Tata i mama są rozdzielone! A teraz ... co się ze mną stanie?
W tym artykule chcemy zaoferować bardziej realistyczną wizję tego, co można wygenerować przez separację małżeńską w oczach dzieci i zaproponuj cztery wytyczne, dzięki którym poradzisz sobie z tą nową sytuacją i pomożesz jej zrozumieć i mieć najbardziej pozytywne doświadczenie oddzielenia.
Separacja jest rzeczywistością, z którą żyjemy, jest częścią naszego społeczeństwa, a w naszych rękach jest możliwość generowania satysfakcjonujących rozwiązań problemów, które mogą pojawić się w obliczu dzieci. Konieczne jest uwzględnienie szkód, które mogą powstać w przypadku nieprzestrzegania niniejszych wytycznych.
Oderwanie od rodziców: traumatyczne przeżycie dla dzieci
Kiedy myślimy o tym, czego chcemy dla naszych dzieci, większość rodziców odpowiada, "że są zdrowi i szczęśliwi". W obliczu tego imperatywnego pragnienia poszukiwania i generowania szczęścia i dobrego samopoczucia dzieci, musimy pamiętać, że zależy to od "rodziców", że dzieci są zdrowe i szczęśliwe po rozłące.
Jest oczywiste, że nie wiemy, co się wydarzy, ale jasne jest, że adaptacja do nowej sytuacji rodzinnej będzie lepsza, mniej traumatyczna i łatwiejsza dla synów i córek rodziców, którzy po separacji są w stanie dzielenie się decyzjami na temat dzieci i współpraca na rzecz ich dobra.
Jakie aspekty są trudniejsze dla dziecka w związku z separacją?
Aspekty, które generują większe napięcie u dziecka w przypadku separacji, są następujące:
- Ten jeden z rodziców obwinia dziecko za separację.
- Że w domu był każdy rodzaj przemocy, z lub bez obecności dzieci.
- Niech członkowie rodziny mówią złe rzeczy o swoich rodzicach.
- Te aspekty wobec drugiego rodzica są zwerbalizowane.
- Że dzieci muszą się poddawać i zostawiać rzeczy, które im się podobają.
- Że niektórzy rodzice wykazują smutek lub dyskomfort przez separację.
- Pytania o życie prywatne drugiego rodzica są generowane przez matkę lub ojca.
- Komentarze od innych osób w środowisku w sensie negatywnym wobec rodziców.
Wszystkie te aspekty generują wielką presję na dzieci i to napięcie może powodować trudności adaptacyjne i krótkotrwałe objawy, takie jak depresja, lęk, regresje ewolucyjne, gniew, agresja, trudności w szkole ... Nie jest też dziwne, że dziecko może odczuwać spadek samooceny i pewności siebie.
Reakcje, które dzieci mają po separacji, są różne i różnorodne, a to mówi nam, że to zależy od tego, jak proces separacji jest wykonywany przez rodziców, a związek między nimi ustalony, określi i wyreguluje adaptację. dzieci.
Cztery ogólne wytyczne dotyczące procesu separacji w celu opieki nad naszymi dziećmi
Przede wszystkim należy to wyjaśnić ogólne wskaźniki w każdym przypadku są zmienne i powinny być dostosowane w zależności od wieku dziecka i stanu cywilnego , Wytyczne, które proponujemy, są dobre dla dzieci i dlatego wygodnie jest starać się je realizować, a tym samym pomóc w ulepszeniu adaptacji i procesu dzieci w separacji.
1. Przekazuj dzieciom decyzję o separacji
Konieczne jest osiągnięcie porozumienia między rodzicami na temat w jaki sposób będziecie się komunikować i jakimi słowami będziecie mówić, tak jak obydwaj muszą być obecni i zgadzać się na podjętą decyzję tak, że przekazując tę informację dzieciom, jest ona poprawna i spójna z tym, co zostanie zrobione. Należy wyjaśnić, że każdy z małżonków będzie mieszkać w innym domu, co nie jest ich winą, że czasami ludzie starsi się denerwują i nie mogą być razem i lepiej jest żyć osobno. Konieczne jest zapewnienie ich, że nie stracą cię, że jesteś ich ojcem i matką i że będziesz ich nadal kochać, będziesz z nimi i będziesz nadal dbał o nich jak zawsze.
