Christine Ladd-Franklin: biografia tego eksperymentalnego psychologa
Christine Ladd-Franklin (1847-1930) była matematykiem, psychologiem i feministką, która walczyła o wyeliminowanie barier, które uniemożliwiały kobietom dostęp do uniwersytetów w pierwszej połowie XX wieku. Między innymi pracował jako nauczyciel w logice i matematyce, a później opracował teorię widzenia kolorów, która znacząco wpłynęła na współczesną psychologię.
Dalej zobaczymy biografię Christine Ladd-Franklin , psycholog, który nie tylko rozwinął ważną wiedzę naukową, ale także walczył o zagwarantowanie dostępu i udziału kobiet na uniwersytetach.
- Powiązany artykuł: "Historia psychologii: autorzy i główne teorie"
Christine Ladd-Franklin: biografia tego amerykańskiego psychologa
Christine Ladd-Franklin urodziła się 1 grudnia 1847 roku w Connecticut w Stanach Zjednoczonych. Była najstarszym z dwóch braci, dziećmi Eliphalet i Augusty Ladd. ** Jej matka była aktywistką prawa wyborczego **, która zmarła, gdy Christine była młoda, z którą Ladd-Franklin przeprowadziła się z ciotką i babcią ze strony ojca do New Hampshire.
W 1866 rozpoczął naukę w Vassar College (szkoła dla kobiet). Jednak wkrótce musiał opuścić studia ze względu na sytuację gospodarczą. Odebrał je dwa lata później dzięki własnym oszczędnościom i po otrzymaniu rodzinnego wsparcia finansowego.
Od początku Christine Ladd-Franklin miał wielką motywację do badań i nauki , W Vassar College powstał wraz z Marią Mitchell, znaną amerykańską astronomką, która już miała ważne międzynarodowe uznanie.
Na przykład jest pierwszą kobietą, która odkryła nową kometę za pomocą teleskopu, a także pierwszą kobietą, która weszła w skład Amerykańskiej Akademii Sztuk i Nauki, a także Amerykańskiego Stowarzyszenia Postępów Naukowych. Mitchell był także sufrażystką, która w dużym stopniu zainspirowała Ladd-Franklina do rozwoju zawodowego i jako kobieta naukowa.
Christine Ladd-Franklin była szczególnie zainteresowana fizyką, ale musiała stawić czoła trudnościom w karierze naukowej w tej dziedzinie, podszedł do matematyki , A potem w kierunku eksperymentalnych badań w psychologii i fizjologii.
Ladd-Franklin przed wykluczeniem kobiet w akademii
Oprócz bycia rozpoznanym jako ważny psycholog, Christine Ladd-Franklin jest pamiętana z powodu zdecydowanego sprzeciwu wobec polityki wykluczenia kobiet na nowych amerykańskich uniwersytetach, a także tych, którzy bronili tych polityk.
Na przykład w 1876 roku napisał list do uznanego matematyka Jamesa J. Sylvestera na nowo utworzonym Uniwersytecie Johna Hopkinsa, by bezpośrednio zadawać pytania bycie kobietą było logicznym i wystarczającym powodem, aby odmawiać jej dostępu do szkolnictwa wyższego .
W tym samym czasie wysłał wniosek o przyjęcie ze stypendium na rzecz wspomnianej uczelni, podpisany pod nazwą "C. Ladd ", a także doskonałe wyniki w nauce. Zostało przyznane, dopóki komisja nie odkryła, że litera "C" pochodzi od "Christine", która miała odwołać ich przyjęcie. W tym czasie interweniował Sylvester i Ladd-Franklin został ostatecznie przyjęty jako student w pełnym wymiarze godzin, choć z "specjalnym" traktowaniem.
Trening w logice i matematyce
James J. Sylvester był znanym naukowcem; między innymi przypisuje mu się określenie "macierz" i teorię niezmienników algebraicznych. Wraz z nim Christine Ladd-Franklin uczyła się matematyki. Z drugiej strony powstał w symbolicznej logice z Charlesem S. Peirce , jeden z filozofów, którzy założyli pragmatyzm. Christine Ladd-Franklin, która została pierwszą Amerykanką, która otrzymała formalne wykształcenie z takimi naukowcami.
