Zespół Charcot-Wilbrand: objawy i przyczyny
Sny, manifestacje mentalne, które zdarzają się podczas snu i które, chociaż wykazano, że są one związane z przerabianiem informacji o pamięci i emocjach, wciąż są liczne zagadki i tajemnice.
Lepiej czy gorzej, marzenia odgrywają istotną rolę w naszym zdrowiu psychicznym. Co by się stało, gdybyśmy przestali śnić? Podobne zjawisko występuje w przypadku zespołu Charcota-Wilbranda , które omówimy w tym artykule.
- Może jesteś zainteresowany: "10 ciekawostek o snach ujawnionych przez naukę"
Co to jest zespół Charcota-Wilbranda?
Zespół Charcota-Wilbranda jest dziwnym stanem neurologicznym, na który cierpi osoba doznaje uczucia, że stracił zdolność do snu , Jednak tak naprawdę dzieje się tak, że pacjent cierpi na agnozję wzrokową, której towarzyszy utrata umiejętności pamiętania umysłowego lub odzyskiwania obrazów w umyśle; ponieważ, zgodnie z badaniami, procesy snu REM pozostają nienaruszone.
W czasie, gdy śpimy, aktywność naszego mózgu przechodzi przez pięć różnych faz. Ostatnia, znana jako faza snu REM (tłumaczona jako ruch szybkich oczu) charakteryzuje się intensywną aktywnością mózgu. Dzięki tej aktywności możemy śnić, a nasz mózg jest w stanie uchwycić informacje z naszego otoczenia, nawet jeśli śpimy.
Chociaż na pierwszy rzut oka może się wydawać, że zespół Charcot-Wilbrand jest spowodowany jakimś typem nieprawidłowości w czynności mózgu tej fazy, prawdą jest, że badania wskazują na to, że w rzeczywistości, zmiana w płatku potylicznym Może to być główna geneza tego zaburzenia lub zaburzenia snu.
Nazwa nadana temu stanowi wynika z badań przypadku przeprowadzonych przez neurologa Jean-Martina Charcota i badacza okulisty Hermanna Wilbranda. Chociaż pracowali osobno, każdy z nich wniósł istotny wkład w badanie tego zespołu.
Jeśli chodzi o dochodzenia Charcota, przyczynili się do ustalenia, że główna manifestacja tego zespołu jest konkretna brak zdolności pamiętania obrazów powstałych w snach. Co oznacza odkrycie, że dana osoba może śnić, ale nie jest w stanie zapamiętać. Jeśli chodzi o wkład Wilbranda, obraca się on wokół odkrycia obecności agnosias jako możliwych warunków bocznych.
Zespół Charcota-Wilbranda jest uważany za rzadką chorobę, ponieważ ma bardzo małą częstość występowania w populacji. Mimo, że implikuje to brak badań nad nim, uznano go za stan związany z ogniskowym uszkodzeniem mózgu.
Jego możliwe negatywne skutki
Pomimo faktu, że pacjenci z tym zespołem nie cierpią z powodu poważnego obrazu klinicznego lub szkodliwych skutków wynikających z obrazu klinicznego, hipotezę, że sny sprzyjają względnie ważnym funkcjom dla zdrowia psychicznego osoby. Wśród tych korzyści jest zdolność, do której mają sny sprzyjają procesom uczenia się .
W ten sam sposób postuluje się, że całkowita utrata możliwości snu, lub w tym przypadku pamiętania śniącego, może być związana z rozwojem stanów obsesyjnych, a nawet z cierpieniem określonych rodzajów halucynacji. Wreszcie, niektóre teorie mówią, że sny pomagają w rozwoju i zachowaniu emocjonalnym, a także w wyrażaniu emocji w snach może poprawić lub pomóc w wyrażaniu emocji w rzeczywistości .
Jakie objawy występują?
Istnieją dwie różne klasyfikacje, które zbierają objawy zespołu Charcot-Wilbrand , Pierwszy oparty jest na badaniach przeprowadzonych przez badaczy opisanego powyżej zespołu. Podczas gdy druga klasyfikacja, o wiele bardziej aktualna, jest oparta na rodzaju urazu, który ją powoduje oraz w analizie snu REM u pacjentów.
1. Tradycyjna klasyfikacja
W wyniku pierwszych badań symptomatologia zespołu Charcota-Wilbranda została zredukowana do następujących objawów:
- Problemy wizualnej reminiscencji.
- Prosopagnosia
- Topograficzna agnozja.
2. Nowoczesna klasyfikacja
Jednak najnowsze badania opisują obraz kliniczny tego zespołu w zależności od rodzaju urazu i oceny snu REM u pacjentów. Te studia przypadków zostały wykonane przez wykonanie testów, takich jak polisomnografia , który bada wiele parametrów snu, wraz z określeniem wzorców w etapach snu.
Podsumowując, nowy deficyt objawów zespołu Charcota-Wilbranda jest określony jako związek pomiędzy utratą zdolności wywoływania obrazów lub wspomnień wzrokowych, które tłumaczone są lub manifestowane jako utrata marzeń.
Jakie są przyczyny?
U pacjentów, u których w czasie snu doszło do utraty obrazów wzrokowych, zidentyfikowano serię zmian chorobowych spowodowanych ostrym początkiem zakrzepicy, krwotoków, urazów lub zatrucia tlenkiem węgla, dlatego też ustalono możliwe przyczyny zespołu Charcota. Wilbrand.
Ponadto, inne stany lub stany, które mają bardziej stopniowy rozwój, takie jak pojawienie się mas nowotworowych w tkance mózgowej lub nienormalny rozwój embrionalny ciała modzelowatego Są również powiązani z tym zespołem. Ponadto przypadki Charcota-Williamsa stwierdzono również u niektórych pacjentów z chorobą Alzheimera i zespołem Turnera.
Jeśli chodzi o lokalizację uszkodzeń mózgu, uszkodzenia występują częściej w bocznych częściach potyliczno-skroniowych lub mezjalnych (środkowych) mózgu i prawie zawsze dwustronnie. Jednak w tej chwili nie można było znaleźć dokładniejszej ani dokładniejszej lokalizacji.
Leczenie i rokowanie
Ze względu na charakter tego schorzenia nadal nie ma swoistego lub skutecznego leczenia zespołu Charcota-Wilbranda. Jednak zdarzały się przypadki, w których następuje stopniowa odbudowa zdolności do pamiętania snów.
Chociaż dokładna przyczyna wyleczenia nie została jeszcze ustalona, będzie zależeć od ciężkości uszkodzenia mózgu, a także od głównej przyczyny choroby. W zależności od tych czynników pacjent może odczuwać całkowitą, częściową lub żadną remisję objawów.
