Camillo Golgi: biografia tego rewolucyjnego włoskiego cytologa
Włoski fizjolog Camillo Golgi (1843-1926) jest uznawany za jednego z ojców biologii komórki. W szczególności znany jest z rozwoju techniki, która zrewolucjonizowała współczesną naukę: technikę barwienia srebrem lub technikę Golgiego. Nie tylko to, ale istnieją różne tkanki komórkowe, które wciąż są nazywane po nim.
W tym artykule zobaczymy krótka biografia Camillo Golgi i przejrzymy niektóre z najważniejszych cech jego życia i jego spuścizny naukowej.
- Powiązany artykuł: "Santiago Ramón y Cajal: biografia tego pioniera neurologii"
Biografia Camillo Golgi: życie pioniera cytologii
Camillo Golgi urodził się 7 lipca 1843 r. W mieście Corteno, obecnej prowincji Brescia we Włoszech. W roku 1865 ukończył szkołę medyczną na uniwersytecie w Padwie i zaczął ją wykonywać w zakresie psychiatrycznym i kryminologicznym. Jednak jego zainteresowanie wkrótce ruszyło w kierunku histologii (dyscyplina, która bada strukturę, rozwój i funkcje tkanek narządów).
W szczególności podczas pracy w laboratorium patologii eksperymentalnej przez profesora histologii Giulio Bizzozero, Golgi był zainteresowany ważnym sposobem rozwoju eksperymentów i technik badawczych tej samej dyscypliny.
Następnie, pracując jako fizyk w rezydencji naukowej dla osób z zaburzeniami przewlekłymi (w laboratorium Hospital de Cronicidad III, w Abbiategrasso, Włochy), Golgi opracował metodę, która była decydująca dla postępu nauki w zakresie znajomości składu komórkowego.
Pracował również jako profesor na Uniwersytecie w Tori i Uniwersytet w Sienie, a wreszcie został profesorem histologii na Uniwersytecie w Pawii. W ramach tej samej uczelni został mianowany koordynatorem wydziału medycyny, a później rektorem.
Camillo Golgi jest uznawany za jednego z najważniejszych fizyków i biologów w rozwoju współczesnej nauki, szczególnie w neurologii z końca XIX i początku XX wieku.
- Może jesteś zainteresowany: "Historia psychologii: autorzy i główne teorie"
Metoda Golgiego i sieć neuronowa
W latach 1872-1875 Camillo Golgi pracował jako fizjolog w rezydencji osób z przewlekłymi zaburzeniami neuronalnymi we Włoszech. Golgi opracował metodę, która do dziś jest dokładnie określana jako "technika Golgiego" .
Jest to podstawowa procedura histologiczna, która bardzo szeroko polega na łączeniu różnych chemikaliów, a następnie osadzaniu ich na ścianach wewnątrzkomórkowych. Dokładniej chodzi o to wytwarzają reakcję chemiczną między dwuchromianem potasu i azotanem srebra , w wyniku czego powstaje związek chemiczny o nazwie chromian srebra, znany również jako chromian srebra, którego formuła to Ag2CrO4.
Pod względem wizualnym jest to zestaw czerwonych soli, bez koloru lub smaku, który ma różne reakcje na kontakt z różnymi elementami. Między innymi chromian srebra jest jednym ze związków, które pozwoliły nam opracować nowoczesny druk fotograficzny.
To, co odkrył Golgi, a następnie Ramón y Cajal, było takie, że było to możliwe barwić tkanki komórkowe za pomocą chromianu srebra W ten sposób części tworzące te tkanki mogą być wyraźnie widoczne dla ludzkich oczu.
W ten sposób po raz pierwszy można było wykonać i wydrukować zdjęcia naszych komórek. W szczególności, Golgi odkrył rodzaj komórki, która jest obecnie znana jako "komórka Golgiego", która ma różne rozszerzenia (dendryty), które służą do łączenia się z innymi komórkami.
Barwienie stosowane do neuronów
Po przejściu różnych procesów doskonalenia techniki, Golgi i Ramón y Cajal zastosowali technikę barwienia srebrem wizualizuj skład neuronów , W ten sposób odkryli, że neurony nie istniały w izolacji i nie były połączone ciągłością, ale bliskością, co oznacza, że ich połączenia następują bezpośrednio przez różne aksony, które przekazują każde ciało neuronowe z następnym.
Opisali to jako rodzaj siatki lub sieci neuronowej i jako pierwsi odczuli wyraźne wrażenia z tej sieci. Ponadto utrzymywali oni, że podstawową strukturą układu nerwowego są właśnie neurony, coś, co było rewolucyjne dla badań neuronaukowych tamtych czasów, i że jest istotną częścią rozwoju współczesnej neuronauki .
Uznanie i dziedzictwo naukowe
Technika srebrnego barwienia zastosowana do badania neuronów przyniosła Golgiemu i Ramonowi i Cajalowi Nagrodę Nobla w dziedzinie fizjologii w 1906 roku. Oprócz tej nagrody, w 1913 roku Golgi został członkiem Królewskiej Akademii Sztuki i Nauk. Nauki Niderlandów i jego emerytura był emerytowanym profesorem uniwersytetu w Pawii.
Z drugiej strony, jednym z najbardziej popularnych i reprezentatywnych dzieł dziedzictwa Golgiego jest notatka zatytułowana "W strukturze szarej materii mózgu", opublikowana przez włoskie czasopismo medyczne z 1873 roku. W kolejnych latach Golgi kontynuował publikowanie różnych artykułów z obrazami sieci komórkowych. Podobnie przypisuje mu się odkrycie zmysłowych ciał ścięgien , które są obecnie nazywane narządami "ścięgna skokowego".
Bibliografia:
- Brytyjska Encyklopedia. Camillo Golgi, włoski lekarz i cytolog. Źródło: 13 czerwca 2018. Dostępne pod adresem //www.britannica.com/biography/Camillo-Golgi
- Torres-Fernández, O. (2006). Technika impregnacji srebrem Golgiego. Obchody 100-lecia Nagrody Nobla w medycynie (1906) udostępnionej przez Camilo Golgi i Santiago Ramón y Cajal. Biomedical, 26: 498-508.
