Labilność emocjonalna: co to jest i jakie są jej objawy?
Jeśli coś charakteryzuje emocje to to, że przychodzą i odchodzą, nie mając często określonej przyczyny, która je wyzwala , Na przykład, osoba może czuć się smutna w czasie, gdy wszystko wydaje się wskazywać, że powinien być szczęśliwy, lub odwrotnie może być również prawdą.
Mówiąc w pewien sposób, każda osoba ma wiele emocji, które zwykle objawiają się w sposób stosunkowo niezależny od ich kontekstu. Niektórzy odczuwają więcej emocji z radością, a inni mniej. Jednak czasami zmienność emocji może być bardzo znacząca. W tych przypadkach mówimy o labilności emocjonalnej .
Czym jest labilność emocjonalna?
Pojęcie labilności emocjonalnej dotyczy tendencja do szybkiej i gwałtownej zmiany w stosunku do stanu emocjonalnego .
Kiedy pojawia się to zjawisko psychiczne, emocje zmieniają się prawie tak, jakby podążały za ruchem wahadła, choć niekoniecznie z tą regularnością między okresami.
Czas trwania wahań nastroju
Łamliwość emocjonalna może być wyrażona w zmianach emocji, które są zauważane w ciągu kilku godzin, ale może się również zdarzyć, że zmiana ta pojawi się po kilku dniach manifestowania tej samej emocji lub sekwencji emocji bardzo podobnych do siebie.
Podobnie, Nagłe zmiany w emocjach mogą zdarzać się sobie nawzajem przez kilka dni aż nadejdzie czas, gdy lenistwo emocjonalne wróci do normalnego poziomu, gdzie nie ma gwałtownych zmian.
Łamliwość emocjonalna jako objaw
Łamliwość emocjonalna może stać się użyteczną skłonnością do rozwiązywania problemów z różnych punktów widzenia. W rzeczywistości, pewien poziom emocjonalnej labilności występuje u prawie wszystkich ludzi, ponieważ wszyscy mają szereg nawykowych emocji.
Jednak w innych przypadkach staje się tak intensywny i nagły, że nie jest cechą osobowości może być sam w sobie typem objawu zaburzenia psychicznego .
Zaburzenia psychiczne, w których chwiejność emocjonalna występuje częściej, są następujące:
1. Duża depresja
W poważnej depresji można przejść od fazy emocjonalnego spłaszczania i anhedonii do innych, w których istnieje głęboki smutek, który jest bardzo intensywnie doświadczany. W takich przypadkach wahania nastroju mogą generować problemy relacyjne, szczególnie gdy towarzyszą intensywne epidemie.
2. Zaburzenie afektywne dwubiegunowe
Jest to zaburzenie nastroju, które charakteryzuje się właśnie nagłymi zmianami stanów emocjonalnych. Klasycznie epizody manii występują naprzemiennie w zaburzeniach afektywnych dwubiegunowych, w których występuje uczucie euforii i radości oraz epizody depresji. W skrócie, w tym zaburzeniu chwiejność emocjonalna jest jednym z typowych czynników (kiedykolwiek pojawia się mania i depresja.
3. Cyklotymia
Chociaż chwiejność emocjonalna jest objawem par excellence Bipolar Disorder, jego łagodniejsza wersja, Cyclothymia, również przedstawia ją jako objaw. W tych przypadkach objawy nie są tak intensywne jak w pozostałych zaburzeniach depresyjnych, pozostają one przez dłuższy czas.
Przyczyny zmienności emocjonalnej
Gdy chwiejność emocjonalna jest bardzo intensywna i przeszkadza w jakości życia danej osoby , możliwe jest, że jest to objaw zaburzenia psychicznego lub zaburzenia neurologicznego. Chociaż przyczyny zależą od każdego przypadku, rozumie się, że bardzo intensywna labilność emocjonalna związana z problemami psychologicznymi pojawia się, gdy układ limbiczny (umiejscowiony w mózgu) zaczyna działać nienormalnie.
Pacjenci cierpiący na epilepsję mogą na przykład rozwinąć chwiejność emocjonalną, ponieważ ataki rodzą się ze zmiany w ogólnym funkcjonowaniu mózgu.
Leczenie
Musi być jasne, że labilność emocjonalna sama w sobie nie jest zaburzeniem psychicznym, ale objawem , i dlatego nie jest traktowany bezpośrednio z interwencji psychologicznych lub psychiatrycznych. Środki sanitarne, które mogą go zmniejszyć, przechodzą diagnozę możliwych zaburzeń psychicznych.
Gdy przyczyny nie mają związku z zaburzeniem zdiagnozowanego stanu umysłu, leczenie będzie trudniejsze do ustalenia. Ponadto stosowanie leków psychotropowych, które mogą służyć zmniejszeniu intensywności faz laktozy emocjonalnej, zależy od wyspecjalizowanego personelu medycznego, który prowadzi każdy przypadek.
