Cisura de Silvio (mózg): co to jest, funkcje i anatomia
Nasz mózg jest jednym z naszych najważniejszych i złożonych narządów , będąc pełen różnych struktur, obszarów i regionów o wielkim znaczeniu, które rządzą różnymi podstawowymi aspektami utrzymania życia.
Struktury te wymagają istnienia przestrzeni, przestrzeni ograniczonej przez strukturę kości, która chroni narząd: czaszkę. Niektóre z tych struktur mogą być naprawdę duże, tak jak w przypadku kory mózgowej. Na szczęście przez cały nasz rozwój mózg jest zagęszczany, rosnący kora mózgowa w taki sposób, że tworzy różne fałdy (co nadaje mózgowi charakterystyczny wygląd). I z tymi fałdami również pojawiają się bruzdy między nimi. Jednym z najbardziej znanych jest boczny rowek lub szczelina Silvio .
- Powiązany artykuł: "Części ludzkiego mózgu (i funkcje)"
Szczeliny i rowki
Zanim przejdziemy do szczegółów dotyczących szczeliny Silvio, musimy zatrzymać się na chwilę i zastanowić się najpierw nad tym, jak zbudowany jest nasz mózg. W ten sposób lepiej zrozumiemy ścieżkę, która śledzi wzdłuż kory mózgowej tę rozpadlinę.
Patrząc z zewnątrz, mózg pojawia się jako stosunkowo zwarta masa, kora mózgowa jest pełna fałd tak, że całość mieści się w czaszce. Fakt, że te fałdy istnieją również generuje istnienie różnych rowków, które są nazywane szczelinami lub rowkami. Części wklęsłe, które się wyróżniają, to zwoje lub zwinięcia.
Tak więc uważa się to za bruzdę lub pęknięcie mózgowe Szczelina lub zagłębienie, które opuszcza kora mózgową, gdy cofa się podczas rozwoju i to, patrząc z powierzchni, daje wyobrażenie o tym, jakie są granice płatów mózgu.
- Może jesteś zainteresowany: "7 filmów dokumentalnych, które mówią o ludzkim mózgu"
Szczelina Silvio: co to jest i jakie obszary oddziela?
Szczelina lub boczny rowek Silvio znajduje się obok jednego z najbardziej widocznych i rozpoznawalnych pęknięć lub rowków ludzkiego mózgu. Znajduje się w dolnej części dwóch półkul mózgowych, a następnie przechodzi przez dużą część mózgu poprzecznie. Wymieniony rowek pojawia się poziomo, umieszczony w linii nosowo-lambdoidalnej.
Jest to jedna z najważniejszych bruzd, ponieważ oddziela płaty skroniowe i ciemieniowe, aw dolnej części czoło skroniowej , Znajdujemy się przed najgłębszym rozszczepem, który istnieje w całym mózgu, do tego stopnia, że w jego głębi leży tak zwany piąty płat mózgowy: wyspa. Zawiera również zakręt poprzeczny skroniowy, który uczestniczy w układzie słuchowym.
Należy również zauważyć, że przez nią przechodzi środkowa tętnica mózgowa, zwana także tętnicą silvana z tego powodu iryguje różne obszary mózgu tego obszaru.
Ta szczelina jest jedną z pierwszych pojawiających się w trakcie naszego rozwoju, widoczną już w rozwoju płodu. W szczególności często można go zaobserwować po czternastym tygodniu ciąży. Jego morfologia i głębokość będą ewoluować wraz z rozwojem płodu.
- Może jesteś zainteresowany: "Płat mózgowy i jego różne funkcje"
Oddziały
Szczelinę Silvio można podzielić na kilka gałęzi , w szczególności w trzech głównych: odgałęzieniu pionowym lub pionowym, odgałęzieniu poziomym i odgałęzieniu ukośnej trójdzielności. Ich nazwa daje wyobrażenie o ich orientacji.
