Katapleksja: przyczyny, objawy, zapobieganie i leczenie
Jednym z najbardziej charakterystycznych objawów narkolepsji są epizody katapleksji, podczas których mięśnie nagle się rozluźniają i osłabiają , czasami powodując upadki i wypadki.
W tym artykule zbadamy przyczyny katapleksji i leczenia, które zapobiegają jej objawom, zarówno farmakologicznym, jak i psychologicznym.
Definicja katapleksji
Nazywamy "katapleksją" lub "katapleksją" Przejściowe epizody osłabienia mięśni, które występują u niektórych osób , Są uważane za wtargnięcie procesów, które regulują sen w stanie przebudzenia, chociaż podczas katapleksji osoba utrzymuje świadomość.
Zwykle objawy te występują w wyniku intensywnych emocji; Na przykład często występuje utrata napięcia mięśniowego, gdy osoba się śmieje, odczuwa strach lub płacze.
Epizody katapleksji występują niemal wyłącznie w kontekście narkolepsji , abyśmy mogli uznać je za kardynalny objaw tej choroby. Katapleksja bez narkolepsji jest bardzo nieczęsta.
- Powiązany artykuł: "Narkolepsja: rodzaje, przyczyny, objawy i leczenie"
Czym jest narkolepsja?
Narkolepsja to zaburzenie snu charakteryzujące się pojawieniem się elementów REM (szybki ruch gałek ocznych) podczas snu. Jego najbardziej charakterystycznym objawem są ataki snu mimo, że odpoczywali prawidłowo .
Oprócz dostępu do snu i katapleksji, innymi powszechnymi objawami narkolepsji są hipersomalencja w ciągu dnia, zaburzenia snu podczas fazy REM oraz pojawianie się halucynacji hipnagogicznych i paraliżu podczas snu.
Przypadki narkolepsji nie zawsze obejmują katapleksję , ale epizody te występują u 70% osób narkoleptycznych. W przypadku katapleksji prawie zawsze występuje niedobór hormonu hipokretyny, kolejnego z podstawowych objawów narkolepsji.
Objawy
Epizody katapleksji są krótkie; w większości przypadków trwają mniej niż dwie minuty , Zazwyczaj są wynikiem fizycznych wysiłków lub silnych emocji, szczególnie jeśli pojawiają się niespodziewanie.
Mięśniowe osłabienie jest zmienne, może być ograniczone do rozluźnienia kolan lub szczęk lub do wywołania przejściowego paraliżu całego ciała. Może to prowadzić do upadków lub wypadków, na przykład, jeśli dana osoba jedzie.
Nie należy mylić epizodów katapleksji z atakiem snu również charakterystycznym dla narkolepsji: podczas katapleksji osoba utrzymuje świadomość, chociaż w przypadku, gdy jest w wygodnej pozycji, może odczuwać senność, a nawet zasypiać w wyniku Relaksacja
Inne objawy, które występują regularnie podczas epizodów katapleksji, to trudności w wymowie i zaburzenia widzenia, szczególnie niewyraźne lub podwójne widzenie.
Przyczyny tych zmian
Uważa się, że główną przyczyną narkolepsji i katapleksji jest obecność niskich poziomów hormonu, oreksyny lub hipokretyny w płynie mózgowo-rdzeniowym. Oreksyna odgrywa podstawową rolę w utrzymaniu bezsenności i czujności; jego deficyt był związany z inwazją REM typową dla narkolepsji.
W szczególności uważa się, że epizody katapleksji są konsekwencją nagłego i uogólnionego hamowania neuronów ruchowych na poziomie rdzenia kręgowego, co powoduje utratę kontroli nad mięśniami.
Każda zmiana, która zmniejsza stężenie oreksyny, może powodować objawy narkoleptyczne, takie jak katapleksja. W ten sposób epizody te mogą wystąpić w wyniku urazów, wad rozwojowych i guzów mózgu .
Infekcje mózgu, wypadki naczyniowe lub choroby, takie jak stwardnienie rozsiane, mogą również powodować epizody katapleksji. Uszkodzenie podwzgórza, które wydziela hipokretynę, jest często związane z rozwojem tej zmiany.
W wielu przypadkach narkolepsja i katapleksja mają składnik genetyczny. W tym sensie wielu ekspertów uważa narkolepsję za zaburzenie autoimmunologiczne związane z tak zwanymi "ludzkimi antygenami leukocytów" (HLA).
Leczenie i zapobieganie
Katapleksja jest głównie leczony lekami , Leczeniem z wyboru jest hydroksymaślan sodu, bardzo bezpieczny lek, który jest również skuteczny w zwalczaniu senności w ciągu dnia. Gammahydroksymaślan ma podobne działanie.
Inne leki stosowane ogólnie w przypadkach katapleksji i narkolepsji środki pobudzające, takie jak modafinil i leki przeciwdepresyjne , szczególnie tricykliny i wenlafaksyny, selektywnego inhibitora wychwytu zwrotnego serotoniny i noradrenaliny.
Psychologia może również przyczynić się do leczenia katapleksji. W tym sensie interwencje koncentrują się na zapobieganie tym epizodom od identyfikacji objawów które je poprzedzają: nauczenie się rozpoznawania prodromu katapleksji jest przydatne, aby móc na nie zareagować, gdy zaczną produkować w przyszłości.
Aby zmniejszyć objawy narkolepsji, w tym katapleksję i senność, zaleca się zaplanować krótkie drzemki w ciągu dnia i zachować zdrowe nawyki snu.
