Chroniczny syndrom zmęczenia: objawy, przyczyny i leczenie

Chroniczny syndrom zmęczenia jest złożoną chorobą, z wieloma objawami i objawami , a niewiele wiadomo o jego pochodzeniu i leczeniu. W związku z tym nadal jest to bardzo duża tajemnica w społeczności naukowej.

Co ciekawe, w latach siedemdziesiątych i osiemdziesiątych nazywał się on yuppie, ponieważ dotykał głównie młodych pracowników, którzy żyli w mieście i stresu, a szybkie tempo życia spowodowało ich intensywne wyczerpanie.

• Zalecany artykuł: "Najczęstsze 15 zaburzeń neurologicznych"

Co to jest chroniczne zmęczenie?

Zespół przewlekłego zmęczenia (CFS) jest to zmiana, która powoduje uczucie zmęczenia lub skrajnego zmęczenia , które mogą uniemożliwić danej osobie wykonywanie zwykłej czynności lub zadania.

Aby odróżnić chroniczne zmęczenie od intensywnego zmęczenia, osoba musi wykazywać objawy dłużej niż sześć miesięcy. Ponadto, jeśli próbuje złagodzić je poprzez odpoczynek, lub fizyczne lub psychiczne zadania, jest bardzo prawdopodobne, że będzie jeszcze gorzej.

Choroba ta jest konstytuowana jako choroba przewlekła, niezwykle złożona, a jej przyczyny są nadal jasne, sięgające do układu sercowo-naczyniowego, hormonalnego, neurologicznego i odpornościowego.

Dzisiaj spekuluje się, że ten stan dotyczy około 0,5% światowej populacji , będąc najbardziej dotkniętymi kobietami w 90% przypadków. Ponadto Zwykle pojawia się wraz z innymi chorobami, takimi jak fibromialgia lub zespół jelita drażliwego.

Innymi nazwami, z którymi znane jest chroniczne zmęczenie (CFS), są: mialgiczne zapalenie mózgu i rdzenia / zespół chronicznego zmęczenia (ME / CFS) lub układowa choroba nietolerancji wysiłku (ESIE).

Objawy

Jak wspomniano powyżej, aby uznać to zmęczenie za syndrom skrajnego zmęczenia, muszą one trwać przez minimum sześć miesięcy. Pacjent dotknięty zespołem przewlekłego zmęczenia ma między innymi następujące objawy :

• Intensywne zmęczenie
• Hipertermia lub gorączka
• Fotofobia
• Hyperacusis
• Niespokojny sen
• Ból głowy
• Ból mięśni
• Nietolerancja na zmiany temperatury
• Deficyty koncentracji
• Krótkotrwała utrata pamięci
• Deficyt w orientacji przestrzennej

Tak więc objawy zespołu chronicznego zmęczenia mogą być odczuwalne w wielu aspektach życia i wpływać zarówno na sposób, w jaki dana osoba odnosi się do innych, jak i na sposób interakcji z elementami środowiska, w którym żyją. co wpływa na osiąganie celów, ich własny obraz itp.

Przyczyny

Jakiś czas temu chroniczne zmęczenie uznano za zaburzenie psychosomatyczne Jednak teraz przyjęto, że nie można go uznać za zaburzenie psychiczne, ale raczej za chorobę o podłożu organicznym, której przyczyny nie są jeszcze w pełni znane.

Pomimo dużej ilości badań dotyczących chronicznego syndromu zmęczenia na całym świecie, pochodzenie tego zjawiska wciąż jest dalekie od odkrycia. Mimo to, niektóre badania dostarczyły wiarygodnych wniosków, w których wskazano, że stres oksydacyjny jest ważnym elementem choroby, pomimo niewiedzy, czy jest to przyczyna lub konsekwencja CFS.

Badanie przeprowadzone w 2001 r. Wykazało, że wzrost zarówno podtlenku azotu (NO), jak i nadtlenoazotynów byłby powiązany z pochodzeniem szeregu chorób, w tym zespołu chronicznego zmęczenia, stresu pourazowego i wielokrotnej wrażliwości chemicznej.

Wraz z upływem czasu i postępem nauki postawiono hipotezę, że przyspieszony rytm życia i uboga dieta, z innych przyczyn, powodują nieprawidłowy rozwój grzybicy kandydozy, wywołując w ten sposób syndrom chronicznego zmęczenia. Teoria ta została jednak szeroko skrytykowana i odrzucona.

