Podwójna patologia: przyczyny i sposoby leczenia oraz związane z nimi zaburzenia
Według statystyk, sześciu na dziesięciu narkomanów cierpi również na pewne zaburzenia psychiczne .
Choć prawdą jest, że można je uznać za dwa odrębne warunki, w rzeczywistości ofiarami są ludzie przewlekła choroba znana jako podwójna patologia .
Pacjenci ci mogą cierpieć z powodu wielu symptomów, do tego stopnia, że ich sytuacja osobista i rodzinna jest całkowicie przytłoczona, stając się nieodłączną okolicznością dla któregokolwiek z nich.
- Powiązany artykuł: "Uzależnienie: choroba lub zaburzenie uczenia się?"
Czym jest podwójna patologia?
W dziedzinie zdrowia psychicznego nazywa się ją podwójną patologią ten stan, który jednocześnie łączy uzależnienie z pewnym rodzajem zaburzeń psychicznych .
Istnieje wiele rodzajów zaburzeń psychicznych, których mogą doświadczać ludzie cierpiący na zaburzenia lękowe; do zaburzeń psychotycznych lub schizofrenicznych, zaburzeń nastroju, takich jak depresja lub zaburzenie dwubiegunowe; i różne patologiczne cechy osobowości.
Ponadto, podczas gdy osoba cierpi na jakiś rodzaj choroby lub stanu psychicznego, również cierpi na uzależnienie od wszelkiego rodzaju toksycznych substancji , Uzależnienie to może dotyczyć dowolnej substancji akceptowanej przez społeczeństwo, takiej jak tytoń, kawa, alkohol lub niektóre leki; lub do pewnego rodzaju narkotyków lub narkotyków, takich jak kokaina, amfetaminy lub konopie indyjskie.
W niektórych przypadkach nałogowce typu behawioralnego zostały również zarejestrowane jako ludopaty lub uzależnienia od Internetu i sieci społecznościowych.
Przyczyny podwójnej patologii
Z teoretycznego punktu widzenia istnieją różne powiązania przyczynowo-skutkowe pomiędzy dwiema diagnozami charakterystycznymi dla podwójnej patologii. Te możliwe przyczyny to:
1. Zaburzenia psychiczne jako czynnik ryzyka
Posiadanie pewnego rodzaju zaburzeń psychicznych jest czynnikiem ryzyka przy rozwijaniu pewnego rodzaju uzależnienia. Choroby psychiczne są czynnikiem przedwczesnym w podwójnej patologii, ze względu na różne cechy zaburzeń, takie jak impulsywność, przygnębienie nastroju lub odosobnienie i wycofanie społeczne.
2. Konsekwencje używania substancji
Patologiczne cechy osobowości można również uznać za kontynuację lub efekt zaburzenia używania substancji (SUD). Efekty te mogą być spowodowane konsekwencjami lub działaniami leku na organizm, lub do stresorów związanych z konsumpcją .
3. Najczęstsze elementy przyczynowe
Inną możliwą przyczyną podwójnej patologii jest to, że istnieją typowe czynniki podatności na zagrożenia, które otaczają osobę , co może ułatwić zarówno pojawienie się zaburzenia psychicznego, jak i uzależnienia.
4. Niezależność zaburzeń
Wreszcie istnieją przypadki, w których oba zaburzenia są niezależne i nie można znaleźć żadnego rodzaju związku przyczynowo-skutkowego między nimi. W tych przypadkach związek między obydwoma diagnozami zostałby zapewniony przez zaprojektowanie klasyfikacji diagnostycznych, które powoduje nakładanie się wycen różnych kategorii.
- Może jesteś zainteresowany: "16 najczęstszych zaburzeń psychicznych"
Objawy kliniczne lub objawy
Oprócz objawów każdego z zaburzeń, pacjenci z pewnym typem podwójnej patologii zwykle przedstawia serię częstych objawów klinicznych , Te objawy lub charakterystyczne objawy to:
1. Niestabilność emocjonalna
Oprócz tego, że jest objawem zaburzeń osobowości, niestabilność emocjonalna i depresyjny nastrój są bardzo częste u osób z zaburzeniami używania substancji.
2. Dezorganizacja poznawcza
Dezorganizacja poznawcza, czyli tendencja do przekształcania myśli w dezorganizację lub styczne myśli, jest również typowa dla niektórych chorób psychicznych. Jednak jest to dość powszechny objaw wśród osób cierpiących na podwójną patologię, niezależnie od diagnozy zaburzeń psychicznych.
