yes, therapy helps!
Jądro Caudate: cechy, funkcje i zaburzenia

Jądro Caudate: cechy, funkcje i zaburzenia

Październik 14, 2024

Kiedy myślimy o mózgu, zwykle wyobrażamy sobie warstwę powierzchowną i zewnętrzną, kora mózgowa. Jednak poniżej tego możemy znaleźć wiele struktur o fundamentalnym znaczeniu dla przetrwania człowieka, wszystkie uczestniczące w różnych typach funkcji, takich jak integracja informacji.

Jedną z tych podkorowych struktur jest jądro ogoniaste, którego charakterystykę zobaczymy dalej .

  • Powiązany artykuł: "Części ludzkiego mózgu (i funkcje)"

Co to jest jądro ogoniaste?

Jądro ogoniaste jest strukturą podkorową, to znaczy znajduje się wewnątrz mózgu, które część zwojów podstawy , Wraz z skorupą i jądrem półleżącym tworzy ciało znane jako ciało prążkowane, element bardzo ściśle powiązany z kontrolą ruchu.


Umiejscowiony powyżej wzgórza i poniżej kory oczodołowo-czołowej, aby następnie zginać w kierunku płata potylicznego, jądro ogoniaste łączy się z resztą zwojów podstawy, a także z kory czołowej i układu limbicznego. Mamy dwie jednostki tego jądra, z których każda znajduje się w półkuli mózgowej. Na poziomie neuroprzekaźników jądro jądra ogoniastego zależy głównie od dopaminy i GABA.

Jądro ogoniaste zwykle dzieli się na trzy części , głowa, ciało i ogon. Podczas gdy pierwsza jest jedną z najgrubszych części i ma większy kontakt z kory czołowej, ogon jest połączony z układem limbicznym. Głowa i ciało są w bliskim kontakcie z bocznymi komorami.


  • Możesz być zainteresowany: "Zwoje podstawne: anatomia i funkcje"

Główne funkcje jądra ogoniastego

Jądro ogoniaste i zespół zwojów podstawy mają duże znaczenie w układzie nerwowym człowieka, uczestnicząc w podstawowych funkcjach, aby zapewnić zarówno prawidłowe przystosowanie się do środowiska, jak i samo przetrwanie, umożliwiając regulację zachowań poprzez takie aspekty jak pamięć i motywacja Ponadto zostały one również w dużym stopniu powiązane realizacja i koordynacja ruchów .

Poniżej znajdziesz niektóre funkcje, które zostały przypisane jądrom ogoniastym.

Kontrola ruchu

Wraz z resztą zwojów podstawnych tradycyjnie uważano, że jądro ogoniaste ma wysoki udział w kontrola i koordynacja motoryczna , Utrzymanie pozycji członków ciała i precyzja delikatnego ruchu są niektórymi aspektami, w których bierze udział ogoniasty. Można to dostrzec w konsekwencji jego dysfunkcji, w zaburzeniach takich jak choroba Parkinsona i choroba Huntingtona.


Pamięć i uczenie się

Uczenie się i pamięć to elementy, w których stwierdzono, że jądro ogoniaste ma również ważną rolę. Na przykład Uczenie się proceduralne zależy od tego obszaru mózgu , W szczególności jądro ogoniaste umożliwia organizmowi uzyskanie informacji zwrotnej ze świata zewnętrznego na temat tego, co się dzieje i co się dzieje. Uczestniczy również w rozumieniu bodźców słuchowych, takich jak bodźce językowe.

Wrażenie alarmu

Kolejną z głównych funkcji tego regionu mózgu jest postrzeganie uczucia alarmu , dzięki czemu możemy stwierdzić, że coś nie działa poprawnie i odpowiednio reagować.

Motywacja

Jądro ogoniaste ma ogromne znaczenie pod względem motywacji człowieka. To jest struktura, która łączy system limbiczny z korą czołową , aby informacja poznawcza została przekształcona i powiązana z emocjonalnym znaczeniem. Jego zniszczenie może spowodować pojawienie się ekstremalnego zespołu abulia i PAP.