Pomiędzy pierwszym a drugim możemy znaleźć trzecią splotkę czołową, a w szczególności trójkątny pars (odpowiada obszarowi Brodmanna 45). W odgałęzieniu poziomym pars orbitalis (obszar 47) i pars opercularis (odpowiadający obszarowi 44) pomiędzy gałęziami skośnego i pionowego obrotu. Obszary te są związane z produkcją języka.
Choroby i zaburzenia ze zmianami w tej szczelinie
Szczelina Silvio to groove, które posiadają wszyscy lub praktycznie wszyscy ludzie. Jednak są choroby, w których ta szczelina nie tworzy się prawidłowo lub jest zmieniany z jakiegoś powodu. Wśród nich możemy znaleźć przykłady w następujących patologiach.
1. Alzheimer i inne demencje
Pacjenci z chorobą Alzheimera zwykle występują w trakcie rozwoju choroby powiększenie szczeliny Silvio wspomniane powiększenie jest wynikiem degeneracji tkanki nerwowej. Anomalię tę można również znaleźć w innych demencjach i chorobach neurodegeneracyjnych, które wraz z upływem czasu zabijają komórki nerwowe i powodują pozostawianie mózgu z uschniętym wyglądem, z dużymi rowkami i bardzo wyraźnymi fałdami. Oznacza to, że jego efekty nie ograniczają się do szczeliny silwisa, ale że są odczuwalne w całej korze mózgowej.
- Może jesteś zainteresowany: "Alzheimer's: przyczyny, objawy, leczenie i zapobieganie"
2Brak bruzd mózgowych: lissencephaly
Lissencephaly to anomalia powstająca w całym procesie neurorozwojowym, w którym mózg wydaje się gładki i albo bez, albo z niewielkimi zwojami i pęknięciami, zmianą spowodowane przez deficyt lub brak migracji neuronowej lub jej nadmiar , Zjawisko to może mieć przyczyny genetyczne lub być spowodowane zmianami wywołanymi podczas rozwoju embrionalnego.
Można ją przedstawić na dwa sposoby: kompletny, zwany także agirią, w którym nie rozwijają się żadne zwoje lub rowki mózgowe, oraz niekompletny lub pachyglificzny, w którym są pewne, chociaż są one nieliczne i bardzo szerokie. W szczelinie Sylviana występuje zazwyczaj niedobór powłoki miąższu mózgu.
Zasadniczo rokowanie nie jest dobre, a choroba wiąże się z krótką spodziewaną długością życia, objawiającą się napadami drgawkowymi, problemami układu oddechowego i niepełnosprawnością intelektualną, chociaż w niektórych przypadkach nie występują poważne problemy.
- Powiązany artykuł: "Lissencephaly: objawy, przyczyny i leczenie"
3. Zespół ruchowy
Operacja lub zespół perisylvian , w którym pojawiają się problemy z kontrolą motoryczną, a nawet paraliżem w okolicy twarzy, jest również związane z szczeliną Sylviana, gdy występują problemy w opercu, obszary mózgowe, które otaczają szczelinę Sylviana i odpowiadają nie jest bezpośrednio widoczny z zewnątrz.
4. Zaburzenia mózgowo-naczyniowe
Środkowa tętnica mózgowa przechodzi przez szczelinę Sylviana. Dlatego zmiany w tym obszarze mogą również wpływać na tę część układu krążenia, która może powodować problemy, takie jak tętniaki, krwotoki lub zatorowość.
Bibliografia:
- Chi J.G. ;; Dooling, E.C. & Gilles, F.H. (Styczeń 1977). «Rozwój mózgu ludzkiego mózgu». Annals of Neurology 1 (1): 86-93.
- Kandel, E.R .; Schwartz, J.H.; Jessell, T.M. (2001). Zasady neuronauki. Madryt: MacGrawHill.
- Santos, L. (2000). Synteza anatomii człowieka. Klucze koncepcyjne i Atlas podstawowych schematów. Editions University of Salamanca.