Z drugiej strony niektóre badania przypuszczają, że substancje toksyczne występujące w środowisku i pierwiastkach chemicznych obecne w niektórych produktach również przyczyniają się do osłabienia osoby i wywołania CFS.

Na koniec wskazano również na wpływ jakości snu, nawracającego stresu fizycznego i psychicznego lub niektórych zaburzeń, takich jak zespół stresu pourazowego.

Diagnoza

Zespół przewlekłego zmęczenia charakteryzuje się trudną diagnozą. Aby uzyskać lepszą ocenę stanu pacjenta, lekarz powinien rozpocząć od przygotowania historii klinicznej i badania fizykalnego, aby wykluczyć jakąkolwiek ukrytą chorobę po tych objawach.

Jeśli wziąć pod uwagę, że od 39% do 47% pacjentów z CFS również cierpi na depresję , konieczne jest również dokonanie oceny stanu psychicznego pacjenta. Jak również wykluczenie możliwego wpływu niektórych leków poprzez testy krwi i moczu.

Pomimo trudności związanych z diagnozowaniem CFS, z czasem opracowano osiem kryteriów i chociaż nie ma zgodnej opinii co do tego, która z nich jest najbardziej skuteczna, istnieją dwie metody, które wyróżniają się ponad resztę. Są to kryteria diagnostyczne Fukudy (1994) i innych nowszych opracowanych przez National Academy of Medicine w Stanach Zjednoczonych (2015).

Kryteria diagnostyczne Fukudy (1994)

Aby móc zdiagnozować CFS zgodnie z tymi kryteriami, pacjent musi przedstawić:

1. Ciężkie zmęczenie

Przewlekłe i intensywne zmęczenie przez co najmniej sześć miesięcy i bez widocznych powodów. Ponadto to zmęczenie nie ustępuje z powodu odpoczynku.

2. Odrzuć inne warunki, które mogą powodować zmęczenie

Wyklucz wszystkie choroby, które mogą powodować uczucie zmęczenia.

3. Przedstaw co najmniej cztery z następujących znaków na sześć lub więcej miesięcy:

• Deficyty pamięci i koncentracji
• Ból gardła podczas połykania
• Ból mięśni
• Niezapalny ból stawów
• Bóle głowy
• Niespokojny sen
• Zmęczenie po wysiłku z kursem dłuższym niż 24 godziny

Kryteria diagnostyczne National Academy of Medicine w Stanach Zjednoczonych (2015)

Te wytyczne, o wiele bardziej aktualne, jako pierwsze podkreśliły możliwe cechy organiczne choroby.

Według tej organizacji, aby dokonać prawidłowej diagnozy zespołu przewlekłego zmęczenia, pacjent musi przedstawić następujące objawy:

• Znaczący spadek energii do wykonywania jakiejkolwiek czynności, przez co najmniej sześć miesięcy i bez widocznych przyczyn.
• Uczucie dyskomfortu po ćwiczeniach.
• Niespokojny odpoczynek
• Przedstaw jeden z tych dwóch objawów: dżem poznawczy lub nietolerancja ortostatyczna.

Innymi aspektami, które należy wziąć pod uwagę w diagnozie, są ich pilność i stopień ich występowania, i powinny być udzielane, co najmniej przez połowę czasu, w poważny lub poważny sposób.

Leczenie

Ponieważ jest to choroba przewlekła, nie ma na to lekarstwa. Jednak Leczenie farmakologiczne w celu opanowania objawów, takich jak ból mięśni, zaburzenia snu, lęk lub depresja , był skuteczny, rozwijając symptomy w miarę upływu czasu.

Oznacza to, że interwencja zdrowotna ma charakter paliatywny, aby złagodzić wpływ choroby na jakość życia i uniknąć dodatkowych problemów, które nie muszą istnieć przy efektywnym leczeniu objawów i interakcji z pacjentem. środowisko

Podobnie, interwencja poznawczo-behawioralna do pracy nad aspektami emocjonalnymi i reedukacja żywności może również odnieść sukces jako uzupełnienie leczenia farmakologicznego.

Ogólnoustrojowa choroba nietolerancji wysiłku fizycznego SEID - zespół przewlekłego zmęczenia CFS (Marzec 2024).