Terapia elektrowstrząsami (ECT): charakterystyka i zastosowania w psychiatrii
Na przestrzeni dziejów leczenie psychiatrii w przypadku niektórych zaburzeń i zaburzeń psychicznych było mocno krytykowane. W szczególności terapia elektrowstrząsami lub "elektrowstrząsy" jest jedną z najgorszych w społeczeństwie.
Jednak wraz z upływem czasu technika ta została udoskonalona i Obecnie terapia elektrowstrząsami odbywa się bezpiecznie i skutecznie , W całym artykule omówimy jego charakterystykę, wyniki i możliwe zagrożenia.
- Powiązany artykuł: "Przezczaszkowa stymulacja magnetyczna: rodzaje i zastosowania w terapii"
Czym jest terapia elektrowstrząsami?
Terapia elektrowstrząsami (ECT), zwana również terapią elektrowstrząsową , składa się z leczenia psychiatrycznego, którego początki sięgają lat 30. i który został zaprojektowany w celu złagodzenia objawów niektórych zaburzeń i zaburzeń psychicznych.
W tym celu terapia elektrowstrząsami wykorzystuje urządzenia do przesyłania energii elektrycznej, które wysyłają impulsy elektryczne z zewnątrz do mózgu pacjenta , Ten impuls powoduje mały atak mózgu, którego czas trwania może wynosić od 30 sekund do dwóch pełnych minut.
Chociaż terapia elektrowstrząsem była tradycyjnie uważana za nieludzką metodę i wiąże się z torturami pacjenta, ta technika znacznie się teraz rozwinęła. Ponadto pacjentowi podano znieczulenie ogólne , więc pacjent pozostaje uśpiony podczas sesji i nie staje się świadomy, ani nie odczuwa żadnego bólu.
W tego typu terapii istnieją trzy podstawowe zmienne, które regulują jego zastosowanie:
- Lokalizacja lub położenie elektrod .
- Czas trwania impulsu.
- Elektro-fizyczne właściwości stymulacji.
Jednak pomimo postępów, ta technika nadal niesie pewne ryzyko dla zdrowia pacjenta , więc zwykle nie stosuje się go częściej niż w przypadkach, w których pacjent nie reaguje zadawalająco na terapię lekami psychotropowymi.
Obecnie szacuje się, że około milion osób na świecie otrzymuje terapię elektrowstrząsową. Jest to stosunkowo niewielka liczba, biorąc pod uwagę liczbę ogółu populacji, która ma pewną diagnozę psychiatryczną. Ponadto główną krytyką jest to, że oprócz związanego z tym ryzyka, Efekty terapii elektrowstrząsami są dość ograniczone w czasie , aby po interwencji pacjent kontynuował leczenie.
Na jakie patologie ma ono zastosowanie?
Terapia elektrowstrząsowa jest stosowany jako leczenie drugiego rzutu w określonych zaburzeniach psychicznych takie jak depresja, maniak i inne choroby psychiczne, w których leki nie są skuteczne, gdy obraz kliniczny jest tak poważny lub niebezpieczny, że nie oczekuje się, że terapia lekowa wywiera jakiegokolwiek działania, lub u ciężarnych pacjentów z wysokim ryzykiem uszkodzenia dla płodu.
Wykazano, że ten rodzaj interwencji jest skuteczny w leczeniu następujących zaburzeń, powodując szybki i znaczny spadek najcięższych objawów , Jest zwykle stosowany w następujących przypadkach.
1. Poważna depresja
ECT jest szczególnie skuteczny w przypadkach ciężkiej depresji, zwłaszcza jeśli charakteryzuje się występowaniem objawów psychotycznych jako oderwanie od rzeczywistości lub jeśli przejawiają się myśli samobójcze.
2. Odporna na depresję
W tym przypadku stosuje się go, gdy objawy ciężkiej depresji utrzymują się w czasie, niezależnie od zastosowanej farmakoterapii.