3. Impulsywność i agresywność
Pacjenci ze zdiagnozowaną podwójną patologią mają skłonności do zachowań impulsywnych i / lub przemocy. To gniewne zachowanie może wystąpić w formie autoagresji , prowokując autoagresję, jak w formie agresywności wobec innych, wyrażonej w sposób nagły i impulsywny.
- Powiązany artykuł: "Samobójstwo bez samobójstwa: na kogo to wpływa i dlaczego jest produkowane?"
Leczenie podwójnej patologii
W chwili obecnej nie opracowano specjalnego leczenia dla osób z podwójną patologią.Protokół działań obejmuje adresowanie z jednej strony zaburzeń psychicznych, a ponadto przeprowadzanie równoległej interwencji w przypadku zaburzenia używania substancji.
Te zabiegi składają się z kombinacji interwencji psychologicznej, która jest uważana za leczenie z wyboru w praktycznie wszystkich przypadkach, z podawanie leków psychotropowych , które mają bardziej ograniczoną skuteczność, ale są bardzo użyteczne w zmniejszaniu objawów, które kolidują z ewolucją pacjenta.
Podobnie, konieczna jest również interwencja u krewnych pacjenta , w celu ułatwienia zarządzania współistnieniem i radzenia sobie z objawami i zachowaniami pacjenta.
W przypadkach, w których zaburzenie używania substancji jest chorobą psychiczną, leczenie uzależnienia od narkotyków będzie priorytetem dla zaburzenia psychicznego , Ponieważ jest bardzo prawdopodobne, że poprzez zmniejszenie objawów pierwszego, również poprawić drugi.
Inną z interwencji, które były bardzo przydatne w leczeniu podwójnej patologii, są techniki psychoedukacyjne mające na celu podniesienie świadomości na temat skutków i zagrożeń związanych z używaniem substancji psychoaktywnych, a także wywiady motywacyjne.
Powiązane zaburzenia osobowości
Jak wspomniano powyżej, istnieje wiele zaburzeń lub stanów psychicznych, które mogą pojawić się lub stanowić część podwójnej patologii , Jednak są dwa z nich wyróżniające się stopniem ich wyglądu. Są to aspołeczne zaburzenia osobowości i zaburzeń osobowości z pogranicza, dla których istnieje bardziej specyficzny typ interwencji.
Antyspołeczne zaburzenie osobowości
Zwykle występują dwa rodzaje trudności w interwencji z tymi pacjentami. Jednym z nich jest to pacjent nie jest zwykle poddawany leczeniu z własnej woli , aby zarówno personel medyczny, jak i terapeuta byli postrzegani jako "wrogowie".
Drugą komplikacją jest używanie narkotyków ma tendencję do pozostawania i opierania się leczeniu psychologicznemu fakt, który generuje wysoki poziom frustracji u klinicysty.
Ze względu na te dwa czynniki wskazane jest postępowanie według szeregu uporządkowanych wzorców w sposób hierarchiczny. Przez cały czas muszą wprowadzać szereg zmian poznawczych i behawioralnych. Ta seria kroków to:
- Od zachowań pacjenta dążyć do uzyskania nagrody lub unikania kar , analiza wad i zalet wykonywania pewnych zachowań musi być przeprowadzona razem z nim.
- Gdy pacjent zdaje sobie sprawę z konsekwencji swoich działań i wyników, jakie może to mieć dla innych, przystępujemy do poprowadzi Cię wokół konsekwencji twoich długoterminowych zachowań , przy użyciu technik takich jak sterowane obrazy, sprawdzone.
- Działaj na osobę, aby przyswoił sobie szacunek i uznanie zasad i szacunek dla innych.
Pogranicze zaburzeń osobowości
Podobnie jak w przypadku aspołecznych zaburzeń osobowościowych, osoby z zaburzeniami osobowości typu borderline są trudne do leczenia, o ile odczuwają niską tolerancję na frustrację, bardzo trudno jest im uczyć się na własnych błędach , a także utrzymują się w konsumpcji substancji.
Podobnie, przedstawiają szeroką gamę zniekształceń poznawczych i tendencja do dychotomicznego myślenia, która utrudnia psychologiczną interwencję profesjonalisty.
Jednym z kroków do podjęcia w leczeniu tych pacjentów jest praca i ułatwianie narzędzi do doskonalenia umiejętności społecznych , a także jak zarządzać frustracją. Poprzez restrukturyzację poznawczą, terapię zajęciową i terapię rodzinną poczyniono wielkie postępy w leczeniu tego typu podwójnej patologii.
