Różnice między osobowością, temperamentem i charakterem
W języku potocznym terminy "osobowość", "temperament" i "postać" są często używane zamiennie; Jednak z psychologii ustalono wyraźne granice między tymi trzema koncepcjami, które uwzględniają zróżnicowane aspekty ludzkiego doświadczenia.
W tym artykule określimy, czym jest osobowość, temperament i charakter , W tym celu dokonamy krótkiego przeglądu etymologii terminów i zastosowań, które zostały podane w historii, a także punktu widzenia psychologii naukowej w odniesieniu do ich różnic i podobieństw.
- Powiązany artykuł: "5 wielkich cech osobowości: towarzyskość, odpowiedzialność, otwartość, życzliwość i neurotyzm"
Czym jest temperament?
Mówiąc o temperamencie, o którym mówimy biologiczny i instynktowny wymiar osobowości , który objawia się przed resztą czynników. W życiu każdego człowieka wpływy środowiskowe, które otrzymuje, wchodzą w interakcję z jego temperamentalną podstawą, dając początek właściwościom, które ją charakteryzują i odróżniają ją od reszty.
Temperament jest określany przez dziedziczenie genetyczne, które w bardzo znaczący sposób wpływa na funkcjonowanie układu nerwowego i hormonalnego , to znaczy we względnym wpływie różnych neuroprzekaźników i hormonów. Inne wrodzone aspekty, takie jak poziom czujności mózgu, są również ważne dla rozwoju osobowości.
Te indywidualne różnice generują różnice w różnych cechach i predyspozycjach; na przykład nadreaktywność współczulnego układu nerwowego sprzyja pojawianiu się wrażeń lękowych, podczas gdy ekstrawertycy charakteryzują się chronicznie niskimi poziomami aktywacji kory, zgodnie z modelem PEN opisanym przez Hansa Eysencka.
Historyczna ewolucja koncepcji
W starożytnej Grecji słynny lekarz Hipokrates twierdził, że ludzka osobowość i choroba zależą od równowagi lub braku równowagi między cztery cielesne humory: żółć żółć, czarna żółć, flegma i krew .
W drugim wieku naszej ery, około 500 lat później, Galen z Pergamum stworzył temperamentalną typologię, która klasyfikowała ludzi zgodnie z dominującym nastrojem. W typie cholerycznym przeważała żółta żółć, w czerni melancholijnej, w flegmacie flegma, a we krwi krwi.
Znacznie później, już w XX wieku, autorzy tacy jak Eysenck i Pavlov opracowali teorie osobowości w oparciu o biologię. Podobnie jak modele Hipokratesa i Galen, zarówno stabilność (Neurotyczność-Emotional Stability) jak i aktywność (ekstrawersja-introwersja) ośrodkowego układu nerwowego jako podstawowe kryteria różnicowania.
- Może jesteś zainteresowany: "Emocjonalni ludzie: 10 cech i cech, które je definiują"
Definiowanie postaci
Ta postać jest uczony składnik osobowości , Wydaje się, że jest to konsekwencja doświadczeń, które przeżywamy, które wpływają na nasz sposób modulacji biologicznych predyspozycji i tendencji, czyli temperamentu.
Chociaż nie ma tak wiele zgody co do definicji charakteru, jak w przypadku temperamentu, większość wniosków podkreśla fakt, że wywodzi się z interakcji społecznych , Oznacza to, że zależy to od kontekstu, w którym się rozwijamy i dlatego ma kulturowe pochodzenie.
Na początku XX wieku dominującą tendencją, która zostanie zastąpiona przez Psychologię osobowości, było badanie postaci lub charakterystyki; Ostatecznie te perspektywy nie odbiegały zbytnio od obecnych modeli. Ernst Kretschmer i William Stern wyróżniają się wśród autorów, którzy pracowali nad koncepcją charakteru.
Obecnie w wielu przypadkach nie ma rozróżnienia między tymi elementami , charakter i osobowość. Ściśle mówiąc, pierwszy termin wyraźnie określa część naszej natury, która jest określona przez środowisko, ale trudność oddzielenia go od temperamentu sprawia, że definicje charakteru i osobowości często nakładają się na siebie.
Osobowość: suma biologii i środowiska
W psychologii termin "osobowość" definiowany jest jako organizacja emocji, poznania i zachowań które określają wzorce zachowań danej osoby. W kształtowaniu osobowości interweniuje zarówno podstawa biologiczna (temperament), jak i wpływy środowiskowe (charakter).
Dlatego najbardziej niezwykłym aspektem osobowości w porównaniu z koncepcjami temperamentu i charakteru jest to, że obejmuje on jedno i drugie. Biorąc pod uwagę trudności w określeniu, jaka część sposobu bycia jest nadana przez dziedziczenie, a co przez środowisko, to określenie jest bardziej użyteczny niż poprzednie na poziomie teoretycznym i praktycznym .
Z psychologii zaproponowano wiele koncepcji osobowości. Jednym z najbardziej wpływowych jest Gordon Allport, który podkreśla również manifestacje mentalne i behawioralne oraz komponent organizacyjny, chociaż dodaje czynnika dynamizmu (ciągła interakcja z otoczeniem) i indywidualnej specyfiki.
Każda psychologiczna teoria o osobowości podkreśla różne aspekty ludzkiego doświadczenia. Oprócz indywidualistycznej teorii Allport, do najważniejszych należą Eysenck, który koncentruje się na wymiarze biologicznym, oraz humanistów Rogersa i Maslowa.
Jest to również ważne wspomnieć o modelach sytuacjonistów , że podejście do pojęcia osobowości do zachowania. Z tych perspektyw wynika, że zachowanie człowieka zależy nie tyle od konstrukcji umysłowych, ile od wpływów otoczenia w określonej sytuacji, czy też osobowość jest repertuarem behawioralnym.
Historia słowa "osobowość"
W starożytnej Grecji słowo "osoba" odnosiło się do masek noszonych przez aktorów teatralnych. Później, w Rzymie, będzie on używany jako synonim "obywatela", określający głównie społeczne role jednostek uprzywilejowanych i wpływowych.
Z czasem termin "osoba" zaczął odnosić się do jednostki jako odróżniającej ją od środowiska. "Osobowość", która pochodzi od tego słowa, została użyta od średniowiecza do opisania serii cechy, które określają tendencje behawioralne osoby .
