Dysgraphia: przyczyny, objawy i leczenie

Dysgraphia jest jednym z zaburzeń, których skutki są odczuwalne w rozwoju chłopców i dziewcząt z całego świata, ponieważ ma to związek z trudnościami przy wykonywaniu jednego z najbardziej pożytecznych dziś działań: pisania.

Jeśli ta umiejętność nie jest dobrze zrozumiana w dzieciństwie, może to prowadzić do znacznie mniejszej zdolności komunikowania się z innymi ludźmi, tworzenia list i pisania w celu lepszego zorganizowania codziennego życia lub wyboru pracy o dużej wartości dodanej. , między innymi negatywne konsekwencje.

W tym artykule zobaczymy jakie cechy, objawy i przyczyny są związane z dysgrafią , a także rodzaje terapii zalecane w celu złagodzenia ich wpływu na rozwój dzieciństwa.

• Powiązany artykuł: "Trudności w nauce: definicja i znaki ostrzegawcze"

Czym jest dysgrafia?

Jest to tzw. Dysgrafia, zjawisko, w którym osoba (zazwyczaj chłopiec lub dziewczynka) ma poważne trudności z pisaniem dobrze, zarówno w kwestiach pisowni, kaligrafii, jak i obu rodzajów problemów w tym samym czasie. Jest to zatem grupa zaburzeń ekspresji pisanej, która z kolei może być objęty kategorią szczególnych zaburzeń uczenia się .

Z kolei dysgrafii często towarzyszą inne specyficzne zaburzenia uczenia się, takie jak dyskalkulia lub dysleksja.

Składniki pisma, na które może wpływać dysgrafia, są różne, więc objawy tej zmiany również są. Wśród najbardziej znanych są następujące, zawsze biorąc pod uwagę przedział wiekowy, do którego dana osoba należy.

• Niespójna kaligrafia lub tak dziwne, że kosztuje czytanie.
• Problemy z akcentowaniem.
• Złe zarządzanie odstępami między słowami, wyrażeniami i liniami.
• Zły wynik .
• Problemy gramatyczne
• Wymiana liter .
• Dziwne połączenia słów.
• Niewłaściwe uchwycenie ołówka lub długopisu .

Rodzaje dysgrafii

Przypadki dysgrafii można podzielić na dwa główne typy , zgodnie z charakterystyką trudności podczas pisania.

Disortography

Składa się z obecności znaczących problemów w nauce zasad pisowni w praktyce pisania .

Dysgrafia motoryczna

Ta forma dysgrafii ma związek z problemy postawy, koordynacji i integracji ruchów i informacji wizualnych w odniesieniu do pisania Oprócz tych dwóch typów istnieją przypadki, w których trudno jest sklasyfikować to, co się dzieje, biorąc pod uwagę, że istnieje wiele różnych objawów.

Częstość występowania: jaki odsetek dzieci go przedstawia?

Chociaż obecnie niewiele jest na ten temat danych, Szacuje się, że około 3% chłopców i dziewcząt przedstawia pewne problemy z przestrzeganiem reguł ortograficznych, które można uznać za przypadki dysgrafii, podczas gdy pozostałe trudności związane z pisaniem wystąpiłyby z nieco niższą częstotliwością.

Przyczyny

To, co jest wytwarzane przez dysgrafię, wciąż nie jest dobrze zrozumiałe, ale najprawdopodobniej za większością przypadków występuje kilka przyczyn jednocześnie. Na przykład mogą działać predyspozycje genetyczne które prowadzą do stworzenia projektu mózgowo-mózgowego, w którym struktury neuronalne, które muszą być skoordynowane w celu wytworzenia pisma, nie są tak dobrze połączone, jak powinny, lub mogą pojawić się okołoporodowe uszkodzenia mózgu, które wpływają na te grupy neuronów.

Zatem przyczyny dysgrafii są niespecyficzne, w tym sensie, że różne zmienne mogą działać jako geneza w ich pojawieniu się w pierwszych latach rozwoju w dzieciństwie. Z kolei im dłuższy jest etap, na którym występują poważne problemy w czasie pisania, tym trudniej będzie przezwyciężyć to zjawisko, jak się pojawiają pesymistyczne oczekiwania, ustępując samospełniającemu się proroctwu.

Prawdopodobnie kilka typów wad rozwojowych i mikroskali prowadzi do podobnych rezultatów, ponieważ nie ma łatwo rozpoznawalnego regionu mózgu, który jest odpowiedzialny za samo pisanie.

Ponadto dysgrafia może być również spowodowana przez szkodliwa dynamika uczenia się , a nawet przez efekt stresu i lęku wyprzedzającego związanego z działaniem pisania.

• Powiązany artykuł: "Części ludzkiego mózgu (i funkcje)"

Leczenie dysgrafii

Będąc zaburzeniem występującym w dzieciństwie, należy jak najszybciej zainterweniować w nim, aby jego negatywne skutki nie kumulowały się, aby dziecko pozostało w domu. sytuacja podatności na trajektorię uczenia się , Celem tych inicjatyw będzie zrekompensowanie tej niekorzystnej sytuacji poprzez dodatkowy wysiłek pisania dobrze, który musi być przekazywany za pomocą odpowiednich technik uczenia się i szkolenia, aby nie wywoływać zmęczenia i frustracji.

Główną techniką interwencji jest łańcuch, to znaczy doskonalenie określonych umiejętności, które stopniowo stają się coraz bardziej wyrafinowane i mogą być zintegrowane z poprzednią nauką.

Z drugiej strony tej formie szkolenia i uczenia się (którą musi kierować specjalista) muszą towarzyszyć interwencje mające na celu problemy przekonań, oczekiwań i samooceny zwykle idą w parze z dysgrafią.

Jednocześnie, dopóki nie ma zbliżenia między poziomem pisania, a wymaganym minimalnym poziomem pisania, dobrze jest przedstawić alternatywy w metodach oceny uczenia się, takich jak egzaminy ustne. W ten sposób rozwój innych umiejętności kognitywnych nie będzie utrudniony, przez co uniknie pojawienia się poważnego wąskiego gardła w uczeniu się z powodu trudności w określonym obszarze zachowania, w tym przypadku pisania.

Bibliografia:

• A. Suarez, Trudności w uczeniu się: model diagnostyczny w edukacji. Santillana.
• Center, INSERM Collective Expertise (2007). Dysleksja Dyskulary. Institut national de la santé et de la recherche médicale. PMID 21348173
• Helman, A. L.; Calhoon, M.B.; Kern, L. (2015). "Poprawa słownictwa w nauce licealistów z trudnościami w czytaniu". Nauka niepełnosprawności kwartalnie. 38 (1): 40-52.
• Rodis, P., Garrod, A., i Boscardin, M. L. (red.). (2001). Trudności w nauce i historie życia. Boston, USA: Allan & Bacon.

Eduterapeutica Gimnazjum - Dysgrafia Dysortografia Dysleksja Dyskalkulia - instrukcja (Kwiecień 2024).