yes, therapy helps!
Picie kawy: zalety i wady jej spożycia

Picie kawy: zalety i wady jej spożycia

Kwiecień 29, 2024

Historia kawy zaczyna się w XIV wieku w Etiopii a , gdzie zaczął przypisywać właściwości stymulujące. Z Rogu Afryki rozprzestrzenił swoje zastosowanie do Jemenu w XV wieku, a następnie rozprzestrzenił się na resztę Bliskiego Wschodu i Afryki Północnej. To handel weneckich statków z Bliskim Wschodem przyniósł kawę do Europy, skąd został wprowadzony do Ameryki (Cano-Marquina, Tarín i Cano, 2013).

W samej Hiszpanii zużywa się 14 000 milionów filiżanek kawy rocznie, przy przeciętnym dziennym spożyciu 3,6 kubka dziennie dla osób powyżej 15 roku życia. Należy dodać, że 22 miliony ludzi w Hiszpanii spożywa co najmniej jedną kawę dziennie (Ramírez, 2016). Te wzorce konsumpcji są podobne w Ameryce i reszcie Europy, a kraje skandynawskie przodują pod względem konsumpcji per capita.


Dlatego biorąc pod uwagę, w jaki sposób napoje zawierające kofeinę, takie jak kawa, są w diecie zachodniej, badanie jego skutków w krótkim, średnim i długim okresie stało się bardzo ważne , Analizy i badania przeprowadzono zarówno psychologicznie, jak i fizjologicznie.

Z czego składa się kawa?

Jednym z głównych składników kawy, która bierze swoją nazwę od tej, jest kofeina. Ta substancja, którą spożywamy w każdym kubku, jest alkaloidem roślinnym, który działa jako antagonista receptorów adenozyny w układzie nerwowym .

Kofeina zapobiega rozkładowi cyklicznego monofosforanu adenozyny przez fosfodiesterazę, która wzmacnia neuroprzekaźnictwo post synaptyczne w współczulnym układzie nerwowym. Z tego powodu jednym z głównych efektów działania kofeiny w organizmie jest zwiększenie intensywności transmisji, co powoduje aktywację w ciele (Polana, 2010). Chociaż kofeina jest najbardziej znana, wewnątrz filiżanki kawy znajdziemy między innymi takie składniki jak witamina B3, magnez i potas .


Korzystne skutki jego konsumpcji

Według informacji przekazanych przez naukę przez kilkadziesiąt lat badań wydaje się, że pozytywne skutki umiarkowanego i przewlekłego spożycia kawy znacznie przewyższają możliwe szkody, jakie może spowodować. W konsekwencjach i skutkach spożycia kofeiny są inne czynniki zwiększające czujność, oprócz samej substancji, takie jak na przykład osobowość konsumenta i pora dnia (czas cyklu okołodobowego).

Kofeina poprawia przede wszystkim wydajność w zadaniach nadzoru i innych prostych zadaniach wymagających ciągłej uwagi. Zwiększa również poziom czujności i zmniejsza poczucie zmęczenia (zarówno psychiczne, jak i fizyczne), co jest korzystne dla treningu sportowego. Efekty te są szczególnie widoczne, gdy z powodu zaistniałej sytuacji poziom aktywacji obiektu jest wyraźnie niski (praca w nocy, jazda po autostradzie z kilkoma zakrętami itp.). Biorąc to pod uwagę, stosowanie kofeiny może prowadzić do zwiększenia bezpieczeństwa i wydajności w niektórych zawodach i środowiskach, takich jak prowadzenie pojazdu (Smith, 2002). Umiarkowane spożycie wiąże się również ze zmniejszeniem częstości występowania cukrzycy i chorób wątroby (Cano-Marquina, Tarín i Cano, 2013).


Wracając do twojego związku z adenozyną, W ostatnich latach opracowano badania, w których oceniają neuroprotekcyjną rolę kofeiny w niektórych chorobach , Sama adenozyna odgrywa ważną rolę w kontrolowaniu zaburzeń mózgu, z receptorami hamującymi A1R (które mogłyby działać jako przeszkoda dla neurodegeneracji) i A2AR ułatwiającymi receptory (których blokowanie złagodziłoby długotrwałe uszkodzenie różnych stanów neurodegeneracyjnych). Kofeina wchodzi w grę, działając jako antagonista receptora A2AR, który sprzyjałby fenomenowi plastyczności synaptycznej i, podobnie jak inni antagoniści tego receptora, działałby jako kognitywny "normalizator", zapobiegając pogorszeniu i ograniczając jego postęp ,

Zatem może to być obiecujący początek w badaniu blokerów receptora A2AR adenozyny, dostarczając nowe i różnorodne opcje terapeutyczne do leczenia wczesnych stadiów, na przykład, choroby Alzheimera (Gomes i in., 2011).

Gorzka strona kofeiny

W odniesieniu do szkodliwych skutków kofeiny, w recenzji Smitha (2002), stwierdza on, że szkody te pojawiają się tylko pod pewnymi warunkami. Można by być spożywanym przez ludzi z problemami lękowymi, których poziom aktywacji jest już wysoki.