Skończył studia doktoranckie z zakresu logiki i matematyki w roku 1882, z tezą, która została później włączona do jednego z najważniejszych tomów Pierce'a na temat logiki i sylogizmów. Jednak pod argumentem, że koedukacja nie była typowa dla cywilizowanych społeczności, jego stopień doktora nie został oficjalnie uznany przez uniwersytet , Spędzili oni 44 lata, a w 50. rocznicę Johns Hopkins University, kiedy Ladd-Franklin miał 79 lat, został ostatecznie uznany za tego stopnia akademickiego.
Jednak w pierwszych latach 1900 roku pracowała jako profesor na tym samym uniwersytecie, co dodawało kolejnych trudności, ponieważ zdecydowała się na małżeństwo i założyła rodzinę wraz z matematykiem Fabianem Franklinem (od którego wziął nazwisko).W tym kontekście zamężne kobiety miały jeszcze więcej problemów z dostępem do oficjalnych działań akademickich i ich podtrzymaniem.
Podobnie, wcześniej protestowała Christine Ladd-Franklin odmowa brytyjskiego psychologa Edwarda Titchenera, aby przyznał kobiety do Towarzystwa Psychologów Eksperymentalnych którą założył jako alternatywną opcję spotkań Amerykańskiego Towarzystwa Psychologicznego (APA). Gdzie w rzeczywistości Christine Ladd-Franklin uczestniczyła regularnie.
- Może jesteś zainteresowany: "Edward Titchener i psychologia strukturalna"
Rozwój w psychologii eksperymentalnej
Christine Ladd-Franklin przeprowadziła się do Niemiec wraz z Fabianem Franklinem, gdzie rozwinęła swoje badania nad widzeniem kolorów. Na początku Pracował w laboratorium w Göttingen u boku Georga Eliasa Müllera (jeden z twórców psychologii eksperymentalnej). Później był w Berlinie, w laboratorium razem z Hermannem von Helmholtzem, fizykiem i filozofem pionierem w psychologii fizjologicznej.
Po pracy z nimi iz innymi eksperymentalnymi psychologami Christine Ladd-Franklin opracowała własną teorię jak działają nasze fotoreceptory w związku z chemicznym funkcjonowaniem układu nerwowego, pozwalając nam dostrzec różne kolory.
Teoria widzenia barw Ladd-Franklina
W XIX wieku istniały dwie główne teorie dotyczące widzenia kolorów, których ważność trwa, przynajmniej częściowo, po dziś dzień. Z jednej strony, w 1803 roku, angielski naukowiec Thomas Young zaproponował, aby nasza siatkówka była gotowa dostrzec trzy "podstawowe kolory": czerwony, zielony, niebieski lub fioletowy. Z drugiej strony niemiecki fizjolog Ewald Hering zaproponował, że istnieją trzy pary takich kolorów: czerwono-zielony, żółto-niebieski i czarno-biały; i Studiował, w jaki sposób fotoczuła reakcja nerwów zapewnia, że możemy je postrzegać .
To, co Ladd-Franklin zaproponował, to raczej proces składający się z Trzy etapy rozwoju widzenia kolorów , Czarno-biała wizja jest najbardziej prymitywną z etapów, ponieważ może występować w bardzo małym iluminacji. Następnie biały kolor pozwala rozróżnić niebieskie i żółte, a drugi żółty, umożliwia zróżnicowaną wizję czerwono-zieloną.
W bardzo szerokich gestach Christine Ladd-Franklin udało się zjednoczyć dwie wielkie teoretyczne propozycje widzenia barw w ewolucyjnej hipotezie fotochemicznej. W szczególności opisał proces działania fal eteru na siatkówce ; rozumiany jako jeden z głównych generatorów wrażeń świetlnych.
Jego teoria została bardzo dobrze przyjęta w kontekście naukowym na początku XX wieku, a jej wpływ pozostał do dnia dzisiejszego, zwłaszcza nacisk, jaki kładł na ewolucyjny czynnik naszej wizji kolorów.
Bibliografia:
- Vaughn, K. (2010). Profil Christine Ladd-Franklin. Źródło: 26 czerwca 2018. Dostępne pod adresem //www.feministvoices.com/christine-ladd-franklin/.
- Encyklopedia Vassara. (2008). Christine Ladd-Franklin. Źródło: 26 czerwca 2018. Dostępne pod adresem // vcencyclopedia.vassar.edu/alumni/christine-ladd-franklin.html.
- Dauder Garcia, S. (2005). Psychologia i feminizm Zapomniana historia kobiet pionierów w psychologii. Narcea: Madryt.
