Psychologia kliniczna: definicja i funkcje psychologa klinicznego

Psychologia kliniczna jest subdyscypliną w obrębie psychologii studiować wszystkie elementy związane z zaburzeniami psychicznymi i, bardziej ogólnie, zdrowia psychicznego.

Tak więc, psychologia kliniczna wykonuje wszystkie zadania oceny, diagnozy, zapobiegania i interwencji terapeutycznej u osób z pewnego rodzaju zaburzeniem umysłowym lub zachowaniem nieprzystosowawczym, w celu przywrócenia równowagi psychicznej i wyeliminowania wszystkich cierpień.

Psychologia kliniczna: szeroki zakres

Psychologowie zajmujący się zagadnieniami klinicznymi mogą między innymi szkolić się w różnych szkołach, takich jak kognitywistyka, behawiorysta, psychoanalityk, humanistka, gestalt lub ogólnoustrojowa terapia rodzinna.

Co robi psycholog kliniczny?

Psychologowie kliniczni to specjaliści w zakresie zdrowia psychicznego, którzy opiekują się osobami, które odczuwają pewien rodzaj dyskomfortu psychicznego. W tym sensie lPsychologowie kliniczni są odpowiedzialni za diagnozowanie pewnych zaburzeń psychicznych , aby później zaoferować spersonalizowaną interwencję poprzez psychoterapię.

Chociaż jest to główny aspekt, w którym interweniują, psychologowie uczestniczą również w badaniach (np. Wnosząc swoją wiedzę w różnych badaniach naukowych), w nauczaniu (praktykując jako profesorowie w instytucjach publicznych lub prywatnych), a nawet w innych obszarach mniejszości, takich jak psychologia sportu, szkolna psychologia lub jako ekspert w dziedzinie psychologii klinicznej i sądowej.

Początek psychologii klinicznej: Witmer i Freud

Jeśli sięgniemy do podręczników Historii Psychologii, zwykle zauważamy, że początek tego, co dziś znamy jako psychologia kliniczna, miał miejsce w Stanach Zjednoczonych w ostatnich latach XIX wieku. W tym czasie zadzwonił psycholog Lightner Witmer (uczeń Wilhelma Wundta) otwiera pierwszą klinikę psychologiczną, aby uczęszczać do osób cierpiących na problemy psychologiczne na Uniwersytecie Pensylwanii.

W Europie zaszczyt bycia uznanym za prekursora psychologii klinicznej sprowadza się zwykle do znamienitego Zygmunta Freuda. Chociaż wielu badaczy często kwestionuje mądrość deklarowania Freuda jako jednego z architektów psychologii klinicznej (ponieważ psychoanaliza wywołuje długie kontrowersje), prawdą jest, że Austriak był jednym z pierwszych neurologów, którzy zgłosili się do badania i interwencji terapeutycznej osób z zaburzeniami psychicznymi .

Freud, już w 1895 r., Miał do czynienia z obrońcami i przeciwnikami. Jego wizja interwencji terapeutycznej i jej teoretyczne podstawy koncentrowały się na trzech poziomach: badaniu, bezpośredniej interwencji terapeutycznej i formułowaniu teorii. Ta metodologia stworzyła podstawowe kryteria stosowanej psychologii klinicznej.

XX wiek

W pierwszych dziesięcioleciach XX wieku w dziedzinie psychologii klinicznej skoncentrowano się na ocenie psychologicznej, ale nie kładziono zbytniego nacisku na metody interwencji , Dopiero po drugiej wojnie światowej nastąpił hossa w rewizji leczenia, ze względu na dużą liczbę osób, które po wojnie zostały poszkodowane psychicznie.

W wyniku tego historycznego etapu, zainteresowanie i potrzeba zapewnienia środków na polu psychologii klinicznej staje się oczywiste. Powstają wydziały psychologii, otwierają się konsultacje i gabinety zajmujące się problemami psychicznymi. Od świata akademickiego do instytucji publicznych, zgadzają się na potrzebę promowania badań i interwencji klinicznych, ze względu na ich pozytywny wpływ na jakość życia ludzi.

