Konsumpcja i przestępczość jako producenci tożsamości
Zużyj, popełnij przestępstwo, skonsumuj ponownie , Problematyczna konsumpcja i kompulsywny akt popełniania przestępstw można rozważać w ramach procesu konstruowania podmiotowości. Jest to inna lektura niż prosta myśl, że ci, którzy biorą narkotyki i kradną, są ludźmi, którzy wybierają "łatwe życie" lub złe życie.
Problematyczne używanie substancji implikuje związek między osobą a lekiem , z unikalnym znaczeniem i funkcjami. Z kolei dla tych, którzy popełniają zbrodnie, ten sposób zachowania ma dorozumianą funkcję.
Obserwujemy tożsamości utożsamiane z posiadaniem, z powtarzającymi się historiami, które nawołują do "Jestem" (jestem kimś, jestem ważny), "ponieważ mam" (broń lub substancja, połknięta lub w kieszeni i dzielić się). Zwroty takie jak "Kiedy użyłem / kiedy wyszedłem kraść, było inaczej, czułem się lepiej, ważniejsze". Bardziej "kompletne", moglibyśmy dodać, zrozumienie abstynencji obu aktów kompulsywnych jako równoznacznych z niepokojącą pustką , kryzys tożsamości i utrata poczucia przynależności zbudowanej w grupach rówieśniczych, w kącie, na ulicy.
- Powiązany artykuł: "16 najbardziej uzależniających narkotyków na świecie"
Tożsamość zbudowana na podstawie używania narkotyków
Brak spotkania z innymi konsumentami stanowi żałosny proces , akt dysocjacji, wycofania się z więzów, które udało mu się zebrać i utrzymać w tym kontekście. Są to więzy zjednoczone wspólną przyjemnością, która implikuje konsumpcję i występki z innymi, które działają jak generator identyfikacji, który sprawia, że należą.
Jeśli dana osoba czuje się wykluczona przez rodzinę, szkołę lub szerszy kontekst społeczny, może, przez konsumpcję lub przestępstwo, czuć, że jest częścią społeczeństwa , na przykład pod etykietą bycia częścią "niebezpiecznych chłopców z sąsiedztwa". W ten sposób jest postrzegany przez społeczeństwo, ale nie widziany, ale widziany.
W kulturze ulicy jest coś
Na rogu, na ulicy, zachodzą procesy socjalizacyjne że nie zostały wygenerowane w innych obszarach, takich jak rodzina czy szkoła, z powodu kryzysów, na jakie cierpią te instytucje, ponieważ powinny one integrować, zawierać, trenować i kończyć wykluczanie.
W obliczu braku innych znaczących osób, nowe referencje są wyidealizowane, takie jak lider zespołu, partnerzy konsumpcyjni lub dzieci na rogu. Przynależność jest tworzona, co zaczyna się od konsolidacji czegoś z subiektywności.
- Może jesteś zainteresowany: "Psychopatologia, przestępczość i odpowiedzialność sądowa"
W więzieniu jest też coś
Konceptualizując akt zbrodni jako sposób (i bycia) kogoś, możemy myśleć, że fakt odbywania kary i, według wielu, "nie ma nic do sprawiedliwości" nie stanowi aktu wyzwolenia we wszystkich sytuacjach i wolność. W wielu przypadkach czują, że "w więzieniu byłem lepszy". Łatwiej jest przekroczyć prawo niż go szanować , doprowadzić do obowiązkowego aktu przestępczości, który generuje nowe sposoby łączenia z prawem i innymi.
Dopóki zasady i normy społeczne nie są internalizowane, rozwiązywanie konfliktów nie jest przemyślane za pomocą słowa, a kompulsywna konsumpcja nie jest postrzegana jako problem zdrowotny, Bycie wolnym w społeczeństwie nie musi oznaczać wolności , Przeciwnie, jest uwięziony sam w sobie, z jego braku kontroli i trudności w ustalaniu limitów, uwięziony w wolności swego powtarzania niemożliwego do kontrolowania, przez to, co popycha i popycha bez opracowania za pomocą. Bez włączenia prawa, dąży się do przekroczenia, w sposób niekontrolowany.
Narkomani czują się uwięzieni w wolności, uwarunkowani przestrzeganiem prawa, którego nie chcą lub nie są gotowi szanować, więźniami własnej wolności, z ogromem możliwości i obowiązków, które oznacza wolność.
Chociaż wydaje się to paradoksalne, transgresja prawa jest obecna w systemie więziennym umożliwienie aktów kompulsywnych, przemocy, nałogów i innych ryzykownych sytuacji nie interpretowane jako takie przez tych, którzy je wykonują. Dlatego mogą sprawić, że poczują się swobodnie w więzieniu.
- Powiązany artykuł: "9 rodzajów uzależnienia od narkotyków i ich cechy"
Sens życia poprzez konsumpcję i przemoc
Konsumpcja i przemoc zaczynają być postrzegane jako konieczne i jeszcze bardziej cenione niż własne zdrowie i wolność. Wzorce zachowań i myśli skonstruowane w kontekście więziennictwa są one internalizowane w taki sposób, że fakt wywoływania zmian przy odzyskiwaniu wolności jest prawdziwym wyzwaniem.
Konsumpcja i przestępczość kończą się dając sens życiu a aby zaprzestać pełnienia tej funkcji, należy zbudować nowe zmysły.Konieczne będzie zintegrowane podejście, mające implikacje na poziomie osobistym, rodzinnym, społecznym, kulturalnym, politycznym itp.
Promocja zdrowia, redukcja czynników ryzyka i wzmacnianie czynników ochronnych: nauczanie i promowanie zdrowego stylu życia, nowe sposoby rozwiązywania codziennych konfliktów, zmiana sposobów na wzajemne relacje, samokontrola, kontrola impulsów i emocje, użycie słów zamiast kompulsywnych czynów. Krótko mówiąc, nie nałogową konsumpcją lub zbrodniami, szukajcie i przyjmujcie nowe sposoby bycia i życia.
