki uboczne i przeciwwskazania
Wśród najczęstszych skutków ubocznych buspiron podkreślają senność, odczucia zawrotów głowy, bóle głowy zmęczenie, nudności, bóle brzucha, tachykardia, drżenie, bezsenność, dezorientacja, drażliwość i parestezje (nieprawidłowe odczucia zmysłowe, takie jak odrętwienie, mrowienie lub pieczenie).
Objawy poprzedniego akapitu często znikają po kilku dniach od rozpoczęcia konsumpcji. Wskazane jest skonsultowanie się z lekarzem, gdy działania niepożądane są ciężkie, pozostają po kilku tygodniach leczenia lub obejmują Znane problemy sercowo-naczyniowe , trudności koordynacji ruchowej lub wybuchy gniewu, między innymi.
Nie zaleca się stosowania buspironu w połączeniu z lekami z klasy IMAO (inhibitory enzymu oksydazy monoaminowej) lub u osób z poważnymi problemami w wątrobie lub nerkach, takimi jak kwasica metaboliczna, częstsze w przypadkach cukrzycy.
