Delirium tremens: ciężki zespół odstawienia alkoholu
Przez wieki społeczeństwo asymilowało konsumpcję napojów alkoholowych , stając się cechą niektórych kultur. Jest to coś, co można zaobserwować na przyjęciach, koncertach i dyskotekach, tradycjach, w ramach rekreacyjnych nawyków młodzieżowych, a nawet w popularności zjawisk takich jak duże butelki.
Należy jednak pamiętać, że spożywanie alkoholu może generować uzależnienie, a osoba pijąca traci kontrolę nad spożyciem, co prowadzi do uzależnienia od substancji. Ta zależność nie jest wyrażana jedynie poprzez nadużywanie substancji, ale także poprzez objawy pojawiające się po zaprzestaniu picia alkoholu. Jednym z najpoważniejszych zjawisk powstrzymywania się od alkoholu jest delirium tremens , Zobaczmy, z czego składa się.
Mechanizmy abstynencji
Po wygenerowaniu zależności, fakt usunięcia obiektu, który jest zależny, powoduje zespół odstawienia to znaczy, że brak substancji w organizmie powoduje reakcje objawowe. Dlatego w wielu przypadkach likwidacja alkoholizmu nie jest tak prosta jak usunięcie możliwości spożywania tego typu napojów raz na zawsze. Brak tej substancji powoduje również szereg objawów, które czasem same w sobie mogą być niebezpieczne.
Efekt odwrotny do tego wytwarzanego przez substancję zwykle występuje, co oznacza, że w przypadku substancji depresyjnej (takiej jak alkohol) wystąpią objawy maniakalne, podczas gdy w przypadku pobudzających zespół odstawienia będzie składać się z obniżenie ogólnej aktywności organizmu. W każdym razie, wycofanie pożądanej substancji musi być kontrolowane , ponieważ zbyt gwałtowne ustanie podaży może spowodować te zespoły.
W ramach zespołów abstynencyjnych związanych z nadużywaniem alkoholu, za najpoważniejszy uważa się tzw delirium tremens.
Czym jest delirium tremens?
Nazywa się delirium tremens at Ostry zamęt spowodowany brakiem alkoholu , Jest to spowodowane przerwaniem spożywania alkoholu przez osoby pijące w sposób chroniczny, u których rozwinęła się zależność fizyczna i często występuje po 4 do 72 godzinach abstynencji.
Chociaż delirium tremens zwykle występuje u pacjentów, którzy przestają pić po nadmiernym spożyciu alkoholu, można znaleźć przypadki, w których ten zespół był spowodowany chorobami, urazami lub infekcjami u osób o dużym spożyciu alkoholu w przeszłości.
Objawy delirium tremens
Głównymi objawami tego zespołu są dezintegracja świadomości, w której pojawiają się halucynacje wzrokowe, urojenia, chwiejność emocjonalna i otępienie , Często występują także drżenia, pobudzenie psychoruchowe i drgawki.
Ogólnie rzecz biorąc, delirium tremens ma krótki czas trwania, ale niezależnie od tego jest to niebezpieczny zespół, ponieważ 20% przypadków kończy się śmiercią w przypadku nieotrzymania pomocy medycznej, a nawet z tym 5% przypadków kończy się w chwili śmierci pacjenta.
Fazy delirium tremens
W pierwszej fazie obserwuje się objawy wegetatywne, takie jak lęk, tachykardia, zawroty głowy, niepokój i bezsenność, spowodowane przez wzrost noradrenaliny we krwi. Jeśli dojdziesz do drugiej fazy, około 24 godzin po jej pojawieniu się, intensywność poprzednich objawów wzrasta, z niekontrolowanymi drżeniami i intensywnym poceniem , Mogą również pojawić się drgawki.
Wreszcie, w trzeciej fazie (definiującej delirium tremens) pojawia się stan zaburzeń świadomości zwany obnubilacją. Jest to określone przez skłonność do rozpraszania i zamieszania oraz głęboką dezorientację. Najbardziej charakterystyczną cechą tej fazy jest pojawienie się halucynacji wzrokowych (zwykle mikrozoops) i złudzeń, a także wysokiego poczucia udręki. Podobnie występują również pobudzenie, przyspieszony oddech, hipertermia i tachykardia.
Możliwe zabiegi
Biorąc pod uwagę, że delirium tremens jest problemem, który może spowodować śmierć pacjenta, wymagana jest natychmiastowa hospitalizacja osób, u których występują opisane objawy, i może być konieczne wejście na oddział intensywnej terapii.
Leczenie, które ma być zastosowane, będzie mieć podstawowe cele, aby utrzymać pacjenta przy życiu, uniknąć komplikacji i złagodzić objawy. Tak więc nadzór dotkniętych będzie stały, obserwując jego równowagę hydroelektryczną i parametry życiowe.
Chociaż konkretne działania będą zależały od przypadku, podawanie diazepamu, lorazepamu i chloracepatu dipotasowego często powoduje sedację pacjenta, kontrolę hydroelektrolityczną w celu utrzymania nawodnienia pacjenta i podawania witamin w celu utrzymania prawidłowej funkcji organizmu.Podobnie, haloperidol jest również powszechnie stosowany do kontrolowania procesu psychotycznego i halucynacji .
Ostateczna uwaga
Podczas gdy nadmierne spożywanie alkoholu jest niebezpiecznym zjawiskiem, a ci, którzy przestają pić, robią to z ważnych powodów, konieczne jest, aby ci, którzy decydują się przestać pić, wzięli pod uwagę fizyczną zależność, którą ich ciało utrzymuje wraz z tą substancją.
Istotne jest, aby w przypadku uzależnienia lub używania substancji przez długi czas (w tym leki takie jak środki uspokajające lub przeciwdepresyjne), wycofanie substancji następuje stopniowo, ponieważ w początkowych kompasach organizm potrzebuje określonej dawki substancji do dalszego prawidłowego funkcjonowania.
Ponadto należy pamiętać, że można uniknąć zagrożeń zdrowotnych związanych z delirium tremens wykrywanie przypadków uzależnienia od alkoholu w czasie , co pozwala zamknąć przejście w czasie do alkoholizmu. Stosowanie tego rodzaju napojów jest powszechnie akceptowane i poszerzane we wszystkich kontekstach, dlatego wykrywanie ich pierwszych oznak może być skomplikowane, biorąc pod uwagę stopień normalizacji nadużywania tych substancji.
Aby poznać niektóre znaki wskazujące na obecność początków alkoholizmu, możesz przeczytać ten artykuł: "8 oznak uzależnienia od alkoholu".
Bibliografia:
- Amerykańskie Stowarzyszenie Psychiatryczne. (2013). Podręcznik diagnostyczny i statystyczny zaburzeń psychicznych. Piąta edycja. DSM-V. Masson, Barcelona.
- Correas, J, Ramírez, A. i Chinchilla, A. (2003). Podręcznik pogotowia psychiatrycznego. Masson
- Ferri, F.F. (2015). Delirium tremens. W: Ferri FF, wyd. Doradca Kliniczny Ferri. 1st ed. Filadelfia: PA Elsevier Mosby; str. 357
- Golberg, D. & Murray, R. (2002). Maudsley hanbook praktycznej psychiatrii. Oxford
- Marta, J. (2004). Praktyczne podejście do delirium. Masson
- O'Connor, P.G. (2016). Zaburzenia związane z piciem alkoholu. W: Goldman L, Schafer AI, eds. Goldman's Cecil Medicine. 25 ed. Filadelfia, Pensylwania: Elsevier Saunders; rozdział 33.
