Chip economy: w jaki sposób motywuje zmiany?
Zdobywaj nawyki, eliminuj pewne zachowania lub generuj zmiany w sposobie działania ... Czasami modyfikowanie własnego zachowania lub zachowania innych osób może być skomplikowane , zwłaszcza u chłopców i dziewcząt.
Na szczęście psychologia i inne dyscypliny pracowały z różnych technicznych prądów teoretycznych, które pozwalają ludziom wprowadzać zmiany w sposobie ich zachowania. Jedną z technik stosowanych w tym celu jest oszczędność żetonów .
- Powiązany artykuł: "8 powodów, dla których nie należy stosować kar cielesnych wobec dzieci"
Chip economy: metoda modyfikacji zachowania
Ekonomia tokenów jest jedną z technik modyfikacji zachowania, która ma na celu wywołanie zmiany w zachowaniu podmiotu, który ma być leczony, lub w celu wdrożenia lub zlikwidowania określonych zachowań. Tego typu techniki opierają się na przekonaniu, że zachowanie można modyfikować poprzez uczenie się nowych działań, oraz Są szeroko stosowane do edukacji lub interweniowania w zaburzeniach .
Technika ekonomii chipów opiera się na koncepcji wzmocnienia stosowanej do operantycznego warunkowania B. F. Skinnera. Ta teoria wskazuje, że akt wydawania zachowania, czy nie zależy od konsekwencji tego działania, które są postrzegane , Jeśli są one pozytywne, mamy tendencję do powtarzania zachowania w oczekiwaniu na wzmocnienie, a jeśli są ujemne, zmniejszymy częstotliwość lub wyeliminujemy zachowanie naszego repertuaru.
- Może jesteś zainteresowany: "Teoria B. F. Skinnera i behawioryzmu"
Jak się go używa?
Procedura stosowana w tej technice opiera się na wymianie. Emisja zachowania obiektywnego zostanie nagrodzony uogólnionym wzmacniaczem w postaci żetonów , które później mogą być wymieniane przez wzmacniacze pożądane dla podmiotu. Wydajność zachowania jest kontrolowana przez jakiś typ systemu rejestracji. Same chipsy są neutralnym bodźcem, bez wartości dla badanego, dopóki nie poznają swojego związku z uzyskiwaniem wzmacniaczy.
Należy pamiętać, że technika ta jest bardzo przydatna do modyfikowania zachowań już obecnych w repertuarze podmiotu, wprowadzania nowych zachowań lub zanikanie zachowań poprzez nagrodę za niezgodne działania lub wycofując wcześniej przesłane pliki.
Jednak oszczędność żetonów jest użyteczna tylko wtedy, gdy chcemy wprowadzić zmiany w kilku konkretnych zachowaniach, lub w przeciwnym razie zmiany wprowadzane są bardzo stopniowo i z wyprzedzeniem negocjować z dzieckiem lub dziewczyną postęp, który należy poczynić. wykonywanie.
Fazy procedury
Ekonomia układów to technika łatwa do zastosowania, ale to Wymaga to wykonania serii etapów być stosowane prawidłowo. W szczególności możemy znaleźć trzy zróżnicowane fazy, chociaż czasami są one uważane za redukowalne do fazy wdrożenia programu, a inne do jego zaniku.
1. Faza ustanowienia programu
Pierwszym krokiem, aby móc zastosować tę technikę, jest wyjaśnienie i ustalenie wraz z osobą, aby potraktować procedurę, która ma być przeprowadzona.
Aby ta technika była skuteczna podmiot musi być w stanie zrozumieć koncepcję zapisu i co jest , Karty, które mają być użyte, są pokazane, a dana osoba może zrozumieć, że te elementy będą używane jako wymienne obiekty przez pewne wzmacniacze.
W ten sposób zwracamy kartę czegoś pożądanego z osobna i budzimy pragnienie, by ją uzyskać. Jeśli to konieczne, można to zilustrować, podając pojedyncze pliki, aby można je było wymienić na element, który może być skuteczny jako wzmacniacz, pokazując podstawowe funkcjonowanie i znaczenie tych wymiennych symboli. Ta procedura może być traktowana jako podfaza, próbkująca kartę jako wzmacniacz.