U osób nie dotkniętych tym problemem negatywne skutki wystąpią, gdy spożywane będą nadmiernie wysokie ilości. Spożycie napojów takich jak kawa w takich sytuacjach spowodowałoby wzrost lęku a to spowodowałoby na przykład tachykardia, trudności ze snem, a nawet pogorszenie kontroli motorycznej (Smith, 2002). Gdy zużycie przekracza około 300 mg na dzień, układ ruchowy może być w znacznym stopniu aktywowany, podobnie jak cykl snu i czuwania może być zmieniony, jak również wzrost szybkości przemiany materii mózgowej w sposób uogólniony.

Chociaż, podobnie jak w przypadku wielu innych substancji, niewłaściwe spożywanie kofeiny może prowadzić do różnych problemów, istnieją powody do optymizmu w tym zakresie. Prawie wszystkie grupy konsumentów pobierają dawkę od małej do umiarkowanej (50-300 mg na dzień), przy czym te dawki są korzystnymi efektami behawioralnymi wspomnianymi powyżej. Chociaż istnieją ludzie, którzy kwalifikują się do kawy, a zatem kofeina, jako społecznie akceptowany lek, mechanizmy mózgu, na które wpływa ten psychostymulant różnią się znacznie w odniesieniu do innych substancji nadużywających, takich jak kokaina, amfetamina, alkohol, THC i nikotyna (Nehlig, 1999).

Dlaczego więc to spożycie nie osiąga szkodliwych poziomów?

Obszar mózgu najbardziej związany z uzależnieniem od narkotyków jest uważany w neuronauce za obszar przyjemności, czyli jądro półleżące. Jądro to dzieli się zarówno funkcjonalnie, jak i morfologicznie w strefie centralnej i strefie skorupy ziemskiej. Mezolimbiczny układ dopaminy, który pochodzi z brzusznego obszaru nakrywki i kończy się w jądrze półleżącym, również odgrywa ważną rolę w wzmacnianiu uzależniającego zachowania.

Wystarczające ilości, aby poczuć skutki narkotyków, takich jak kokaina, alkohol i inne, selektywnie aktywują neurotransmisję dopaminergiczną w korze jądra półleżącego , który wspiera bardzo wysoką zdolność uzależniającą tych substancji. Przeciwnie, spożycie kofeiny niezbędne do aktywacji jej właściwości zwiększa uwalnianie dopaminy tylko w jądrze ogoniastym bez wywoływania jakiegokolwiek uwalniania w jądrze półleżącym. Ta selektywna aktywacja jądra ogoniastego byłaby związana ze stymulującymi właściwościami kofeiny w aktywności psychomotorycznej.

Z drugiej strony kofeina stymuluje również uwalnianie dopaminy w korze przedczołowej, co byłoby zgodne z jej właściwościami psychostymulującymi i ze wzmacnianiem zachowania związanego z piciem. Aby kofeina zwiększyła aktywność funkcjonalną kory mózgowej, należy ją spożywać w ilości pięciokrotnie wyższej od średniej dziennej. To wysokie zużycie aktywowałoby wiele innych struktur mózgu, takich jak większość regionów limbicznych i wzgórzowych oraz tych związanych z pozapiramidalnym układem motorycznym. To tłumaczyłoby skutki uboczne nadmiernej konsumpcji. Podsumowując te dane, Astrid Nehlig (1999) stwierdza, że Chociaż kofeina ma pewne kryteria, które można uznać za narkotyki, istnieje bardzo niskie ryzyko uzależnienia .

Wreszcie, biorąc pod uwagę dobrą zdolność do samoregulacji przez ogół społeczeństwa, zarówno w ilości do spożycia, jak iw porze dnia, wiedza o zaletach i wadach czegoś tak zwyczajnego jak wypicie filiżanki kawy, będzie faworyzować jeszcze bardziej odpowiedzialna konsumpcja. W świetle informacji dostarczanych przez badania naukowe, nie wydaje się, że istnieje silniejsza wymówka, by zrobić sobie przerwę i wypić kawę w towarzystwie przyjaciół, rodziny lub kolegów, którzy poprawiają własne zdrowie. Wszystko dla dobra.

Bibliografia:

  • Cano-Marquina, A., Tarin, J. J. i Cano, A. (2013). Wpływ kawy na zdrowie. Maturitas, 75 (1), 7-21.
  • Glade, M. J. (2010). Kofeina - nie tylko środek pobudzający. Nutrition, 26 (10), 932-938.
  • Gomes, C.V., Kaster, M.P., Tomé, A.R., Agostinho, P.M. i Cunha, R.A. (2011). Receptory adenozyny i choroby mózgu: neuroprotekcja i neurodegeneracja. Biochimica et Biophysica Acta (BBA) -Biomembrany, 1808 (5), 1380-1399.
  • Nehlig, A. (1999). Czy jesteśmy uzależnieni od kawy i kofeiny? Przegląd danych dotyczących ludzi i zwierząt. Neuroscience & Biobehavioral Reviews, 23 (4), 563-576.
  • Ramírez, E. (2016). Obecność kawy wzrasta w życiu Hiszpanów - elEconomista.es. Eleconomista.es. Odzyskane z: //www.eleconomista.es/empresas-finanzas/consumo/noticias/7174035/11/15/Crece-la-presencia-de-cafe-en-la-vida-de-los-espanoles.html
  • Smith, A. (2002). Wpływ kofeiny na zachowanie człowieka. Toksyczność pokarmowa i chemiczna, 40 (9), 1243-1255.

Skutki picia kawy [Wirtualna Poradnia] (Kwiecień 2024).


Podobne Artykuły