Eklektyzm w psychologii: 6 zalet i wad tej formy interwencji
W psychologii XX wieku pojawiły się modele i interwencje, które nie były ściśle zgodne z teoretyczną orientacją, ale łączyły wkład kilku osób. Na przykład, terapia interpersonalna Klermana i Weissmana, która pojawiła się w latach 70., była pod wpływem psychoanalizy, behawioryzmu i kognitywizmu.
Eklektyzm promuje ramy objaśniające i stosowane, które starają się przezwyciężyć ograniczenia tradycyjnej perspektywy, chociaż ich większa złożoność może prowadzić do trudności. W tym artykule opiszemy zalety i wady eklektyzmu w psychologii , a także istniejące rodzaje integracji.
- Powiązany artykuł: "7 głównych strumieni psychologii"
Rodzaje eklektyzmu w psychologii
Istnieje wiele modeli eklektycznych, które łączą wkłady o różnych orientacjach teoretycznych. Są one klasyfikowane zgodnie ze sposobem, w jaki dokonywana jest integracja paradygmatów.
1. Integracja teoretyczna
W teoretycznym eklektyzmie łączą pojęcia z różnych teorii , generalnie używając jednego z nich jako układu odniesienia. Celem tego typu integracji jest zwiększenie zdolności wyjaśniającej przed pewnymi problemami.
Książka "Osobowość i psychoterapia: analiza pod względem uczenia się, myślenia i kultury" autorstwa Dollarda i Millera była kamieniem milowym w historii eklektyzmu w psychologii. W nim autorzy zsyntetyzowali wyjaśnienia dotyczące nerwicy oferowane przez psychoanalizę i behawioryzm i połączyli pojęcia takie jak "przyjemność" i "wzmocnienie".
Szczególny przypadek to ten z integracja metateoretyczna, która ma na celu stworzenie wspólnych ram w których można uwzględnić różne teorie. Na przykład Neimeyer i Feixas podkreślili przydatność konstruktywizmu jako teorii wyższego poziomu, która umożliwia konwergencję modeli.
2. Techniczny eklektyzm
Ten typ eklektyzmu składa się z stosować techniki o różnych orientacjach , Lazarus, jeden z pionierów technicznego eklektyzmu, argumentował, że teoretyczna integracja nie jest możliwa z powodu sprzeczności różnych perspektyw, chociaż wiele różnych narzędzi może być użytecznych w pewnych warunkach.
Wspólnym kryterium eklektyzmu technicznego jest poziom skuteczności wykazano empirycznie , W tym przypadku staramy się znaleźć najbardziej odpowiednie metody leczenia dla każdej sytuacji, zgodnie z wynikami badań naukowych.
Z drugiej strony nazywa się to "intuicyjnym eklektyzmem" integracji technik opartych wyłącznie na ideach i preferencjach psychologa. Wiele osób krytykowało tego typu praktyki za brak usystematyzowania.
3. Skoncentruj się na wspólnych czynnikach
Teoretycy tego podejścia starają się zidentyfikować wspólne czynniki wyjaśniające skuteczność interwencji psychologicznych. Autorzy, tacy jak Rosenzweig, Fiedler i Rogers, otworzyli drogę do tego typu eklektyzmu, studiując i modelując postawę terapeuty jako kluczowej zmiennej.
Jerome Frank zidentyfikował sześć wspólnych czynników do różnych orientacji psychoterapeutycznych:
- Relacja zaufania między terapeutą a klientem.
- Oferowanie racjonalnego i wiarygodnego wyjaśnienia problemów.
- Dostarczanie nowych informacji o problemach.
- Oczekiwania poprawy przez klienta .
- Szansa na udane doświadczenia i faworyzowanie poczucia dominacji.
- Ułatwienie aktywizacji emocjonalnej.
Zalety eklektyzmu
Zalety eklektyzmu są one związane ze wzrostem złożoności wyjaśnień i dostępnością większej liczby narzędzi.
1. Większa pojemność objaśniająca
Teoretyczne modele, a także odpowiednie interwencje, nadają priorytet niektórym aspektom rzeczywistości w stosunku do innych. Na przykład terapia poznawczo-behawioralna koncentruje się prawie wyłącznie na przejawianych zachowaniach i świadomym postrzeganiu osoby, podczas gdy psychoanaliza koncentruje się na nieświadomości.
Połączenie różnych orientacji pozwala przezwyciężyć ograniczenia objaśniające poszczególnych modeli , dostarczając słabych punktów mocnych stron z innych perspektyw. Częściej występuje w komplementarnych paradygmatach, jak to się dzieje w przypadku paradygmatów poznawczych i behawioralnych.
2. Wzmocnienie skuteczności
Posiadanie koncepcji i technik z różnych podejść pozwala użyj najbardziej odpowiednich narzędzi do każdej sytuacji zamiast tych wskazanych przez określoną teorię; to zwiększa efektywność interwencji. Pozwala również na łatwiejsze stosowanie holistycznych zabiegów, to jest skierowanych do osoby jako całości.
3. Indywidualizacja interwencji
Każdy ma cechy, które odróżniają go od reszty; w związku z tym dostosowanie interwencji do każdego klienta ma fundamentalne znaczenie. Eklektyzm jest bardzo użyteczny w tym sensie, ponieważ zwiększenie zakresu zabiegów pozwala lepiej zaspokoić różne potrzeby klientów.
Wady eklektyzmu
Negatywna strona eklektyzmu może czasami okazać się bardzo istotna. To zależy głównie od poziom złożoności integracji .
1. Trudność w łączeniu wytycznych
Integracja różnych perspektyw jest skomplikowana z pojęciowego punktu widzenia, między innymi dlatego, że wymaga bardzo głębokiej znajomości orientacji i technik, jeśli chcesz właściwie wygenerować model. Ta trudność jest szczególnie godne uwagi w eklektyce teoretycznej .
2. Może powodować zamieszanie
Nawet jeśli zdolność wyjaśniania eklektycznych modeli i interwencji jest zwykle większa niż klasycznych, mogą one być trudne do przekazania ekspertom, którzy nie opanują żadnej z omawianych orientacji. Czasami modele integracyjne oferują niepotrzebnie skomplikowane wyjaśnienia.
3. Skomplikowuje ocenę interwencji
Z punktu widzenia badań, eklektyczne interwencje są trudniejsze do oceny niż proste , W szczególności bardzo trudno jest oddzielić wkłady terapeutyczne od każdej z zastosowanych wytycznych lub technik.
