Wykorzystywanie dzieci: fizyczne i psychologiczne konsekwencje w maltretowanych dzieciach

Seria ostatnich badań ujawnia, że ​​zmiany neurobiologiczne w wyniku krzywdzenia dzieci, nie tylko zwiększyć możliwość cierpienia zaburzeń psychicznych w wieku dorosłym, ale także zwiększyć szanse na cierpienie przyszłych zaburzeń organicznych , a także zmiany zachowań.

Wykorzystywanie dzieci

Przemoc wobec dzieci, przemoc w rodzinie i porzucenie w dzieciństwie są możliwymi traumatycznymi wydarzeniami dla każdego dziecka znacznie częściej niż myślisz a , Według Centrum zdrowia psychicznego dziecka w University College of LondonKażdego roku od 4 do 16 procent dzieci w zachodnich uprzemysłowionych krajach cierpi z powodu przemocy fizycznej, a 1 na 10 cierpi z powodu nadmiernego obciążenia psychicznego lub przeciążenia.

W odniesieniu do wykorzystywania seksualnego w dzieciństwie, między 5 i 10 procent dziewcząt i 5 procent chłopców kiedykolwiek cierpiało przez całe dzieciństwo.

Niekorzystne doświadczenia w dzieciństwie

Podzieliłem następujące badanie na różne fazy, ponieważ pomimo tego, że rozpoczęło się w latach 1995-1997, analiza danych została przedłużona na kilka lat, uzyskując dużą liczbę wyników.

Faza 1 - Start

Badanie jest zwykle skracane jako ACE (w akronimie po angielsku).

Dochodzenie rozpoczęło się w 1995 r. W San Diego, z udziałem 17 000 osób s które zostały przesłane do badania lekarskie na bieżąco , Powinni także szczegółowo opisać, jakie traumatyczne doświadczenia doświadczyli w dzieciństwie (przemoc, wykorzystywanie, zaniechanie) iw jakim stopniu.

Faza 2 - Pierwsze wyniki

W 1998 r. Badacz Vincent Felitti , który należał do działu medycyny zapobiegawczej grupy medycznej Kaiser Permanente, doszedł do następujących wniosków, analizując dane uzyskane przez badanie ACE wraz ze swoim zespołem.

Według jednego ankieta używana W trakcie badań, osoby, które odpowiedziały twierdząco na więcej niż trzy pytania dotyczące molestowania i zaniedbywania dzieci w dzieciństwie, musiały 12 razy więcej możliwości cierpieć alkoholizm, narkomania lub rozwijać depresję w porównaniu do osób, które nie doświadczyły tych zdarzeń (i dlatego odpowiedziały negatywnie na ankietę).

Inne uderzające wyniki to wzrost: cierpią z powodu palenia i otyłości ; uprawiaj mniej sportów i uprawiaj sporadyczny seks.

Faza 3 - Analiza zmiennych

Po poprzednich wynikach, w ciągu roku 2003 naukowcy postanowili sprawdzić wyniki dotyczące zwiększenia wyglądu choroby sercowo-naczyniowe tętnic wieńcowych (w następstwie nadużycia i zaniechania) w następujący sposób.

Przeanalizowano, w jaki sposób ten typ choroby nasilił się na trzy różne sposoby:

• Biorąc pod uwagę wszystkie zmienne, prawdopodobieństwo wystąpienia chorób sercowo-naczyniowych jest 3,6 razy większe niż w populacji, która nie ma urazów u dzieci. Te zmienne obejmują cechy indywidualne (płeć, wiek, aktywność fizyczna i nawyki żywieniowe), problemy psychologiczne (depresja i frustracja) i, oczywiście, jeśli cierpiały pewna trauma w dzieciństwie .

• Biorąc pod uwagę grupy zmiennych problemów psychologicznych i urazów u dzieci, możliwość ta wzrosła 3,1 raza.

• Biorąc tylko zmienne dotyczące urazów u dzieci, możliwość ta była 2,6 raza większa.

To znaczy, co zwiększa się najbardziej możliwość wystąpienia problemów wieńcowych sercowo-naczyniowych s nie są seksem, ani nie cierpią na depresję, ani nawyki żywieniowe, ani aktywność fizyczną, ani żadną z tych zmiennych, ale traumy w dzieciństwie.

