yes, therapy helps!
Dopamina: 7 podstawowych funkcji tego neuroprzekaźnika

Dopamina: 7 podstawowych funkcji tego neuroprzekaźnika

Marzec 29, 2024

The dopamina Jest to jeden z wielu neuroprzekaźników używanych przez neurony do komunikowania się ze sobą. Oznacza to, że dopamina pełni bardzo ważną funkcję w przestrzeniach synaptycznych, czyli w mikroskopijnych przestrzeniach, w których komórki nerwowe łączą się ze sobą.

Jest to substancja wytwarzana przez sam ludzki organizm, ale może być również wytwarzana w laboratoriach. W szczególności, dopaminę sztucznie zsyntetyzowali angielscy biolodzy George Barger i James Ewens w 1910 roku. Po dziesięcioleciach później, w 1952 roku, szwedzcy naukowcy Arvid Carlsson i Nils-Åke Hillarp zdołali rozwikłać funkcje i główne cechy tego neuroprzekaźnika.


Dopamina: neuroprzekaźnik przyjemności ... między innymi

Dopamina, której wzór chemiczny jest C6H3 (OH) 2-CH2-CH2-NH2, jest często wspomniany jako przyczyna przyjemnych doznań i uczucie relaksu. Jednak wraz z dopaminą i resztą neuroprzekaźników dzieje się coś, co zapobiega powiązaniu tych sytuacji z bardzo specyficzną funkcją: wpływają one w większym lub mniejszym stopniu na ogólne funkcjonowanie mózgu, we wszystkich aspektach emocjonalnych, poznawczych i umysłowych. pobrane w tym czasie.

Oznacza to, że gdy dopamina lub jakikolwiek inny neuroprzekaźnik jest powiązany ze stanami emocjonalnymi lub konkretnymi procesami umysłowymi, dzieje się tak dlatego, że pojawienie się tej ostatniej wiąże się ze wzrostem poziomu niektórych neuroprzekaźników w niektórych obszarach mózgu związanych z tym stanem lub rozpatrywany proces.


W przypadku dopaminy, wśród jego funkcji znajdujemy również koordynację pewnych ruchów mięśni, regulacji pamięci, procesów poznawczych związanych z uczeniem się, a nawet widzimy, że odgrywa ona istotną rolę w podejmowaniu decyzji.

Społeczność naukowa zgadza się wskazać, że również dopamina jest zaangażowany w złożony system poznawczy, który pozwala nam czuć się zmotywowanym i ciekawość niektórych aspektów życia.

1. Dopamina i twoja osobowość

Ale, Czy ten neuroprzekaźnik ma coś wspólnego z osobowością każdej osoby? Cóż, wydaje się, że tak. Dopamina może być jednym z czynników, które należy wziąć pod uwagę, jeśli chodzi o poznanie, czy dana osoba jest bardziej zamknięta w sobie, czy bardziej ekstrawertyczna, bardziej tchórzliwa lub odważniejsza, czy też bardziej bezpieczna lub niepewna.


Kilka badań wspiera tę zależność między dopaminą a osobowością. Na przykład badanie przeprowadzone w Klinice Uniwersyteckiej Charité w Niemczech, które zostało opublikowane w Natura Neuroscience Wskazał, że ilość dopaminy znajdująca się w ciele migdałowatym mózgu może być wiarygodnym wskaźnikiem tego, czy jest ona spokojna i spokojna, z dobrą pewnością siebie, czy też jest lękliwa i podatna na stres.

2. Nadwaga i otyłość

Jeśli nie zauważyłeś, nie wszyscy odczuwają ten sam poziom przyjemności, gdy na przykład smakują apetycznie czekoladowe ciasto.

Co ciekawe, osoby z tendencją do nadwagi i otyłości mają mniej receptorów dopaminy w swoim układzie nerwowym, a co za tym idzie, muszą jeść więcej ciasta, by zauważyć tę samą satysfakcję który wywołuje akt zjedzenia czegoś słodkiego. Powiedzmy, że jesteś mniej wrażliwy na smaki, które powodują uzależnienie. Takie wnioski wyciągnęli angielscy badacze, dzięki studium opublikowanemu w Science.

