yes, therapy helps!
Terapia skoncentrowana na kliencie przez Carla Rogersa

Terapia skoncentrowana na kliencie przez Carla Rogersa

Marzec 23, 2024

Obecna psychoterapia przywiązuje ogromną wagę do relacji między terapeutą a klientem, który jest uważany za równy, który należy rozumieć i szanować. Jednak nie zawsze tak było.

Carl Rogers i jego terapia skoncentrowana na kliencie lub w osobie, zaznaczyli bardzo znaczący zwrot w koncepcji psychoterapii. W tym artykule opiszemy terapię Rogersa, a także autorską analizę procesu klinicznego w ogólności oraz postawy terapeuty, które pozwalają na skuteczną interwencję.

  • Powiązany artykuł: "30 zdań Carla Rogersa, psychologa humanistycznego"

Carl Rogers i terapia skoncentrowana na kliencie

Terapia skoncentrowana na kliencie została opracowana przez Carla Rogersa w latach 40. i 50. Jego wkład miał fundamentalne znaczenie dla rozwoju psychoterapii naukowej, jaką znamy dzisiaj.


Praca Rogersa jest ujęta w psychologiczny humanizm, ruch, który domaga się dobroci istot ludzkich i ich Wrodzona tendencja do rozwoju osobistego przeciw chłodnym i pesymistycznym perspektywom psychoanalizy i behawioryzmu. Rogers i Abraham Maslow są uważani za pionierów tej teoretycznej orientacji.

Dla Rogers psychopatologia wywodzi się z niekongruencji między doświadczeniem organizmu ("ja organizmu") a pojęciem jaźni lub poczuciem tożsamości; tak więc symptomy pojawiają się, gdy zachowanie i emocje nie są spójne z koncepcją osoby.

W związku z tym terapia musi koncentrować się na kliencie, który osiąga tę kongruencję. Kiedy to robi, może się w pełni rozwinąć, być otwartym na doświadczenia teraźniejszości i czuć zaufanie do własnego organizmu.


Prawdopodobnie najważniejszym wkładem Rogersa była identyfikacja wspólne czynniki, które tłumaczą sukces różnych terapii , Dla tego autora - i dla wielu innych po nim - skuteczność psychoterapii nie zależy tak bardzo od zastosowania pewnych technik, jak od przechodzenia przez określone fazy i postawy terapeuty.

  • Może interesujesz się: "Humanistyczna psychologia: historia, teoria i podstawowe zasady"

Fazy ​​terapii

Ze swoich badań Rogers zaproponował podstawowy i elastyczny schemat procesu psychoterapeutycznego; do dziś ten model jest nadal używany, niezależnie od teoretycznej orientacji terapeuty , chociaż każdy rodzaj terapii może skupiać się na określonym etapie.

Następnie autorzy tacy jak Robert Carkhuff i Gerard Egan zbadali propozycję Rogersa i opracowali ją. Zobaczmy, jakie są trzy główne fazy terapii psychologicznej.


1. Katharsis

Słowo "katharsis" pochodzi z klasycznej Grecji , gdzie był używany, aby odnosić się do zdolności tragedii do oczyszczenia ludzi poprzez wywoływanie w nich intensywnego współczucia i strachu. Później Freud i Breuer nazwali swoją technikę terapeutyczną "metodą katharsis", polegającą na ekspresji tłumionych emocji.

W tym modelu katharsis jest eksploracja własnych emocji oraz istotnej sytuacji klienta. Egan mówi o tej fazie jako "identyfikacja i wyjaśnienie sprzecznych sytuacji i niewykorzystanych możliwości"; chodzi o to, że dana osoba jest w stanie skupić się na problemie, aby rozwiązać go w kolejnych etapach.

Terapia skoncentrowana na Rogers koncentruje się na fazie katharsis: promuje rozwój osobisty klienta, aby później mógł sam zrozumieć i rozwiązać swoje problemy.