Powinno być jasne, że mogą kontynuować te same czynności, które zwykle robią, że oba domy będą ich domem, że ich zabawki mogą być w jednym domu lub innym bez uciążliwości ...
2. Wyjaśnij, że dzieci nie są winne
Należy wyjaśnić, że separacja jest decyzją, którą podjęli dorośli, i że nie ma z nimi nic wspólnego, i że nie są oni winni, ani też nie są odpowiedzialni za decyzję o rozdzieleniu rodziców. Należy podkreślić, że będą oni nadal ojcami i matkami, nawet jeśli nie mieszkają w tym samym domu, i że ta decyzja jest dla nich szczęśliwsza i wyjaśnienie, że zmiany w ich życiu będą pozytywne ( "Przestaniemy walczyć i dyskutować o sobie", "będziemy mniej smutni", "spokojniejsi" ...).
Musisz zapytać ich, co o tym myślą, zapytać ich, czy mają jakiekolwiek wątpliwości lub obawy dotyczące tej zmiany i pozostawić drzwi otwarte na ich emocjonalną ekspresję. Krótko mówiąc, powinniśmy pozwolić im zapytać, kiedy mają jakiekolwiek wątpliwości lub obawy , Jest to niezbędne, aby móc generować dobrą komunikację i pomóc dzieciom w adaptacji naturalnej i mniej traumatycznej.
3. Przekaż, w jaki sposób będą odbywać się wizyty
W tym przypadku sytuacje mogą być bardzo różne i różne w zależności od wieku dziecka i procesu w separacji, ale Im lepsza komunikacja i porozumienie między rodzicami istnieje, tym lepsze doświadczenie mogą przekazać swoim dzieciom .
W tej części ważne jest, aby jasno określić aspekty, które generują napięcie u dzieci, aby jasno określić, czego chcę dla mojego syna i jak przyczyniam się jako ojciec lub matka do adaptacji i zmniejszenia napięcia generowanego przez separację.
4. Zminimalizuj wpływ, jaki my jako dorośli możemy wywierać na dzieci
W tej sekcji mamy na myśli mieć kontrolę i akceptację, że sytuacja dorosłych się zmieniła , ale nasze dzieci wciąż mają ojca i matkę i że powinniśmy unikać pewnych negatywnych komentarzy, pracować nad gniewem lub frustracją z osobą, która może nam pomóc i zarządzać nią, a nie rzutować na nią, nie generować znanych "konfliktów lojalności" , ponieważ w końcu kochają was oboje i nie chcą was skrzywdzić.
Dowiedz się więcej: "Alienation Alienation Syndrome (SAP): forma złego traktowania dzieci"Niektóre wnioski i niuanse
Oto niektóre z aspektów, które chcemy zostawić, abyś mógł wziąć pod uwagę w przypadku, gdy jesteś zanurzony w tym procesie separacji, a nawet jeśli już to zrobiłeś, ważne jest, abyś pamiętał o tych wskazówkach lub punktach.
Na koniec należy zauważyć, że Obowiązek rodziców do osiągnięcia dobrobytu ich dzieci ma ogromne znaczenie , Jeśli dziecko wykazuje oznaki symptomów, które mogą szkodzić niektórym aspektom jego życia, powinniśmy oddać się w ręce specjalisty ds. Psychiatrii dziecięcej i psychiatrycznej oraz psychologii, aby móc dokonać odpowiedniej oceny i leczenia. Ponadto, psychologowie edukacyjni spotkają się z rodzicami, aby zaoferować i ułatwić wytyczne i strategie, które można wdrożyć, a tym samym zminimalizować wpływ na dzieci.