Zamieszanie między psychologią kliniczną a psychiatrią

W naszym artykule "Jaka jest różnica między psychologiem a psychiatrą?" Wyjaśniamy podobieństwa i różnice między tymi dwoma dyscyplinami. Oczywiście nadal wiadomo, jakie funkcje mają te dwie dziedziny zawodowe.

Główne podobieństwo między psychologią kliniczną a psychiatrią polega na tym, że oba dążą do tego samego celu: leczyć i łagodzić cierpienie psychiczne , Ale obaj profesjonaliści różnią się swoim poprzednim szkoleniem: psychologowie studiowali psychologię i psychiatrów, medycynę. Inną ważną różnicą jest to, że psychiatrzy są uprawnieni do przepisywania leków psychofarmaceutycznych, podczas gdy psychologowie nie. W praktyce klinicznej często psychiatrzy i psychologowie współpracują ze sobą, aby leczyć pacjentów wymagających multidyscyplinarnych podejść.

Obszary i zastosowania psychologii klinicznej

Psychologia kliniczna była badana i doskonalona przez cały XX wiek i przez ostatnie lata i była badana przez wielu profesjonalistów i naukowców zajmujących się ludzkimi zachowaniami.

Od pierwszych lat z Wilhelmem Wundtem w jego laboratorium w Lipsku, w którym starał się znaleźć wszystkie możliwe do zaobserwowania i mierzalne zmienne zachowań, psychologia kliniczna była propagowana jako gałąź "par excellence" wśród absolwentów lub absolwentów psychologii. W rzeczywistości, i choć psychologia rozwija się w wyraźnie zróżnicowanych branżach (biznes, edukacja, medycyna sądowa, społeczność ...), Psychologia kliniczna zawsze była najbardziej popularną gałęzią .

Istnieje jednak wiele podejść i narzędzi używanych przez specjalistów w dziedzinie psychologii klinicznej, którzy pracują nad różnymi dziedzinami studiów według różnych kryteriów, takich jak:

• Interwencja w rodzinie
• Terapia dla dorosłych
• Psychologia kliniczna dziecka
• Neuropsychologia kliniczna
• Rehabilitacja neuropsychologiczna
• Uwaga i interwencja w niektórych zaburzeniach
• Ocena
• Psychoonkologia

Krótko mówiąc, każdy specjalista psychologii klinicznej może specjalizować się w tych (lub tych) dziedzinach, w których chcesz skupić się na swojej praktyce zawodowej. Osoby, które mogą wymagać opieki terapeutycznej, są zróżnicowane: od dzieci do osób starszych, od osób z chorobą podstawową po osoby zdrowe, od osób mających problem ściśle psychologiczny, po inne osoby, których zaangażowanie wiąże się ze złą rodziną lub dynamiką społeczną.

Aby osiągnąć lepsze zrozumienie każdej psychologicznej afektacji, Psychologowie kliniczni mogą specjalizować się w różnych dziedzinach , Dzięki zdobytej wiedzy i narzędziom będą mogli oferować pacjentom dokładniejsze diagnozy i metody leczenia.

Znakomite osobowości

Wielu psychologów klinicznych pozostawiło nam nieopłacalne teorie i nauki, które posłużyły jako akademicka inspiracja do budowania wiedzy na temat tej dyscypliny.

Można słusznie stwierdzić, że wielu z nich nie kształciło psychologów, ale psychiatrów. Można jednak uznać ich za psychologów w takim stopniu, w jakim były postaciami, które w ogromnym stopniu przyczyniły się do teoretycznych i praktycznych podstaw psychologii klinicznej.

• Sigmund Freud
• Lightner Witmer
• Carl Gustav Jung
• Fritz Perls
• Albert Ellis
• Aaron Beck

Bibliografia:

• Gradillas, V. (1998): Psychopatologia opisowa. Znaki, objawy i cechy, Madryt: Piramida.
• Lemos, S. (2000): Ogólna psychopatologia. Madryt: Synteza.
• Vallejo-Riuloba, J. (1991): Przypadki kliniczne Psychiatria, Barcelona: Salvat.

"Fantazje seksualne Polaków, czyli co i dlaczego nas podnieca?" - debata (Kwiecień 2024).