Eigengrau: halucynacyjny kolor, który widzimy przy zamykaniu oczu
Zamknij oczy Co widzisz? Prawdopodobnie pierwszą rzeczą, na którą odpowiadamy, jest nicość lub ciemność. Ciemność, którą zwykle kojarzymy z czernią.
Ale zamknijmy oczy i bądźmy ostrożni, czy to, co widzimy, naprawdę jest czarne? Prawda jest taka, że to, co widzimy, to raczej szarawy kolor, eigengrau , o czym będziemy mówić w tym artykule.
- Powiązany artykuł: "Psychologia koloru: znaczenie i ciekawostki kolorów"
Czym jest eigengrau i dlaczego jest to fałszywy kolor?
Nazywamy eigengrau al kolor, który postrzegamy, gdy trzymamy oczy zamknięte lub jesteśmy w najbardziej kompletnej ciemności , przy czym wspomniany kolor jest mniej ciemny niż kolor odpowiadający czerni.
Jest to kolor ciemnoszary, zbliżony do czerni, ale osobliwie i mimo, że postrzegany jest w nieobecności światła, jest jaśniejszy niż przedmiot tego ostatniego koloru w pełnym świetle. Postrzegana intensywność szarości może się nieznacznie różnić w zależności od osoby. W rzeczywistości termin ten oznacza wewnętrzny szary lub szary w języku niemieckim. Uważa się, że termin ten został zbadany i spopularyzowany przez Gustava Theodora Fechnera, znanego z jego ważnej roli w genezie psychofizyki i pomiaru ludzkiej percepcji.
Jego percepcja jest uważana za zjawisko generowane przez siatkówkę lub jej nerwowe połączenia z mózgiem lub produkt tego działania. Jednak zaobserwowano, że postrzegany kolor nie jest całkowicie stabilny , W miarę upływu czasu i trzymamy oczy zamknięte, szary stopniowo wydaje się być wyraźniejszy, a nawet pojawienie się kolorów.
Wyjaśnienie twojej percepcji podczas zamykania oczu
Postrzeganie koloru eigengrau może wydawać się dziwne, jeśli weźmiemy pod uwagę, że w rzeczywistości nie powinniśmy być w stanie wykryć niczego z zamkniętymi oczami lub w całkowitej ciemności, będąc różnorodnymi wyjaśnieniami, które próbowano zaoferować na poziomie naukowym.
1. Ogólna interpretacja
Od czasu pierwszych badań Fechnera podejrzewano, że percepcja ta powstała jako rodzaj pozostałości lub szumu tła aktywności neuronalnej. Nawet przy zamkniętych oczach różne nerwy pozostają aktywne i wykonują wyładowania, generując aktywność neuronalną w nieobecności światła mózgu nie jest w stanie oddzielić się od prawdziwego postrzegania jasności , Byłby więc produktem aktywności nerwowej, co w rzeczywistości jest prawdą w większym lub mniejszym stopniu.
2. Izomeryzacja rodopsyny
Inna teoria, która próbuje pogłębić przyczynę percepcji eigengrau, łączy tę percepcję z izomeryzacją rodopsyny, typu pigmentu powiązanego nie z percepcją koloru, ale z percepcja ruchu i jasności , pozwalając na wizję w ciemności iw mroku.
3. Neuromelanina
Na koniec, inne z głównych wyjaśnień łączy percepcję tego szarawego tonu, szczególnie z powstawanie neuromelaniny , Jest to światłoczuły pigment wytwarzany przez utlenianie dopaminy i noradrenaliny.
Ta produkcja Odbywa się w różnych obszarach mózgu , szczególnie w istocie czarnej, locus coeruleus, guzowatości lub czaszkowym nerwu błędnym.
Powiązanie ze zjawiskami halucynacyjnymi
Eigengrau i jego postrzeganie były powiązane z istnieniem halucynacji, uważając się za halucynacje halucynacyjne zjawisko typu biologicznego, fizjologicznego i niepatologicznego , Powodem tego rozważania jest to, że w głębi duszy dostrzegłbyś coś, co tak naprawdę nie odpowiada zewnętrznej rzeczywistości.
Niektórzy autorzy łączą percepcję tego koloru z innym zjawiskiem halucynacyjnym: pojawieniem się halucynacji hipnagogiczny i hypnopompiczny .
W obu przypadkach bylibyśmy przed percepcją bez obiektu i zmiennej złożoności, które zwykle występują w momentach przejścia między różnymi stanami świadomości, szczególnie przejście od przebudzenia do snu (halucynacje hipnagogiczne) lub odwrotnie (hipnopompiczne halucynacje), i które nie uwzględniają patologii iloczyn braku równowagi pomiędzy aktywacją i dezaktywacją różnych procesów i sieci w procesie zasypiania i budzenia się (zwanych również halucynacjami fizjologicznymi).
Bibliografia:
- Bynum, E.B.; Brown, A. C .; King, R. D., & Moore, T. O. (2005). Dlaczego Ciemność ma znaczenie: Moc Melaniny w Mózgu. Obrazy Afroamerykanów: Chicago, Ill.
- Bynum, E. B. (2014). Ciemna świadomość światła: ścieżka przez nasze podłoże neuronowe. Psychdiscourse, 48 (2).
- Fechner, G.T. (1860). Elemente der Psychophysik. Lipsk: Breitkopf und Härtel.
- Nieto, A.; Torrero, C. and Salas, M. (1997).Porównawcze badanie gęstości neuromelaniny w locus ceruleus i istocie czarnej u niektórych ssaków, w tym u człowieka. Journal of Psychopathology, 17 (4): 162-167. CSIC
