DESNOS: Complex Post-Traumatic Stress Disorder

Post Traumatic Stress Disorder było jednym z najczęściej badanych zaburzeń w ostatnich dziesięcioleciach (szczególnie w wyniku niszczycielskich skutków drugiej wojny światowej), w dużej mierze ze względu na świadomość dysfunkcjonalności jaką pociągają one za sobą osoby, które Cierpią z tego powodu i ludzi wokół niego.

Ktoś na świecie może pewnego dnia cierpieć na zespół stresu pourazowego, nawet jeśli był narażony na doświadczenie lub wystąpienie urazu tylko raz , Ale ... co dzieje się z tymi ludźmi, którzy przez całe życie lub przez długi czas byli narażeni na bardzo poważne stresujące warunki? Co dzieje się z weteranami wojennymi? A z dziećmi narażonymi na ciągłe nadużywanie fizyczne, psychiczne i seksualne? Co się stanie, gdy ludzie, którzy zaatakują cię nieustannie, są twoimi pierwszymi związkami rodzinnymi?

W tym artykule zamierzamy zagłębić się w Kompleksowe pourazowe zaburzenie stresu , w dniu jego wezwania DESNOS .

Co to jest DESNOS lub złożony PTSD?

DESNOS (ze względu na swój akronim po angielsku, Zaburzenie skrajnego stresu, nie określone inaczej; ekstremalne zaburzenie stresu pourazowego nie określone), obecnie znane jako złożone PTSD, jest definiowane przez obecność PTSD z dodatkowymi problemami samoregulacji u danej osoby. Zwykle występuje u osób, które doświadczyły wielu traumatycznych wydarzeń, długotrwałego urazu, szczególnie poważnego urazu (zwykle związanego z wiktymizacją interpersonalną).

Przykład złożonego PTSD, według Luxenberg et al. (2001), byłaby kobietą, która jako dziecko nigdy nie otrzymywałaby niezbędnej opieki i uwagi, była wielokrotnie molestowana seksualnie przez jego ojczyma alkoholowego przy wielu okazjach i widziała (zastępczą wiktymizację), że jego ojczym gwałci jego matkę.

Zaproponowano nową kategorię diagnostyczną złożonego PTSD i wydaje się, że ICD-11 rozróżnia PTSD od złożonego PTSD (tak nie było w DSM-5). Pierwsze obejmie trzy grupy symptomów (reeksperymentacja, unikanie i trwałe poczucie obecnego zagrożenia przejawiające się aktywacją i nadpobudliwością), natomiast złożony PTSD będzie składał się z trzech dodatkowych grup: deregulacja afektywna, negatywna samopoznanie i zaburzenia relacji .

Objawy i cechy

Jak już skomentowaliśmy, Złożony PTSD charakteryzuje się współwystępowaniem PTSD z pewnymi problemami samoregulacji u osobnika , Te problemy są następujące:

Zakłócenie zdolności relacyjnych

Następują zmiany w relacjach międzyludzkich. Osoba ze złożonym PTSD miałaby tendencję do izolowania się, do chronicznej nieufności wobec innych, do życia w gniewie lub nieuzasadnionej wrogości bardzo spontanicznej wobec innych, do wielokrotnego poszukiwania osoby, która działałaby jako "zbawca" (dla przywrócić utracone zabezpieczenia).

Ogólnie rzecz biorąc, są to ludzie, którzy mają niewiele intymnych związków, z powodu niemożności zaufania i otwarcia się na innych. W pewnym sensie można powiedzieć, że są one sabotażowane, ponieważ przy wielu okazjach mają umiejętności społeczne, aby nawiązać intymne relacje, ale z powodu ich zachowań edukacyjnych i nabytych przekonań nie są w stanie ich utrzymać.

Zmiany w uwadze i świadomości

Często pojawiają się objawy dysocjacyjne. Osoby ze złożonym PTSD mogą przedstawiać zmiany lub fragmentacje świadomości, pamięci, tożsamości, postrzegania siebie i / lub środowiska.

• The dysocjacja jest to trudna do zdefiniowania konstrukcja i składa się z kilku aspektów:
• Rozłączenie (separacja emocjonalna i poznawcza z najbliższego otoczenia): mogą przejść do sytuacji społecznych, ale wydają się być nieobecni.
• Depersonalizacja (zmiana w postrzeganiu własnego ciała lub siebie)
• Derealizacja (zmiana w postrzeganiu świata zewnętrznego)
• Problemy z pamięcią (wycieki pamięci dla osobistych zdarzeń)
• Skurcz emocjonalny (zmniejszona emocjonalność, zmniejszona zdolność reakcji emocjonalnej). Jak gdyby byli znieczuleni emocjonalnie.
• Dysocjacja tożsamości (Najpoważniejsze i najmniej częste: percepcja lub doświadczenie, że w umyśle jest więcej niż jedna osoba).

Schematy lub systemy przekonań miały bardzo niekorzystny wpływ

Istnieją trzy rodzaje przekonań lub trwałe i przesadne negatywne oczekiwania w przypadku złożonego PTSD, który musimy próbować zrelaksować i zmodyfikować w leczeniu:

• O sobie: "Jestem zły", "Jestem winien za to, co się stało", "Nigdy nie będę w stanie dojść do siebie", "złe rzeczy zdarzają się tylko złym ludziom".
• O innych: "nikomu nie możesz ufać", "nie możesz zaufać komuś, kto nie był na wojnie".
• O świecie: "świat jest domyślnie nieczułym i niesprawiedliwym miejscem, coś złego się wydarzy", "świat jest bardzo niebezpiecznym miejscem", "Nie mam kontroli nad tym, co może mi się przydarzyć". Ponadto uczucia wstydu, poczucia winy, bezradności, inwalidztwa, odczucia, że ​​nikt ich nie rozumie, są bardzo częste.

Trudności w regulacji emocji i dyskomfortu somatycznego

Drastyczne wahania nastroju, dysforyczne, drażliwe nastroje, przerywany gniew (trudności w zarządzaniu złością) są powszechne ... Mogą wykazywać zachowania autodestruktywne i impulsywne (w tym zachowania o charakterze seksualnym). Jeśli chodzi o dyskomfort somatyczny, często mają bóle głowy, problemy żołądkowo-jelitowe, przewlekły ból, niespecyficzne bóle ciała ...

Leczenie

Chociaż leczenie będzie zależeć w dużej mierze od rodzaju urazu lub urazów, na które pacjent był narażony, od modelu psychologicznego, w którym pracuje klinicysta oraz od dostępnego czasu, istnieją wytyczne dotyczące leczenia złożonego PTSD (Cloitre i wsp., 2012 ). Leczenie można podzielić na 3 fazy:

• Faza 1 : celem jest zagwarantowanie bezpieczeństwa danej osoby poprzez zarządzanie problemami samoregulacji, poprawę ich kompetencji emocjonalnych i społecznych.
• Faza 2 : w tej fazie skupi się na traumie jako takiej i przetwarzaniu wspomnień.
• Faza 3 : W tym momencie celem jest reintegracja i utrwalenie osiągnięć leczenia oraz pomoc osobie w przystosowaniu się do aktualnych okoliczności życiowych. Wskazane jest wykonanie planu zapobiegania nawrotom.

Wreszcie ważne jest, aby wziąć pod uwagę, że podczas całej terapii będą pracować nad przekonaniami o sobie, o innych i o świecie, ponieważ jest to żmudne, a czasem długotrwałe zadanie, które w wielu razy najtrudniejsze do modyfikacji.

Complex PTSD and Borderline Personality Disorder (Marzec 2024).