Następnie podmiot jest wskazany, że uzyska określoną ilość kart za każdym razem, gdy wykonuje swoje zachowanie, lub jeśli przez pewien okres czasu dokonał lub uniknął określonego zachowania.
Jest również określony, jeśli istnieje jakiś rodzaj kosztów, aby zrobić coś odwrotnego niż zamierzony. Ponadto, wzmacniacze są uzgodnione, aby uzyskać z żetonami i wartość każdego z nich jest ustalona, warunkując ich uzyskanie do realizacji lub niewykonania pewnych zachowań.
Wreszcie, ustalono i opracowano system, za pomocą którego można rejestrować działania danej osoby w czasie.
2. Uruchomienie programu
Po ustaleniu, co zostanie zrobione, nadszedł czas, aby wprowadzić go w życie. Wydajność dziecka, dziewczynki, ucznia lub pacjenta jest monitorowana , przyznawanie żetonów (lub usuwanie ich w przypadku zabronionego zachowania, w zależności od tego, czy zastosowano koszt odpowiedzi), gdy zachowanie jest rejestrowane.
Zaleca się, aby przynajmniej na początku każde wydane zachowanie było natychmiast nagradzane, tak aby działanie systemu było stałe, chociaż z czasem nagrody zostaną odroczone. Zaleca się również, aby dostępne były tylko niektóre z możliwych wzmocnień, tak aby pragnienie tych, którzy jeszcze nie są dostępni, pozwoliło zachować zachowanie w czasie.
3. Faza końcowa
W ostatniej fazie, która zamknie program, zamierza przystąpić do "demontażu" systemu ekonomii chipów aż do jej zakończenia.
Ponieważ przedmiot zwiększa opanowanie i praktykę w zachowaniu obiektywnym, stopniowo zacznie zwiększać liczbę żetonów potrzebnych do uzyskania wzmacniaczy, jednocześnie zmniejszając liczbę żetonów uzyskanych za każde wykonane zachowanie, utwardzając się wymagania dotyczące uzyskania kart i / lub zwiększenia okresu, który ma zostać dostarczony.
Z biegiem czasu program przestaje obowiązywać, a podmiot już ustalił zachowanie. Jednak zmiany muszą być przekazywane osobie , aby nie było odrzucenia i reakcji w celu wyeliminowania pożądanego zachowania lub ponownego wystąpienia, które miało zostać zmniejszone.
Obszary zastosowania
Technika ekonomiki układów Może być stosowany zarówno indywidualnie, jak i zbiorczo , ale zawsze będzie konieczne dostosowanie i uzgodnienie zachowań, które należy przeprowadzić, a także wzmacniaczy, które można osiągnąć w zależności od potrzeb osób lub grupy. Może służyć do wyrównania i standaryzacji danego środowiska, umożliwiając jego reorganizację.
Ekonomia układu scalonego ma dużą liczbę zakresów zastosowań. Początkowo wykorzystywano go do motywowania pacjentów z zaburzeniami psychicznymi działającymi w sposób bardziej kompetentny i adaptacyjny. W warunkach klinicznych można go używać do nauczania pacjentów z zaburzeniami w celu zwalczania ich objawów poprzez zmianę zachowań.
Może również służyć w dziedzinie edukacji, gdzie w rzeczywistości jest często używany, zwłaszcza w szkołach podstawowych lub bezpośrednio w domach jako narzędzie do wychowania synów i córek. Używana w szkołach, pozwala im dążyć do działania w taki sposób, aby uzyskać wzmocnienie, pomagając poprawić zachowanie , Ale nie tylko stosuje się go w szkole lub w klinice, ale może być również użyty na określonym poziomie do zmiany nawyków.
Bibliografia:
- Almond, M.T. (2012). Psychoterapie Instrukcja przygotowania CEDE PIR, 06. CEDE: Madryt.
- Jurado López, R.L (2009). Techniki ograniczania i / lub przywracania zachowań. Innowacje i doświadczenia edukacyjne.
- Oblitas, L.A. (2004). "Jak osiągnąć sukces w psychoterapii?" 22 najważniejsze podejścia we współczesnej i nowatorskiej praktyce psychoterapeutycznej. Wydawcy PSICOM. Bogotá D.C. Kolumbia P. 146.