Faza 4 - Najnowsze wyniki

Wreszcie w 2004 r. Inne późniejsze oceny tych samych wyników ujawniły, że osoby, które doświadczyły tego nadużycia w dzieciństwie i młodości, były częściej prezentowane choroba wieńcowa , a dokładniej: im poważniejsze były traumy z dzieciństwa, tym większe były możliwości cierpienia z powodu chorób sercowo-naczyniowych, patologii płuc, raka, chorób wątroby (chorób związanych z krwią) i zaburzeń autoimmunologicznych.

Krótkie biologiczne wyjaśnienie skutków wykorzystywania dzieci

The urazy dziecięce Zmieniają biologiczne mechanizmy organizmu. Hormony stresu i niektóre neuroprzekaźniki wpływają na pozostawienie długotrwałych śladów w mózgu dziecka.

Zmiany te są szczególnie widoczne w komunikacji między podwzgórze, przysadka mózgowa i kora nadnerczy .

• Podczas stresującej sytuacji podwzgórze wydziela hormon zwany kortykotropina (CRH), który stymuluje przysadkę.

• Przysadka następnie wypuszcza do krwioobiegu inny hormon zwany adrenokortykotropa (ACTH).

• Wreszcie, kora nadnercza (znajduje się nad nerkami) otrzymuje ACTH, a to reaguje na uwalnianie cortiso l (hormon stresu).

Przemoc emocjonalna, porzucenie i stwardnienie rozsiane

Badanie przeprowadzone w Klinika uniwersytecka Eppendorf w Hamburgu, kierowany przez badacza Carsten Spitzer uzyskał następujące zaskakujące wyniki.

Wybrał w sumie 234 pacjentów z stwardnienie rozsiane i 885 zdrowych ludzi , Wszyscy musieli zgłaszać swoje doświadczenia w dzieciństwie. Uzyskano to, że zarówno emocjonalne nadużycie, jak i porzucenie były dwa razy częściej u osób ze stwardnieniem rozsianym , w porównaniu do zdrowej grupy.

Kwartet moralny, syndrom metaboliczny i traumy dziecięce

Ten zespół składa się z czterech czynników:

1. Tłuszcz brzuszny
2. Zmiany w metabolizmie glukozy
3. Zmiany lipidów we krwi
4. Wysokie ciśnienie krwi

Jednym z kluczy do tego syndromu jest pojawienie się jednego z tych czynników, wzmocnić wygląd pozostałych .

Cóż, różne prace potwierdziły, że te 4 składniki należą do zespołu metabolicznego może pojawić się w wyniku traumatycznych przeżyć w dzieciństwie , z których najbardziej oskarżony jest ten z otyłość brzuszna .

Ten ostatni został potwierdzony przez badanie o nazwie NESDA (dla jego akronimu w języku angielskim) i przeprowadzone w 2012 roku, w Holandii na temat depresji i lęku. W tym znaleźli związek między Wykorzystywanie seksualne w dzieciństwie i nadmiar tłuszczu w jamie brzusznej.

Wykorzystywanie dzieci i psychoza w wieku dorosłym

Przede wszystkim Zdefiniujmy to, co jest nadużyciem , Według Światowa Organizacja Zdrowia:

"Maltretowanie dzieci jest zdefiniowane jako wykorzystywanie i zaniedbanie dzieci poniżej 18 roku życia i obejmuje wszystkie rodzaje przemocy fizycznej lub psychicznej, wykorzystywania seksualnego, zaniedbania, zaniedbania i komercyjnego lub innego wykorzystania, które powodują lub mogą powodować szkodzić zdrowiu, rozwojowi lub godności dziecka lub zagrażać jego przetrwaniu, w kontekście relacji odpowiedzialności, zaufania lub władzy. Narażenie na przemoc w związku z randkami jest również czasami zaliczane do form krzywdzenia dzieci. "

Biorąc pod uwagę neurologiczną niedojrzałość mózgu w pierwszych latach życia, dobrze wiadomo, że jest on bardziej wrażliwy na zdarzenia i doświadczenia. Ta wrażliwość daje przewagę uczenia się z dużą szybkością, ale może również pociągać za sobą wielkie niebezpieczeństwa:

Dzieciństwo i objawy psychotyczne

Według badań przeprowadzonych przez Uniwersytet w Barcelonie, przeanalizował związek między maltretowanie dzieci i rozwój objawów psychotycznych , Pierwszą rzeczą, jaką odkryli, było to, że mimo że miałemdla osób, które pomimo tego, że doświadczyły krzywdzenia dzieci, były w stanie pokonać i prowadzić zdrowe życie psychiczne .