Zaburzenia i zmiany, w których uczestniczy

Jądro ogoniaste i ogólnie jądra podstawne jako całość, ze względu na liczne połączenia z innymi obszarami mózgu, takimi jak kora orbitalno-czołowa lub układ limbiczny, są strukturami o dużym znaczeniu dla prawidłowego funkcjonowania układu nerwowego i dla naszej adaptacji do środowiska. ,

Obecność zmian może generować lub uczestniczyć w genezie lub utrzymaniu różnych typów zaburzeń. Niektóre zaburzenia, w których uczestniczy jądro ogoniaste Są następujące.

1. Zaburzenia obsesyjno-kompulsywne i inne zaburzenia obsesyjne

Jak już wspomnieliśmy, jądro ogoniaste ma istotny udział w mechanizmie reakcji na określoną sytuację, a także w odczuwaniu alarmu. W spisie treści wspomniany mechanizm stanowi nadmierną aktywację , stwierdzając, że pacjenci z tym zaburzeniem zwykle mają wysoką aktywację nerwową w jądrze ogoniastym.

Oprócz samego OCD, w innych zaburzeniach o podobnym charakterze, takich jak zaburzenie akumulacji, zaburzenie skurczowe lub trichotillomanię, ten wysoki poziom aktywności można również znaleźć.

2. Attention Hyperactivity Disorder

ADHD to kolejne zaburzenie, w którym jądro ogoniaste ma pewien poziom zaangażowania. W szczególności w tym przypadku aktywacja jest poniżej zwykłej, z jaką zmniejsza się zdolność pamiętania, przekazywania informacji i motywacji .

  • Powiązany artykuł: "Nadpobudliwość psychoruchowa z deficytem uwagi (ADHD), również u dorosłych"

3. Korea Huntingtona

W Korei Huntingtona jądro ogoniaste jest jednym z pierwszych obszarów, w których obserwuje się śmierć neuronów, a na dłuższą metę kończy się generowaniem progresywna utrata funkcji wykonawczych i pamięciowych oraz realizacja niekontrolowanych ruchów w formie skrętów i zwojów części ciała podobnych do tańca.

4. Parkinson

Parkinson to inna choroba związana z jądrem ogoniastym. W szczególności objawy parkinsonizmu są spowodowane przez degradacja i śmierć neuronów, które tworzą szlak nigrostriatalny .

5. Syndrom utraty psychicznej samouaktywacji

Uszkodzenie jądra ogoniastego powoduje utratę motywacji i utrudnia połączenie emocji i poznania. Właśnie dlatego generuje jego zniszczenie głębokie poczucie obojętności Cokolwiek się stanie, nawet jeśli grozi to przeżyciu.

6. Niedotlenienie

Chociaż na ogół nie uważa się go za zaburzenie, obecność hipermnezji u niektórych osób powiązano, między innymi, z jądrem ogoniastym jądrem ogoniastym. W szczególności zaobserwowano, że ludzie o ponadprzeciętnych zdolnościach pamięciowych Mają większe jądro ogoniaste niż większość ludzi.

Bibliografia:

  • Carlson, N.R. (2014). Fizjologia zachowania (wydanie 11). Madryt: Pearson Education.
  • Kandel, E.R .; Schwartz, J.H. & Jessell, T.M. (2001). Zasady neuronauki. Czwarta edycja. McGraw-Hill Interamericana. Madryt
  • Melnick, M.E. (2013). Podstawowe zaburzenia zwojowe. W: Umphred DA, Burton GU, Lazaro RT, Roller ML, wyd. Terapia neurologiczna Umphreda. 6 ed. Filadelfia, PA: Elsevier Mosby; rozdz. 20
  • Packard, M.G. & Knowlton, B.J. (2002). Nauka i funkcje pamięci zwojów podstawy. Annu Rev Neurosci 25: 563-59.

НЕСКУЧНОЕ ЗДОРОВЬЕ # 7 / MEDICAL NEWS # 7 (Październik 2024).


Podobne Artykuły