Klasyczne uwarunkowania i najważniejsze eksperymenty
The Klasyczne uwarunkowania (lub Pawłowa kondycja) jest jednym z wprowadzających tematów, które są studiowane w karierze psychologii i jest jedną z podstawowych zasad uczenia się.
Dlatego z pewnością wszyscy psychologowie i nauczyciele mieć wiedzę na temat ich znaczenia w uczeniu skojarzeniowym lub w powstawaniu patologii, takich jak fobie Jest niewielu, którzy nie znają Ivana Pavlova i jego eksperymentów z psami. Dla tych, którzy wciąż tego nie znają, poniżej wyjaśniamy szczegółowo ich teorię.
Klasyczne uwarunkowanie, wyjaśnione
Jedna z najważniejszych cech ten rodzaj uczenia się polega na tym, że obejmuje reakcje automatyczne lub odruchowe, a nie zachowania dobrowolne (w przeciwieństwie do Warunkowanie operatora o instrumentalny), Zostało ono nazwane "warunkowaniem klasycznym", aby stworzyć połączenie między nowym bodźcem a istniejącym odruchem, dlatego też jest rodzajem nauki, według którego pierwotnie neutralny bodziec nie wywołuje reakcji , przychodzi, aby go sprowokować dzięki asocjatywnemu połączeniu tego bodźca z bodźcem, który zwykle wywołuje tę odpowiedź.
Kondycja klasyczna położyła fundamenty behawioryzm , jedna z najważniejszych szkół psychologii, urodzona w wyniku badań Pawłowa, rosyjskiego psychologa zainteresowanego fizjologią trawienia, szczególnie w odruchach śliny u psów.
Sławny eksperyment psów Pawłowa: Odruch warunkowy
Badania Pavlova są jednym z fundamentów nauki o zachowaniu. W swoich początkowych badaniach Pavlov zauważył to Po umieszczeniu jedzenia w ustach psa, który badał, zaczął wydzielać ślinę z pewnych gruczołów , Pavlov nazwał to zjawisko "odruchem wydzielania śliny".
Podczas wielokrotnego wykonywania eksperymentu zauważył, że jego obecność (własna własność Pawłowa) spowodowała, że pies zaczął wydzielać ślinę bez obecności pokarmu, dowiedział się bowiem, że gdy Pavlov przyjedzie do laboratorium, otrzyma pożywienie , Następnie, aby wiedzieć, czy ma rację, umieścił separator między psem a jedzeniem, więc pies nie mógł go sobie wyobrazić. Badacz wprowadził paszę przez bramę i odnotował ślinienie się zwierzęcia.
Później Pawłow zaczął stosować różne bodźce (słuchowe i wizualne), które były wtedy neutralne, tuż przed podaniem karmy dla psów. Ich wyniki wskazują, że po kilku zastosowaniach bodźce związane ze zwierzęciem (obecnie uwarunkowane bodźce) z jedzeniem. Pawłow nazwał "odruch uwarunkowany" ślinieniem, które nastąpiło po tym skojarzeniu.
Poniżej możesz zobaczyć ten film, który wyjaśnia eksperymenty Pavlova.
Teoria warunkowania klasycznego: pojęcia ogólne
Kondycja klasyczna jest również nazywana model bodźca-odpowiedź o Uczenie się przez skojarzenia (E-R), Wyniki jego badań przyniosły Pavlowowi Nagrodę Nobla w 1904 roku.
W tym procesie zaprojektował klasyczny system kondycjonowania oparty na swoich obserwacjach:
- The Bezwarunkowy bodziec (EI) to bodziec, który automatycznie wywołuje reakcję organizmu.
- The Niekontrolowana odpowiedź (RI) jest to odpowiedź, która pojawia się w organizmie automatycznie, gdy obecny jest nieuwarunkowany bodziec. Dla Pavlova byłaby to ilość śliny, którą pies wydzielał, gdy podano mu jedzenie.
- The Neutralny bodziec (EN) jest bodźcem, że gdy jest obecny w środowisku, nie wywołuje żadnego rodzaju reakcji w organizmie.
- Kiedy neutralny bodziec został tymczasowo powiązany z nieodnotowanym bodźcem, staje się Warunkowy bodziec (EC) , ponieważ jest w stanie wywołać reakcję podobną do tej, która spowodowała nieuwarunkowany bodziec.
- The Odpowiedź warunkowa (RC) jest to odpowiedź, która pojawia się, gdy pojawia się tylko uwarunkowany bodziec. Dla Pavlova byłaby to ilość śliny wydzielanej przez psy, gdy prezentowano tylko bodźce słuchowe lub wizualne.
- Ogólnie RC jest słabszy niż IR i ma większe opóźnienie to znaczy, że pojawia się dłużej, gdy bodziec jest obecny.
Wkład Watsona w behawioryzm
Zafascynowany odkryciami Pawłowa, John Watson Zaproponował, że proces klasycznego warunkowania może również wyjaśniać uczenie się ludzi. Jako klasyczny behawiorysta, myślał, że emocje zostały również poznane dzięki warunkowemu skojarzeniu w rzeczywistości uważał, że różnice w zachowaniu ludzi wynikają z różnych doświadczeń, z których każdy przeżył.
Eksperyment Mały Albert (autor John Watson)
W tym celu przeprowadził "eksperyment z małym Albertem", 11-miesięcznym dzieckiem, wraz ze swoją współpracowniczką Rosalie Rayner, na Johns Hopkins University (Stany Zjednoczone). Próbowałem dowiedzieć się, czy możliwe jest kondycjonowanie zwierzęcia, gdy jest ono powiązane z głośnym hałasem (uderzenie młota na metalowej planszy), które wywołuje reakcję strachu .
Powiązanie ciosu młotkiem na metalowym stole (EI) i obecność białego szczura (EC), który był wcześniej neutralnym bodźcem, doprowadziło do wywołania reakcji emocjonalnej strachu (CR) przed samą obecnością szczura , wykazując tym samym, że strach można się nauczyć poprzez klasyczne warunkowanie. Jest to najczęstszy mechanizm nabywania fobii. Nie trzeba dodawać, że tego eksperymentu nie można dziś przeprowadzić, ponieważ wykracza on poza granice etyki naukowej.
Możesz dowiedzieć się więcej na temat eksperymentu małego Alberta wchodzącego w to stanowisko:
"10 najbardziej niepokojących eksperymentów psychologicznych w historii"W 1913 roku Watson opublikował artykuł pt Psychologia jako behawiorysta to postrzega, i zaproponował analizę psychologii z analizy obserwowalnych zachowań zamiast analizy świadomości , obecna perspektywa do tego czasu. W tym celu zaproponował eliminację introspekcji jako właściwej metody dla psychologii, zastępując ją obiektywną obserwacją i eksperymentowaniem.