3. Poważna mania
W chorobie afektywnej dwubiegunowej można zastosować terapię elektrowstrząsową gdy pacjent znajduje się w stanie intensywnej euforii właściwe dla tej zmiany. Stanowi temu często towarzyszą zachowania impulsywne, używanie narkotyków i psychoza.
4. Katatonia
Katatonia wyróżnia się utratą ruchu lub przejawem przyspieszonych i anomalnych ruchów. Chociaż w wielu przypadkach jest to spowodowane chorobą organiczną, Jest zwykle związany ze schizofrenią i inne zaburzenia psychiczne typu psychotycznego.
- Powiązany artykuł: "Katatonia: przyczyny, objawy i leczenie tego zespołu"
5. Demencja
Terapia elektrowstrząsami może być powszechna u pacjentów z demencją, u których wykazują wysoki poziom nerwowości i agresywności , Które są odporne na leczenie i obniżają jakość życia pacjenta.
- Powiązany artykuł: "Rodzaje demencji: 8 form utraty poznania"
Jaka jest procedura do naśladowania?
Przed rozpoczęciem terapii elektrowstrząsowej pacjent musi przejść dokładną ocenę, która obejmuje wywiad chorobowy pacjenta, badanie fizykalne, ocenę psychiatryczną i testy fizykalne. są badania krwi, elektrokardiogram i raport anestezjologa .
Celem tych testów jest zapewnienie, że terapia elektrowstrząsami jest bezpieczna dla pacjenta, zapewniając w ten sposób minimalne ryzyko lub możliwe skutki uboczne.
Po ustaleniu parametrów lub zmiennych, które są wymienione na początku artykułu, przeprowadzana jest sesja leczenia. Przede wszystkim przystępujemy do znieczulenia ogólnego i umieszczamy linie dożylne, które zapewnią pacjentowi płyny i leki przeciwdrgawkowe.
Następnie poduszki z elektrodami są umieszczone na jednej lub dwóch stronach głowicy , w zależności od tego, czy prąd powinien być stosowany jednostronnie, czy dwustronnie. Sesja trwa zwykle od 5 do 10 minut bez uwzględnienia czasu, jaki osoba musi przygotować, a także powrotu do zdrowia po leczeniu.
Po zakończeniu pacjent jest przenoszony do sali pooperacyjnej, gdzie pacjent jest obserwowany i monitorowany pod kątem jakichkolwiek działań niepożądanych. Zwykle po przebudzeniu doznajesz zamieszania lub dezorientacji.
Wreszcie, hospitalizacja pacjenta nie jest konieczna, ale w wielu przypadkach może być wykonywana w trybie ambulatoryjnym.
Jakie wyniki oferuje?
Chociaż nadal nie wiadomo dokładnie, w jaki sposób terapia elektrowstrząsami powoduje zmiany w mózgu, które pomagają w odzyskaniu pacjenta, zwykle oznacza to znaczną poprawę po szóstej sesji TEC, chociaż całkowita remisja może potrwać znacznie dłużej a nawet niemożliwe w niektórych przypadkach.
Ponieważ poprawa objawów jest zazwyczaj przejściowa, w wielu przypadkach pacjent musi kontynuować leczenie farmakologiczne a nawet wymagają ciągłego leczenia elektrowstrząsami.
Jakie są zagrożenia?
Podczas gdy skutki uboczne lub ryzyko terapii elektrowstrząsami znacznie się zmniejszyły od czasu jej utworzenia , wciąż możemy znaleźć niepożądane konsekwencje, które mogą być denerwujące lub nieprzyjemne dla danej osoby.
Wśród tych efektów ubocznych znajdujemy:
- Amnezja wsteczna lub utrata pamięci o tym, co wydarzyło się tuż przed leczeniem lub podczas tygodni leczenia.
- Uczucie chwilowego zamieszania.
- Bóle głowy
- Niedociśnienie lub nadciśnienie tętnicze .
- Tachykardia lub problemy z sercem.
- Ból mięśni
- Nudności .