2. Wgląd

"Insight" to termin anglosaski, który można przetłumaczyć jako "Intuicja", "introspekcja", "percepcja", "zrozumienie" lub "pogłębianie" wśród innych alternatyw. W terapii termin ten oznacza moment, w którym klient na nowo interpretuje swoją sytuację jako całość i postrzega "prawdę" - lub przynajmniej utożsamia się z określoną narracją.

W tej fazie rola osobistych celów klienta jest kluczowa ; według Egana, w drugim etapie budowana jest nowa perspektywa i powstaje zobowiązanie z nowymi celami. Psychoanaliza i terapia psychodynamiczna koncentrują się na etapie wglądu.

3. Działanie

Faza akcji składa się, jak sama nazwa wskazuje, w działać w celu osiągnięcia nowych celów , W tej fazie strategie są przygotowywane i stosowane do rozwiązywania problemów, które blokują dobrostan lub rozwój osobisty.

Terapia modyfikacji behawioralnych, która wykorzystuje poznawcze i behawioralne techniki rozwiązywania konkretnych problemów klientów, jest prawdopodobnie najlepszym przykładem psychoterapii skoncentrowanej na fazie działania.

  • Może jesteś zainteresowany: "Rodzaje terapii psychologicznych"

Postawy terapeutyczne

Według Rogersa powodzenie terapii zależy zasadniczo od spełnienia pewnych warunków; uważa, że ​​są one niezbędne i wystarczające do zmiany terapeutycznej, a zatem ważniejsze niż jakakolwiek konkretna technika.

Wśród tych wymagań, które odnoszą się do postaw klienta i terapeuty, Rogers podkreśla trzy, które zależą od klinicysty: Autentyczność, empatia i bezwarunkowa akceptacja klienta.

1. Kontakt psychologiczny

Musi istnieć osobisty związek między terapeutą a klientem, aby terapia mogła zadziałać. Ponadto związek ten musi być znaczący dla obu stron.

2. Niezgodność klienta

Terapia zakończy się sukcesem tylko wtedy, gdy wystąpi niekongruencja pomiędzy organizmową jaźnią klienta a jego własną koncepcją o , Jak już wcześniej wyjaśniliśmy, pojęcie "ja organizmu" odnosi się do procesów fizjologicznych i "samopoznania" z poczuciem świadomej tożsamości.

3. Autentyczność terapeuty

To, czy terapeuta jest autentyczny, czy też przystający, oznacza, że ​​jest w kontakcie ze swoimi uczuciami i przekazuje je klientowi w sposób otwarty. To pomaga stworzyć szczere osobiste relacje i może polegać na tym, że terapeuta dokonuje autoodkrywania swojego życia.

4. Bezwarunkowa pozytywna akceptacja

Terapeuta musi zaakceptować klienta takim, jakim jest, bez osądzania swoich działań i myśli, oprócz szacunku i szczerego zainteresowania nim. Bezwarunkowa pozytywna akceptacja pozwala klientowi postrzegaj swoje doświadczenia bez zniekształcenia codziennych relacji , a zatem może reinterpretować się bez a priori sądów.

5. Empatyczne zrozumienie

Dla Rogersa empatia oznacza zdolność do być wprowadzone w perspektywie klienta i postrzegać świat z niego, a także doświadczać ich uczuć. Zrozumienie przez terapeutę ułatwia klientowi zaakceptowanie siebie i swoich doświadczeń.

6. Percepcja klienta

Nawet jeśli terapeuta odczuwa prawdziwą empatię dla klienta i akceptuje to bezwarunkowo, jeśli klient go nie dostrzeże, relacja terapeutyczna nie rozwinie się prawidłowo; dlatego terapeuta musi być w stanie przekazać klientowi postawy, które pomogą mu zmienić.

  • Powiązany artykuł: "Teoria osobowości zaproponowana przez Carla Rogersa"

Carl Rogers - Wyrazić osobę z głębi siebie (Marzec 2024).


Podobne Artykuły