3. Smak silnych emocji

Czy jesteś jedną z tych osób, które lubią podejmować ryzyko? Czy rzuciłbyś się w spadochron? Odpowiedzi na te pytania mogą również dotyczyć Twojego wieku, ale istnieje nowy element, który z neurologii okazał się ważnym czynnikiem w przewidywaniu tej skłonności do cieszenia się ryzykiem i silnymi emocjami.

Dochodzenie przeprowadzone przez University of British Columbia pod przewodnictwem Stana Floresco i opublikowane w Dziennik medyczny w 2014 roku to zgłosiło Większa obecność dopaminy w niektórych regionach mózgu u młodzieży spowodowała, że ​​byli zbyt optymistyczni wobec swoich oczekiwań i przyjmowali zbyt wysokie ryzyko .

4. Status społeczny i zadowolenie

Korzystając z różnych technik neuroobrazowania, jedno z badań wykazało, że im lepszy jest status społeczny jednostki, tym większa jest liczba receptorów D2 dopaminy znajdujących się w jego mózgu.

To sprawia, że ​​czują się bardziej zadowoleni ze swojego życia, a zatem działają zgodnie z tym; Cele osoby o dobrym wizerunku siebie nie są takie same, jak cele bardziej pesymistycznej osoby w tym aspekcie .

5. Klucz do kreatywności

Kilka badań opublikowanych w PLoS wykazało, że ludzie o szczególnie twórczym umyśleMają niższą gęstość receptorów dopaminy D2 w określonym regionie mózgu: wzgórze.

Ta część mózgu ma za zadanie filtrować bodźce, które otrzymuje kora mózgowa. Ułatwiłoby to połączenia nerwowe, które pozwalają nam kojarzyć pojęcia w bardziej efektywny sposób, zwiększając kreatywność.

6. Reguluje również pamięć

Pamięć jest także funkcją mózgu, na którą wpływa również dopamina. W szczególności Dopamina jest odpowiedzialna za regulację czasu trwania informacji (wspomnienia) , decydując, czy zachowuje te informacje tylko przez 12 godzin i znika, lub czy zatrzymuje te informacje dłużej.

Ten proces "decyzji", w którym pamięć dyfunduje lub pozostaje w naszym mózgu, jest ściśle związany z pojęciem sensownego uczenia się. Kiedy uczymy się czegoś, co nas satysfakcjonuje, dopamina aktywuje hipokamp, ​​aby zachować te informacje. W przeciwnym razie dopamina nie aktywuje hipokampa, a pamięć nie jest przechowywana w naszej pamięci.

7. Poziomy mocy motywacji

Zwykle mówi się o dopaminie jako neuroprzekaźniku odpowiedzialnym za odczuwanie przyjemności, ale najnowsze odkrycia pokazują, że jej główną funkcją może być motywacja.

Na przykład w jednym z badań stwierdzono, że związek między motywacją a dopaminą jest prawdziwy, ponieważ pokazali, że ludzie najbardziej skupieni na spełnianiu pewnych trudnych celów to ci, którzy mają najwięcej dopaminy w korze przedczołowej i w jego prążkowanym ciele.

Bibliografia:

  • Delgado J.M .; Ferrús A.; Mora F i Rubia F.J. (Red.) (1997). Podręcznik neuronauki. Madryt: Synteza.
  • Kalat, J.W. (2004). Psychologia biologiczna Thomsomparaninfo.
  • Mazziota i in. (2000). Mapowanie mózgu: zaburzenia. Nowy Jork: Academic Press.
  • Streit, W.J. i Kincaid-Colton, C.A. (1996). Układ odpornościowy mózgu. Badania i nauka Styczeń 16-21.



Jeunesse Longevity TV - Episode 20 - M1ND (Marzec 2024).


Podobne Artykuły