Następnie wyniki wskazują, że takie indywidualne różnice występują w genie czynnika neurotropowego (białka odpowiedzialne za przeżycie neuronów) pochodzącego z mózgu znanego jako BDNF. Wygląda na to, że ten gen Promuje wzrost, różnicowanie neuronów i ich przetrwanie w okresach stresu .

W tym studium opublikowano w czasopiśmie The British Journal of Psychiatrywyjaśniono, w jaki sposób narażenie na poważne wykorzystywanie dzieci (seksualne, fizyczne i / lub emocjonalne) wiąże się z większym prawdopodobieństwem wystąpienia objawów psychotycznych w dorosłym życiu. Ponadto, tam, gdzie wchodzi gen BDNF, osobnicy, którzy prezentują określone allele tego genu, byli bardziej podatni na tego rodzaju nadużycia, w porównaniu do tych z inną zmienną (ta pierwsza miała allel o nazwie Met i sekundy Val).

Jeśli nie rozumiesz tego bardzo dobrze, pomyśl, że dla krwi są 3 allele: A, B i O, oraz z połączenia tych różnych grup krwi.

Czynniki genetyczne

Istnieje wiele genów, które zwiększają szanse cierpienia długotrwałych problemów organicznych, jeśli przeżyły traumatyczne doświadczenia.

Według niektórych badań, jednym z tych genów wydaje się być gen FKBP5 , Gen ten koduje białko (wraz z innymi) wpływa na wrażliwość tkanek i narządów, które reagują na kortyzol (potocznie zwany "hormonem stresu").

Biorąc pod uwagę wyniki, stwierdzono, że niektóre warianty FKBP5 zwiększyć ryzyko lub depresja (pomnożenie przez 8 dla jednego z tych wariantów) oraz zaburzenia pourazowe dla osób, które doznały przemocy w dzieciństwie.

Ponadto sugerują to te same dane niektóre warianty tego samego genu również odnoszą się do zaburzeń organicznych , Ale to pozostaje w oczekiwaniu na potwierdzenie.

To, co naprawdę uderza w tego rodzaju geny, to znaczenie, jakie mogą mieć dla pojawiania się różnych zaburzeń, ale tylko wtedy, gdy wyzwalacz środowiskowy , które w tym przypadku stanowią nadużycia w dzieciństwie. Innymi słowy, jeśli dana osoba nie doświadczyła traumatycznych i stresujących wydarzeń w dzieciństwie posiadanie tych genów nie zwiększy szans na cierpienie z powodu tych zaburzeń.

Przemoc wobec dzieci i jej wpływ na modyfikacje epigenetyczne

Jest to znane jako modyfikacje epigenetyczne :

Modyfikacje te są dodatkami, które przylegają do DNA, wpływając na częstotliwość odczytywania określonego genu. Mam na myśli, chociaż kod genetyczny tej osoby się nie zmienia, jej funkcjonowanie działa.

Polecam to mały dokument o stosunkowo nowej dziedzinie epigenetyka .

Bibliografia:

• Ciężar i konsekwencje maltretowania dzieci w krajach o wysokim dochodzie. R. Gilbert i in. w The Lancet, tom. 373, pgs. 68-71, 2009.
• Moderacja depresji dorosłych z powodu polimorfizmu w genie FKB5 i fizycznego znęcania się nad dziećmi w populacji ogólnej ". K. Appel i in. w Neuropsychopharmacology, tom. 36, pgs. 1982-1991, 2011.
• Nadużywanie dzieciństwa i polimorfizm BDNF-Val66Met: Dowody na interakcję gen-środowisko rozwoju dorosłych doświadczeń podobnych do psychozy, S. Alemany i in. w The British Journal of Psychiatry, tom. 199, nr 1, str. 38-42, 2011

„Trauma dziecięca a rozwój mózgu” - prof. dr hab. Jerzy Vetulani (Kwiecień 2024).